Saturday, November 20, 2010

บทที่ 157 " โดน...ทั้งหน้าและหลัง "


บทที่ 157 โดน...ทั้งหน้าและหลัง

         ผมยังไม่ตอบรับปากกับใคร เพราะไปจัดการธุระในบ้านก่อน ปล่อยให้พี่โจมกับไอ้มุกนั่งรออยู่ที่เก้าอี้หน้าบ้าน
         พ่อแม่ พี่กวางและพี่ดำ กำลังเตรียมตัวไปเที่ยวงานเฉลิมฉลองพระประธานที่วัด ซึ่งจัดสามวันสามคืน คืนนี้เป็นคืนแรก
         พี่ดำทำตัวแบบเฉยมากๆ เมื่ออยู่ต่อหน้าพี่กวาง คุยกับผมแทบนับคำได้ ฮึ ก็ดีแล้วนี่ อย่านอกใจพี่กวางก็แล้วกัน
         พ่อถามผมว่าจะไปปิดทองไหว้พระพร้อมกันมั๊ย ผมได้แต่ตอบบ่ายเบี่ยงเพราะไม่อยากอยู่ใกล้พี่ดำ และอ้างว่าจะไปช่วยงานบวช
         ผมเดินออกมาหน้าบ้าน ยังเห็นสองคนนั่นทะเลาะกันไม่เลิก
         อ้าว...ได้ไงอ่ะครับ ไอ้แกะรับปากผมไว้เมื่อสองอาทิตย์ก่อนแล้วน่ะครับ ไอ้มุกดูหงุดหงิดทีเดียว
         พี่ว่า ให้แกะเขาตัดสินใจเองล่ะกัน พี่โจมหันมามองผม พร้อมกับส่งสายตาแบบมีความหวัง (จะอะไรสะอีกล่ะ ถ้าไม่ใช่แกอยากมีอะไรกับผม อิอิ)
             มึงว่าไงไอ้แกะ ไอ้มุกทำท่างอน ผมเองก็อ้ำอึ้ง จริงๆแล้วก็รับปากไอ้มุกไปแล้วน่ะแหละ แต่ก็เกรงใจพี่โจมอยู่เหมือนกัน...
             เกิดอะไรขึ้นละค่ะเนี่ยะ ฮิ ฮิ น้องเรา สำคัญขนาดนี้เชียว พี่กวางแซวขึ้น คงเดินตามหลังผมมาแหละ และแน่นอนข้างกายคงเป็นใครไม่ได้ ถ้าไม่ใช่พี่ดำ ผมชำเลืองมองนิดหนึ่ง พี่ดำทำหน้าเครียดอย่างเห็นได้ชัด
             เอะ อะ อะไรกันละลูก พ่อเดินนำหน้าแม่ออกมา พี่ดำเลยรีบไปปิดประตูบ้านล็อคกุญแจ
             คือว่า เจ้าตัวดีนี่น่ะสิค่ะ พ่อ เกิดศึกชิงตัวกันขึ้นแล้วสิค่ะ ฮิ ฮิ พี่กวางอธิบายให้พ่อฟังแบบขำๆ
             โธ่เอ๋ย นึกว่าเรื่องอะไร แม่ว่า แกะ ก็ไปช่วยทั้งสองบ้านน่ะแหละ ดีมั๊ยลูก เอาเข้าไปแม่ก็ จะให้ผมแยกร่างไปรึไงคร๊าบ
             พ่อว่า เอางี้ดีมั๊ย ทางบ้านโจมน่ะ เพื่อนๆแกะก็มาช่วยงานกันหลายคนแล้ว แต่ทางบ้านมุก ยังไม่มีใครเลย งั้นพ่อให้แกะไปช่วยงานบ้านมุกน่ะ โจมจะขัดข้องมั๊ย งานนี้้พี่โจมอึ้งสิครับ คงขัดพ่อไม่ได้ล่ะ
             เดี๋ยวพ่อจะแวะไปพรุ่งนี้น่ะ ฝากบอกอาจารย์...(ชื่อพ่อไอ้จุ๊) ด้วย
             อ่ะ เ่อ่อ ครับ ครับ พี่โจมรับคำอย่างขัดไม่ได้จริงๆ
             ในที่สุดกลับกลายเป็นว่า ผมต้องไปส่งพี่โจมที่บ้านเอง เพราะพ่ออยากให้ผมไปบอกทางบ้านพี่โจมด้วยตัวเอง เรื่องขอตัวไปช่วยงานบ้านไอ้มุกแทน
             พ่อ แม่ พี่กวาง และพี่ดำ แยกไปขึ้นรถเก๋งของพ่อ เพื่อไปเที่ยวงาน ส่วนผมคิดว่าจะหาโอกาสชวนพวกแก๊งค์ตัวแสบไปเที่ยวคืนพรุ่งนี้แทน
             ไอ้มุกขับมอเตอร์ไซค์ โดยมีผมนั่งกลาง และพี่โจมซ้อนท้าย....รถขับไปเรื่อยๆจนกระทั่งถึงทางเปลี่ยวมืดๆ พี่โจมก็เริ่มเบียดเข้ามา มือเริ่มเข้ามาโอบเอว แถมมีท่อนลำอุ่นๆบดขยี้ที่แก้มก้น...ไอ้มุกเองก็ใช่ย่อย กลัวน้อยหน้ารึไงไม่รู้ มันก็กระเถิบก้นเข้ามาบดเบียดเจ้าแกะน้อยบ้าง ผมอยู่ตรงกลางเลยไม่รู้จะทำอย่างไร โดน...ทั้งหน้าและหลัง แบบนี้ แกะน้อยจะอดใจไหวหรือคร๊าบ อิอิ
             ผมเอื้อมมือเข้าไปลูบเป้าไอ้มุกเล่น ไอ้ห่า แข็งโป๊กเลยน่ะมึง คงเกิดอารมณ์เต็มที่ล่ะสิ ผมเลยถือโอกาสไซ้ซอกคอมันเล่น แต่แบบเนียนน่ะครับ เดี๋ยวพี่โจมจับได้ อิอิ ...ส่วนพี่โจมเองก็ใช่ย่อย ทั้งบดเบียดชะโดของแก ทั้งไซ้กลางหลัง ตามมาที่ซอกคอ แล้วกัดติ่งหูผมทันที
             โอ๊ะ! ผมอุทานเบาๆ แต่เสียงเครื่องยนตร์คงดังกลบแหละ ไอ้มุกถึงไม่ทันได้ยิน เอิ๊ก เอิ๊ก หรือไม่ มันก็คงจะเคลิบเคลิ้มกับเจ้าแกะน้อย ที่กำลังแข็งตัวเต็มที่บดเบียดก้นมันอยู่น่ะสิ
             โดนพี่โจมลวนลามอยู่ข้างหลังพักใหญ่ ผมชักจะทนไม่ไหว เลยเอื้อมมือบีบเจ้าชะโดน้อยของแกเล่น ดูมันกระตุกสู้มือดีพิลึก อิอิ พี่โจมเหมือนจะรู้ใจ ปลดตะขอกางเกงให้ผมล้วงเข้าไปจับแบบเน้นๆ...ทั้งตื่นเต้นทั้งปนเสียว ก็กลัวไอ้มุกจับได้น่ะสิ 55555+
             ไอ้มุกดูเหมือนกับว่า กลัวเจ้าแกะน้อยจะหลุดหายไปจากแก้มก้น มันเลยเบียดถอยเข้ามาอีก คราวนี้พี่โจมกลัวตกรถ เลยต้องกระเด้าเอวเข้ามาแนบชิดยิ่งขึ้น...ตอนนี้...จุก...เลยกู 55555+ ผมต้องปล่อยมือออกจากชะโดของแก เพราะโดนเบียดเป็นปลากระป๋องขนาดนั้น จะล้วงยังไงก็ไม่ถนัด...เลยเปลี่ยนเป้าหมายใหม่ จัดการท่อนลำไอ้มุกแทน ดีกว่า หุ หุ
             ผมลูบไล้หน้าอก ของมันภายใต้เสื้อยืด แล้วลากต่ำมาที่สะดือ ปลดตะขอ ล้วงมือเข้าไปจับท่อนลำของมัน เอาดื้อๆ อิอิ (ไม่กล้างัดออกมาโชว์ เพราะยังอยู่กลางถนนใหญ่ เกิดมีรถขับสวนมาจะลำบาก อิอิ)
             ผมบีบหัวมันเน้นๆ จนไอ้มุกเริ่มตัวสั่น ด้วยความเสียว ขับรถแทบประคองไม่อยู่ พาลจะหกล้มเอา...โชคดีที่มันตั้งตัวได้ เลยขับต่อไป แต่ช้าลงกว่าเดิม...พี่โจมเองก็ไม่สังเกตหรอก เพราะมัวแต่ไซ้ พร้อมกระเด้าก้นผมอยู่น่ะสิคร๊าบ เอิ๊ก เอิ๊ก
             รถเราขับไปเสียวไป เจอรถสวนมาก็หยุดกิจกรรม พอเริ่มปลอดคน ก็เริ่มกันใหม่ สลับไป โคตรเสียวเลยล่ะครับพี่น้อง ไม่ลองไม่รู้น่า 55555+ และแล้วก็ถึงทางเลี้ยวเข้าบ้านพี่โจม คราวนี้ทางกันดารมาก ทั้งมืดทั้งปลอดผู้คน ผมเลยปลดกางเกงไอ้มุก งัดเอาท่อนลำของมันขึ้นมาชักขึ้นชักลง เล่นเอามันตัวงอเลยทีเดียว...ส่วนพี่โจมก็ใช่ย่อย ตอนนี้เจ้าชะโด กำลังเอาหัวถอกที่เยิ้มๆ ถูไถไปมาที่กลางหลังๆ เหนือๆร่องก้นของผมเข้าให้สะแล้ว...ขาดแต่เจ้าแกะน้อยตัวดีน่ะแหละที่ไม่ได้ออกมาชมโลก อิอิ
             พี่โจมคงรู้ใจ แกเอื้อมมือมาจะปลดตะขอกางเกงของผม แต่ติดที่ก้นไอ้มุกแนบชิดสนิทอยู่น่ะสิ...แกเลยทำอะไรไม่ได้ 55555+ เอ...ไหนๆก็ไหนๆแล้ว รึว่าจะเล่นหมู่สะเลยดีมั๊ยเนี่ยะ โรงเรียนที่อยู่ข้างๆก็มืดสนิทดีแท้ บรรยากาศเป็นใจเชียว หุ หุ
             ว๊าบ!... เฮ้ย! แสงไฟจากรถข้างหน้าฝ่าความมืดสวนมา ไอ้มุกถึงกับร้องด้วยความตกใจ รถเซถลาเข้าข้างทาง
             เฮ้ยๆ อะไรกันว่ะ เสียงพี่โจมร้องด้วยความตกใจ ดูแกลุกรี้ลุกรน พยายามประคองตัวผมไว้ กระเป๋าเป้สะพายข้างหลัง หล่นลงกับพื้น ส่วนผมก็กอดไอ้มุกแน่น อิอิ
             ผมปวดฉี่คร๊าบ ไอ้มุกหลังจากตั้งรถได้ มันรีบรูดซิบเก็บของลับ ผมและพี่โจมเลยต้องลงจากรถตามระเบียบ ตอนนี้พี่โจมคงจัดการเก็บชะโดของแกทันน่า หุ หุ เห็นแกเดินหันหลัง รูดซิบ ตอนไปหยิบกระเป๋าเป้ ที่ตกอยู่ที่พื้น
             เฮ เฮ.... เสียงผู้คนบนรถโดยสาร...มาเต็มคันรถเลย สงสัยจะไปเที่ยวงานน่ะ... แถมมีมอเตอร์ไซค์อีกสองสามคันขับตามมา แบบนี้ไม่ปลอดภัยล่ะ ถ้าจะมีอะไรกัน อิอิ  แต่ก็ดีเพราะทั้งพี่โจม และไอ้มุกคงอยากเก็บเป็นความลับสะมากกว่า... ไอ้มุกแกล้งไปยืนฉี่ที่รั้วโรงเรียน แล้วกลับมาสตาร์ทรถต่อ...งานนี้เลยอด...เอิ๊ก เอิ๊ก
             พวกเรามาถึงบ้านพี่โจม แล้ว ไฟสว่างจ้าเลย มีชาวบ้านมาช่วยงานเกือบๆ 30 คนได้ ต่างคนต่างช่วยเหลือกันเต็มที่ ดูจ้าละหวั่นไปหมด ทั้งนอกบ้าน..และข้างในบ้าน ผมเดินไปหวัดดีพ่อแม่ของไอ้จุ๊ และหวัดดีพี่จอมกับแฟนสาวของแกด้วย ...เจอน้องแจน น้องสาวไอ้จุ๊ โตเป็นสาวแล้ว สวยเข้าท่าทีเดียว เธอกำลังช่วยกันกับพวกวาด ไอ้ก้อย และสาวๆ ทำพานบายศรีสู่ขวัญนาค ส่วนพวกแก๊งค์ตัวแสบก็ช่วยงานทั่วๆไป ตามแรงที่พอจะช่วยได้ ดูท่าทางพวกเขาจะยุ่งๆกัน ...พวกมันบ่นกันใหญ่ที่ผมขอตัวไปช่วยงานบ้านไอ้มุก ดูไปดูมาก็เหมือนจะทิ้งเพื่อนๆไปยังไงก็ไม่รู้...แต่ก็นั่นแหละน่ะบางครั้งเราก็ต้องรู้จักแยกแยะว่าอะไรควรไม่ควร..ในที่สุดทุกคนก็ยอมรับได้ และนัดกันจะไปเที่ยวงานคืนพรุ่งนี้ หลังจากบวชนาคเสร็จแล้ว
             ผมอยู่ช่วยงานบ้านไอ้จุ๊ พอเป็นพิธี แต่ก็เกือบชั่วโมงทีเดียว ไอ้มุกเห็นดึกมากเลยสะกิดให้กลับบ้านมัน เวลามันปาเข้าไปจะสามทุ่มแล้วล่ะครับ ...พี่โจมมาส่งผมกับไอ้มุก ดูแกจะเสียดาย...อยู่ไม่ใช่น้อย อิอิ แต่คิดว่าโอกาสคงมีให้แกบ้างแหละน่ะ หุ หุ
             เอ๊า ไอ้แกะ มึงขับรถ ไอ้มุกยื่นกุญแจให้ผม ก็ไม่มีปัญหาอะไร สบายอยู่แล้ว ว่าแต่ทำไมต้องให้ผมขับล่ะ...
             ผมขับกลับออกมาที่ถนน ใกล้ๆ โรงเรียนอีกครั้ง ตอนนี้โรงเรียนอยู่ขวามือ...มืด...เปลี่ยว และดูเหมือนไม่มีรถราแล้ว ไอ้มุกก็เริ่มลวนลามผมย้อนรอย เอิ๊ก เอิ๊ก
             มันกอดหน้าอกผม พร้อมกับลูบไล้ไปมา ไซ้ซอกคอ แถมเป่าลมเข้าหูผมอีก ไอ้เวร...
             ทำอะไรว่ะ จั๊กกระจี้ ไอ้ห่า ผมขับรถช้าลง พร้อมตะโกนด่ามัน
             เมื่อกี้มึงทำอะไรกู ไอ้แกะ คราวนี้กูขอคืนบ้างน่ะ มึง อิอิ ไอ้มุกพูดเสร็จ มันก็รูดซิบ งัดเจ้าแกะน้อยออกมา...เจ้าแกะน้อยเองก็ไวทายาท มีมืออุ่นๆไปกระตุ้น ก็ผงาดก๋าขึ้นมาเชียว...ก็มันค้างมานานอ่ะ จริงมั๊ยครับพี่น้อง 555555+
             ไอ้แกะ แข็งดีว่ะ มากูกระถอกให้มึงมั๊ง ฮ่า ฮ่า ไอ้มุกกระซิบข้างหู ชักว่าวให้้ผม รูดขึ้นรูดลง ด้วยความมันเขี้ยว...ตอนนี้ผมเข้าใจแล้วว่า ตอนที่ผมชักว่าวให้มันตอนมันเป็นคนขับน่ะ มันเสียวแค่ไหน...เพราะตอนนี้ผมอยากจะเอื้อมมือมาจับของมันก็ไม่ได้ มือทั้งสองต้องจับแฮนด์ แถมเท้าต้องเตรียมเหยียบคลัทช์ คันเร่ง โอ๊ย จะบ้าตาย สรุป ปล่อยให้ไอ้มุก เป็นฝ่ายลวนลามผมข้างเดียว
             ผมเขยิบก้นมาบดเบียดท่อนลำของมันมั่ง คราวนี้มันคงเงี่ยนจัด เลยงัดท่อนลำของมันมาถูไถข้างหลังผมเล่น แถมมันไซ้ซอกคอ กัดติ่งหู กระถอกเจ้าแกะน้อยเร็วจี๋ โอย เสียวโคตรๆ
             ผมเกร็งตัว มือไม้เริ่มสั่นด้วยความเสียว ประคองรถไม่ตรงทางแล้ว จังหวะนั้นเอง ผมกับหักเห แฮนด์รถเข้าประตูโรงเรียน ...เฉยเลย เอิ๊ก เอิ๊ก
             ไอ้มุก มึงยั่วกูมากใช่มั๊ย งั้นมาฉลองกันที่โรงเรียนนี่หน่อยเป็นไร อิอิ


    Tuesday, November 9, 2010

    บทที่ 156 " พี่โจม...มือไว "


    บทที่ 156 “ พี่โจม...มือไว ”

    “แกะ !” พี่โจมอุทาน ยิ้มกว้าง ผลุนผลันลุกขึ้นมาจับมือผมทันที
    “อะแฮ้ม!” พี่เข้มยืนขึ้นและแกล้งกระแอมเสียงดัง จนพี่โจมต้องรีบปล่อยมือผม...
    “ไงแกะ รักกันมากรึไง ฮ่ะ ฮ่ะ” พี่เข้มแซวพร้อมกับหัวเราะขำๆ
    “เอ่อ พี่โจมพี่ชายเพื่อนสนิทน่ะครับ ฮึ ฮึ” ผมแกล้งหัวเราะแก้เก้อ แล้วนั่งลงบนเก้าอี้ตัวเดิมที่พี่เข้มเคยนั่ง...พี่โจมเองก็นั่งลงที่เดิม
    “อืม เจอกันก็ดีแล้ว คุยกันไปก่อนน่ะพี่เข้าไปพบผู้หมวดก่อน” พี่เข้มเดินจากไปและเคาะประตูห้องพี่หมวด ก่อนเดินเข้าไปข้างใน...แสดงว่าพี่หมวดมาถึงแล้วสิ
    “ไงอ่ะ พี่โจมเป็นยังไงมายังไงครับ” ผมเริ่มเปิดปากถามพี่โจมทันทีที่เราอยู่กันตามลำพัง...จริงๆก็ไม่เชิงตามลำพังทีเดียวหรอก เพราะตำรวจอยู่เต็มโรงพักเลยนี่ อิอิ
    “ก็พี่ตกรถน่ะสิ พอดีโทรไปที่บ้าน เห็นจุ๊บอกว่าให้มาหาแกะที่แฟลต ทีนี้พี่ไปไม่ถูกเลยมาถามทางกับตำรวจนี่แหละ”
    “อ๋อครับ โชคดีที่ผมยังไม่กลับบ้านน่ะเนี่ยะ” พี่โจมสามารถนั่งรถประจำทางไปลงที่บขส. อีกแห่งหนึ่งได้เพียง 20 กิโล แต่ระยะทางต่อจากนั้นที่จะไปอำเภอบ้านผมอีกประมาณ 20 กิโล รถจะขาดช่วง แกคิดถูกแล้วที่มารอผม...แต่ทว่าแกมีแผนรึเป่าเนี่ยะ อิอิ
    “พี่ดีใจครับที่เจอแกะ เ่อ่อ เมื่อกี้ตำรวจท่านหนึ่ง เขาบอกว่าเป็นพี่ชายของแกะ...แกะมีพี่ชายเป็นตำรวจด้วยเหรอครับ” แหมพี่โจมพูดจากับเพื่อนน้องชายตัวเอง เพราะและสุภาพจัง เดี๋ยวใครๆจะเข้าใจว่าไงเนี่ยะ
    “อ้าว พี่เจอพี่หมวดแล้วหรือครับ”
    “คงใช่มั๊งครับ.. เห็นเขาบอกว่าให้พี่ติดรถเขาไปก็ได้ เพราะเขาจะไปส่งแกะที่บ้านอยู่แล้ว”
    “อ๋อ ครับๆ” ผมพยักหน้ารับรู้ แต่ไม่รู้ว่าพี่หมวดจะเสร็จงานเมื่อไหร่น่ะสิ
    “เ่อ่อ พี่โจมหิวเป่าครับ เราไปหาอะไรรองท้องกันก่อนมั๊ยครับ” ตอนนี้มันจะหกโมงเย็นแล้วอ่ะครับพี่น้อง ซึ่งผมก็แปลกใจที่พี่หมวดไม่สั่งอาหารมาทานก่อน แต่ถ้าไม่เกิดเรื่องคงได้ไปกินข้าวที่ร้านใดร้านหนึ่งแล้วล่ะน่ะ เฮ้อ เวรจริงๆกู
    “อืม ก็ดีเหมือนกันครับ แล้วพี่ตำรวจล่ะครับ” พี่โจมเื้อื้อมมือมากุมมือผมเอาไว้ พร้อมส่งสายตาที่มีความหมาย...เอาล่ะสิกู งานเข้าอีกแล้ว...แต่ตอนนี้กำลังคิดถึงเรื่องพี่หมวดอยู่...ยังไม่มีอารมณ์ หุ หุ
    “พี่โจม! เดี๋ยวใครเห็นเข้า” ผมเอ็ดพี่โจมเบาๆ พร้อมกับพยายามดึงมือกลับ
    “ก็พี่คิดถึงแกะนี่ครับ อืม” พี่โจมยังไม่ยอมปล่อยมือง่ายๆ ผมเลยทะลึ่งลุกพรวดขึ้นทันที
    “ไปกินข้าวดีกว่า หิวแล้ว” พี่โจมนี่มือตุ๊กแกจริง แกดึงมือผมอยู่คร๊าบ แถมกลายเป็นว่าผมเป็นคนดึงให้แกลุกขึ้นสะงั้น... เฮ้อ ดีน่ะที่ไม่ค่อยมีใครสนใจพวกผมเท่าไหร่ ผมแกะมือแกออก ก็รีบเดินนำหน้า
    “เดี๋ยวก่อนสิแกะ รอพี่ด้วย” พี่โจมวิ่งตามเข้ามาประกบด้านซ้ายมือผม พอดีเป้สะพายของแกหลุดตีเข้าที่กลางหลังผมอย่างจัง
    “อุ๊บ โทษทีแกะ เจ็บรึเป่าครับ” พี่โจมเอามือขวาแกเข้ามาลูบที่หลังของผม...ไปๆมาๆ เลยดูเหมือนกับว่ากำลังโอบกอดผมอยู่ อ๊ะจ๊าก! ตอนนี้ตำรวจที่อยู่ใกล้ๆพากันมองแล้วยิ้มๆ...
    “จะไปไหนกันน่ะ!” เสียงพี่หมวดตะโกนตามหลัง ทำให้เราสองคนชงัก...ผมปัดแขนพี่โจมออก แล้วหันกลับไปมอง...ตอนนี้พี่หมวดหน้าตาบึ้งตึง เงียบเชียว จนผมอดใจหายไม่ได้
    “คะ คือว่า กำลังไปหาอะไรทานน่ะครับ พี่หมวด อ่ะ เ่อ่อ เสร็จธุระรึยังครับ” ผมตอบแกไปงั้น แต่ใจกลับหวิวๆชอบกล ไม่ค่อยกล้าสู้หน้าแกเท่าไหร่...จะว่าไปยังไม่รู้ว่าพี่หมวดจะเอายังไงกับความสัมพันธ์ของเรา และอีกเรื่อง...เรื่องที่พี่โจมดูเหมือนกำลังโอบกอดผมอยู่
    “เสร็จแล้ว เดี๋ยวไปกันเลย” พอพี่หมวดพูดเสร็จ พี่เข้มก็กระหืดกระหอบ วิ่งตามมา พร้อมหอบซองเอกสารสีน้ำตาลๆหนาๆมาด้วย
    “เดี๋ยวก่อน!” เสียงผู้มีอำนาจท่านหนึ่งดังขึ้น (สารวัตรรุจน์อายุราว สี่สิบ สูงประมาณ 170 หน้าตาธรรมดาๆออกไปทางจีนๆ หุ่นดีทีเดียว กล้ามไม่มากแต่ดูแข็งแรง ที่สำคัญไม่มีพุงเลย อิอิ มีครอบครัวแล้ว ภรรยาและลูกชายอยู่อีกจังหวัดหนึ่ง แกเลยพักอยู่กับน้องสาวคือพี่โรส แค่เพียงสองคน)
    “ทุกอย่างเรียบร้อยดีน่ะ อย่าลืมว่าข้อมูลทุกอย่างอย่าให้พลาด” สารวัตรรุจน์กำชับพี่หมวดและพี่เข้ม ผมเพิ่งสังเกตแกชัดๆก็ตอนนี้ ดูแกท่าทางขรึมๆ มาดนิ่ง เสียงดังฟังชัด เหมาะที่จะเป็นผู้นำมาก....ผมยกมือไหว้ แกก็เพียงแต่พยักหน้า...ปรกติไม่ค่อยได้เจอแกเท่าไหร่ เพราะแกงานยุ่งมาก
    “ทุกอย่างเรียบร้อยดี ครับผม” พี่หมวดและพี่เข้ม ตะเบ๊ะทำความเคารพ
    “หมวดยุทธ ผมหวังว่าคุณกับสารวัตรเชษฐ์ คงร่วมงานกันได้ดี” ผมหูผึ่งทันที สงสัยจะเป็นเรื่องสำคัญมาก แถมพี่หมวดต้องไปร่วมงานกับสารวัตรเชษฐ์ ไม้เบื่อไม้เมากันสะอีก
    “ครับผม” พี่หมวดตะเบ๊ะรับคำสั่ง...
    จากนั้นพวกเราก็ออกเดินทาง โดยรถของพี่หมวด พี่เข้มเป็นโชว์เฟอร์ พี่หมวดนั่งข้างคนขับ ผมนั่งหลังพี่หมวด และพี่โจมนั่งถัดไป...บรรยากาศภายในรถ ดูปรกติ พี่หมวดกับพี่เข้มกับกลายเป็นคนคุยสารทุกข์สุกดิบกับพี่โจม และคุยเรื่องงานบวชและประเพณีแห่พระในวันอาทิตย์ที่จะถึงนี้...พี่โจมที่เคยดูเหมือนจะอึดอัดในตอนแรกๆ ก็เริ่มทำตัวสบายขึ้น
    พี่เข้มขับรถผ่านทางลัดที่จะไปบ้านผม ซึ่งถ้าไปทางนี้จะผ่านบ้านพี่โจมด้วย แต่แกกลับขับเลยไปเข้าเขตอำเภอของอีกจังหวัดหนึ่ง ซึ่งเป็นบขส. ที่พวกผมจะมาต่อรถที่นี้นั่นเอง
    พี่หมวดพาพวกเราแวะทานข้าวที่ร้านแห่งหนึ่ง ก็ข้างๆบขส.นั้นแหละ เป็นบขส.เก่า อยู่ตรงข้ามโรงแรม....(ปีถัดมาเขาสร้างบขส.ใหม่ที่ทันสมัยและใหญ่กว่าเดิม...เอ ละเอียดเกินไปรึเปล่าเนี่ยะ หุ หุ) พี่หมวดปล่อยให้ผมกับพี่โจมนั่งอยู่คนละโต๊ะ ส่วนตัวแกและพี่เข้มแยกไปนั่งไกลออกไป...ตอนแรกผมก็แปลกใจ แต่แล้วก็เข้าใจ เพราะมีสายของพี่หมวดแวะเข้ามารายงานอะไรบางอย่าง...งานนี้พี่โจมเลยถือโอกาสแทะโลมผมต่อ สบายใจเฉิบ อิอิ
    “แกะ คืนนี้ไปค้างที่บ้านพี่เลยน่ะครับ พรุ่งนี้เช้าจะได้ช่วยกัน เรื่องงานบวชน่ะครับ” พี่โจมพูดไป พร้อมกับตักซี่โครงหมูทอด ให้ผมด้วย
    “ขอบคุณครับ อ่ะ เ่อ่อ คือว่า....” ผมกำลังเอร็ดอร่อยกับหมูกรอบผัดผักกระเฉดอยู่เชียว เรื่องไปค้างคืนผมไม่กล้ารับปาก เพราะกลัวว่าไอ้มุกจะมาดักรอที่บ้านน่ะสิครับ เพราะมันก็ต้องการตัวผม ไปช่วยงานบวชน้าชายมันเหมือนกัน
    “เป็นไรครับ หือ ดูท่าทางตื่นๆ” พี่โจมส่งสายตาเจ้าเล่ห์ พร้อมกับเอาเท้ามาสะกิดที่ข้อเท้าของผม แล้วถูไปมาเบาๆ...บ่งบอกถึงความเจ้าชู้อย่างร้ายกาจ ตามฉายาที่แกได้รับจากสาวๆทั่วไปน่ะแหละ...เจอเข้าไม้นี่...แกะน้อยผู้ใสซื่อ (จริงเป่าหว่า เอิ๊ก เอิ๊ก) ก็ขนลุกซู่สิครับ...ถามได้
    “อืม พี่โจม! ทำอะไรอ่ะครับ” ผมรีบกระซิบเตือนแก เพราะตอนนี้เท้าแกเริ่มมาป้วนเปี้ยนแถวๆเป้ากางเกงผมสะแล้วสิ
    “ไม่ต้องมาทำไก๋ ฮึ ฮึ คราวที่แล้ว พี่ยังไม่ได้เอาคืนเลยน่ะ” แกยิ้มจนปากแทบฉีก แถมทำหน้าหื่นกามอย่างออกนอกหน้า...อ้าว ลายออกจนได้น่ะพี่โจม คราวก่อนยังไม่ขนาดนี้เลยนี่นา 555555+
    “พี่โจม เดี๋ยวพี่หมวดเห็นน่ะครับ” ผมหันไปมองที่โต๊ะพี่หมวด ซึ่งอยู่แทบจะคนละฟากเลยก็ว่าได้ และตรงนั้นเหมาะที่จะเป็นที่สำหรับแขก วี ไอ พี ด้วย เห็นแกกำลังคุยกันท่าทางซีเรียส และไม่ได้สนใจอะไร ตอนนี้คนไม่ค่อยมีอ่ะครับ คงหัวค่ำอยู่ ยิ่งโต๊ะที่ผมนั่ง อยู่สะชิดกำแพงตรงหัวมุมข้างในสุด ที่สำคัญอยู่ใกล้ห้องน้ำอีกต่างหาก หุ หุ ...แบบว่าปลอดสายตาผู้คน อิอิ
    “ไม่เห็นหรอก ดูดิ พี่เขากำลังคุยเรื่องงานกันอยู่ แกะรีบทานสิครับ” พี่โจมยอมเอาเท้าออกจากการลวนลาม อิอิ แต่แกรีบตักข้าว กินเอา กินเอา...จะรีบไปไหนคร๊าบ...พี่โจม
    ผมทานข้าวยังไม่หมดดี พี่โจมก็รีบยื่นแก้วน้ำให้ผมดื่มทันที จากนั้นผมแทบจะตั้งตัวไม่ได้ ก็แกลากผมไปห้องน้ำน่ะสิคร๊าบ...ดีน่ะไม่มีใครสังเกตุ
    พอเข้ามาที่ห้องน้ำชาย มีห้องสุขาอยู่สองห้อง พี่โจมรีบผลักผมเข้าห้องหนึ่งแล้วล็อคประตูทันที
    “แกะ พี่คิดถึงแกะครับ อึีบ!” พี่โจมถาโถมเข้ามาระดมจูบผมทันที...พี่โจมไซ้ซอกคออย่างหื่นกระหาย แกลากปลายลิ้นมาที่ใบหน้าและริมฝีปากของผม...ผมคิดว่ายังไม่พร้อมที่จะจูบปากเพราะเพิ่งทานอาหารมาเมื่อกี้.เลยต้องเบือนหน้าหนี หุ หุ แต่ว่าพี่โจมก็เลื่อนไปไซ้ซอกคออีกข้างแทน
    พี่โจมกระชากเสื้อยืดผมขึ้น แล้วระดมไซ้ ไล้ปลายลิ้นไปทั่วหน้าอก หัวนม และหน้าท้อง...เล่นเอาเสียวสุดๆไปเลย...ดีน่ะที่ผมอาบน้ำมาแล้ว ไม่งั้นพี่โจมได้เลียเหงื่อผมแน่ เอิ๊ก เอิ๊ก
    ตอนแรกผมกะจะให้แกไซ้เล่นๆ แค่หอมปากหอมคอก็พอ แต่เจอลีลาเด็ด แถมอารมณ์ค้างจากพี่หมวด เลยทำให้ผมโอนอ่อนผ่อนตาม... อิอิอิ... แกะน้อยตัวดีที่เคยหลั่งน้ำหล่อลื่นเอาไว้จนเปียกชุ่ม ตอนนี้ได้เวลาสำแดงเดชอีกครั้ง ท่อนลำแข็งโป๊ก กระตุกหงึกๆภายใต้กางเกงยีนส์ที่ผมสวมใส่
    ผมโอบกอดพี่โจมบ้าง แกไซ้ผมเลยขึ้นมาที่ซอกคออีกครั้ง พร้อมกับเอาเป้ากางเกงยีนส์ที่มีท่อนลำแข็งๆเข้ามาบดเบียดกับเป้ากางเกงของผม...อิอิ ได้เวลารำลึกอีกครั้งแล้ว เจ้าชะโดทั้งสอง 5555555+
    ผมไซ้ซอกคอแกบ้าง น่าแปลกที่กลิ่นเหงื่อของแกกลับไม่ค่อยจะมี...จะบอกไงดีล่ะ มันต่างจากกลิ่นของผู้ชายทั่วไป ไม่เหมือนกลิ่นแมนๆของพี่หมวดหรือพี่ดำ ช่วงที่พวกเขาไม่ได้อาบน้ำน่ะ...แต่กลิ่นตัวของพี่โจมกลับมีกลิ่นโคโลนจุ จางๆ เอ...รึว่าแกอาบน้ำก่อนออกจากวิทยาลัยรึเปล่า...แต่ช่างมันเถอะ ไซ้แกต่อดีกว่า ...กำลังมันส์
    พี่โจมปลดตะขอกางเกง ดึงเจ้าแกะน้อยออกมาชมโลกจนได้....ผมเองก็ไม่ยอมแพ้ ดึงชะโดที่ขนาดไล่เลี่ยกัน ออกมาจับคลึงเคล้า ขยำขยี้ภายใต้กำมือของผม...เจ้าชะโดสองตัวเหมือนจะเป็นคู่กัดกันมาก่อน ต่างก็ไม่ยอมกัน หัวหูแดงก่ำ พองก๋า ปากก็พ่นพิษสีใสๆออกมา...ห้ำหั่นกันเป็นพัลวัน
    พี่โจมก้มตัวลง ขบกัดหัวนมของผม แล้วไล่ต่ำลงมาลงลิ้นที่สะดือ ก่อนที่จะอ้าปากเตรียมครอบลงไปที่หัวเจ้าแกะน้อย
    “แกะ ๆ อยู่ในนี้รึเปล่า” เสียงพี่หมวดนี่ ตายห่า ผมรีบผลักหน้าพี่โจมออก ...พี่โจมสะดุ้งยืนขึ้น...เราสองคนจ้องหน้ากันด้วยความตกใจ
    “ครับๆ อยู่ในนี้ครับ แป๊ปหนึ่งครับ” ผมตั้งสติได้ ตะโกนบอกแกไป พร้อมกับดึงกางเกงยีนส์ขึ้นมาเก็บแกะน้อยเข้าที่...พี่โจมเองก็เลิ่กลั่ก ใส่ตะขอกางเกงผิดๆถูกๆ
    “อืม เร็วๆหน่อย พี่รีบน่ะครับ” พี่หมวดตะโกนตอบ และดูเหมือนเสียงจะเดินจากไปแล้ว
    ผมค่อยๆเปิดประตูออกไป เห็นปลอดคนเลยดึงพี่โจมออกมา พอพ้นประตูห้องน้ำเท่านั้นแหละ พี่หมวดกับยืนอยู่...จ้องผมกับพี่โจมเขม็งเชียว
    “หมวดครับ สารวัตรเชษฐ์ รอสายอยู่ ครับผม” พี่เข้มเข้ามาช่วยขัดจังหวะ... พี่หมวดเลยรีบวิ่งไปที่รถ เพื่อไปใช้วิทยุตำรวจติดต่อกับสารวัตรเชษฐ์ ตอนนี้ไอ้หนุ่มที่เป็นสายของพี่หมวด ที่เข้ามารายงานเมื่อครู่หายไปแล้ว
    พวกเราเดินทางกันต่อทันที โดยนั่งประจำที่เดิม พี่หมวดดูท่าทางซีเรียส คงเรื่องงาน น่าจะสำคัญมาก เพราะติดต่อวิทยุตลอดเวลา ส่วนพี่เข้มก็มีหน้าที่ขับไป ก็เสริมพี่หมวดบ้างบางครั้ง....รถขับมาทางที่จะเข้าเขตอำเภอผม เป็นระยะทาง สิบกิโลได้ ก่อนที่จะถึงบ้านผม ถนนค่อนข้างเปลี่ยวและตะวันเริ่มตกดิน ความมืดเริ่มเข้ามาเยือน ไฟฟ้าประจำถนนก็ยังไม่มีเลย (ในสมัยนั้น)
    เบาะหลังเริ่มมืด พี่โจมเลยถือโอกาสเอากระเป๋าเป้มาวางไว้ที่หน้าตัก...แล้วกระเถิบเข้ามาชิดตัวผม...แกเอากระเป๋าเป้มาวางระหว่างหน้าตักของผมกับของแกจนได้ พร้อมสอดมือเข้ามาขยำขยี้แกะน้อย...ผมสะดุ้งเฮือก พยายามปัดมือแกออก...ก็เพิ่งตกใจเรื่องพี่หมวดเห็นเมื่อตะกี้ แล้วพี่โจมยัง...มือไว...ใจกล้าอีกน่ะเนี่ยะ
    ความพยายามของแกเป็นผล อิอิ แกะน้อยเริ่มแข็งตัว (อีกแล้วพี่น้อง ก๊ากๆ) พี่โจมค่อยๆปลดตะขอ รูดซิบลงมาเบาๆ แล้วล้วงมือเข้าไปในกางเกงใน กุมกำแกะน้อยจนได้ หุ หุ
    พี่โจมเริ่มไล้ปลายนิ้วไปที่ปลายหัวถอก ประกอบกับน้ำหล่อลื่นที่เปียกชุ่ม เลยทำให้แกคลึงเคล้านิ้วชี้ไปมาด้วยความเพลิดเพลิน...แต่คนที่ถูกกระทำนี่สิ จะตายให้ได้ ก็แกเล่นใช้สองนิ้วบีบรัด คลึงเคล้าสะขนาดนั้น อูยส์ เสียวโคตรๆ อยากจะดึงเจ้าแกะน้อยออกมาให้แกกระถอกให้สะใจไปเลยจริงๆ
    พี่โจมคลึงเคล้าไป ผมเองก็ตัวแข็งไป ต้องขบกัดริมฝีปากกลัวเผลอครางออกมา ...ผมปล่อยให้พี่โจมเป็นฝ่าย หยอกล้อแกะน้อยอยู่ฝ่ายเดียว ผมไม่กล้าจับของแกเพราะกระเป๋าบังหน้าตักแกไม่มิด เกิดทำอะไรขึ้นมา แล้วพี่หมวดจ๊ะเอ๋ หันมาเห็นเข้า มันจะยุ่งไปกันใหญ่ อิอิ
    รถมาถึงหน้าบ้านผมแล้ว ประมาณทุ่มครึ่งได้ จังหวะนั้นพี่โจม กำบีบรัดเจ้าแกะน้อยอย่างแรง
    “โอ๊ะ!” ผมเผลอร้องออกมาด้วยความตกใจ พี่โจมน่ะพี่โจมจะสั่งลาอะไรเจ้าแกะน้อยก็น่าจะทนุถนอมมันหน่อย เฮ้อ!
    “เอ้า แกะเป็นไร” พี่หมวดหันมาถามทันที
    “ปะเปล่าครับ แฮะ แฮะ” ผมหัวเราะกลบเกลื่อน หันไปมองหน้าพี่โจมด้วยความแค้น ฝากไว้ก่อนเถอะ มีเวลาเมื่อไหร่ พ่อจะเสียบให้อีกดอก ฮึ ฮึ
    “พี่คงส่งเราได้แค่นี้น่ะ พี่ต้องรีบไปธุระน่ะครับ” พี่หมวดบอกผมเสร็จก็ไปคุยวิทยุต่อ ผมเลยได้โอกาสเก็บเจ้าแกะน้อยเข้าที่ ก่อนที่จะรูดซิบ ติดตะขอกางเกงยีนส์... ผมกำลังเปิดประตูออกไป พอดีพี่หมวดพูดขึ้นมาว่า
    “ส่วนโจมเดี๋ยวติดรถไปที่โรงพักก็ได้ พี่จะวานลูกน้องสารวัตรเชษฐ์ไปส่งให้”
    “อ๋อ ไม่เป็นไรครับ ผมว่าผมลงที่บ้านแกะนี่แหละ เดี๋ยวผมจะโทรให้ทางบ้านมารับอีกที”
    “งั้นก็ตามใจน่ะ”
    “ขอบคุณครับพี่” พี่โจมยกมือไหว้พี่หมวดและพี่เข้ม จากนั้นเราสองคนก็ลงจากรถ
    รถพี่หมวดขับออกไปแล้ว... ผมเลยชวนพี่โจมเข้าบ้าน ก็เจอพ่อ แม่ พี่ดำ และพี่กวาง อยู่ที่โต๊ะทานข้าว เพิ่งจะทานข้าวเสร็จกัน... พี่โจมรู้จักครอบครัวผมอยู่ก่อนแล้ว จึงทักทายอย่างเป็นกันเอง และพี่โจมถือโอกาสขอตัวผมไปช่วยงานบวชพี่จอมที่บ้าน
    “เอ้า มุกเขาก็มาตามแกะสองรอบแล้วน่ะ” พี่กวางอธิบายให้พี่โจมฟัง
    “แล้วตกลงจะไปช่วยบ้านไหนดีล่ะเรา ฮิ ฮิ” พี่กวางแซวผมต่อ หัวเราะขำๆ พูดยังไม่ทันขาดคำ ไอ้มุกเพื่อนรักก็โผล่หน้าเข้ามาพอดี
    “โหย ไอ้แกะ นี่กูมาตามมึงรอบที่สามแล้วน่ะนี่” ไอ้มุกบ่นอุบที่เจอหน้าผม
    “อ้าว หวัดดีพี่โจม” ไอ้มุกเพิ่งสังเกตเห็นพี่โจมเลยยกมือไหว้
    “เออๆ หวัดดี แต่พี่กำลังขอตัวแกะไปช่วยงานที่บ้านอยู่เหมือนกัน” เอาล่ะสิงานนี้ไอ้แกะจะทำยังไงดีหว่า...มันก็เป็นกิ๊กทั้งสองคนล่ะว่ะ สรุปไปบ้านไหน ก็ได้ฟันใครคนใดคนหนึ่งแน่ เอิ๊กๆ เลือกไม่ถูกเลยกู 555555+