Friday, July 31, 2009

บทที่ 38 " ฝึกซ้อมมวย...คะอวยเริ่มเสียว "

บทที่ 38 ฝึกซ้อมมวย...คะอวยเริ่มเสียว

ในที่สุด ผมก็ได้เริ่มซ้อมมวยกับพี่โก้จนได้ ช่วงประมาณห้าโมงเย็น แล้วแต่สะดวก แต่ผมขอซ้อมแค่วันล่ะสามสิบนาที เท่านั้น เพราะห่วงเรื่องการเรียนอยู่ดี เพื่อนๆแต่ละคนพอรู้ข่าว ถึงกับหาว่าผมเป็นบ้าไปแล้ว ชอบทำอะไรแหวกแนวชาวบ้านเขาอยู่เรื่อยๆ อิอิ
ในระหว่างนี้พี่ชายที่รัก ติดซ้อมบอล ไอ้โกกถือโอกาสไปจีบเด็กม.2 (ไอ้นี่ชอบเด็ก ทั้งที่มีแฟนคือ บี หัวหน้าหญิงอยู่แล้ว) ไอ้จุ๊ซ้อมบอลกับพี่ดำ ไอ้ซอเล่นบาส ไอ้อ้วนเล่นวอลเล่ย์ เพราะมันเป็นมือเซตที่ดี อาจารย์จึงเรียกมันไปซ้อมเล่นๆ เผื่อเอาไว้ เป็นตัวแทนของโรงเรียนในอนาคต ในขณะที่ผมกลับไม่สนใจกีฬาเท่าไหร่ เพราะมัวแต่เรียนหนัก (แต่มีเวลามาซ้อมมวย ฮ่ะ ฮ่ะ) ไอ้อ๊อด เปลี่ยนไปเล่นกีฬาในร่ม ปิงปอง และก็เล่นได้ดีจนตอนท้ายเป็นมือหนึ่งของโรงเรียนซะด้วย ไอ้ม้วนกลายเป็นคู่หูกับไอ้จุ๊ เพราะเล่นบอลด้วยกัน ไอ้เบนซ์ ตอนนี้ไอ้นี่มั่วไปหมด เล่นกีฬาได้ทุกประเภท แต่ไม่เป็นชิ้นเป็นอัน แถมจีบผู้หญิงรุ่นพี่เป็นว่าเล่น ขาดอยู่อีกคนไอ้เท่ง ไม่รู้ช่วงเวลานี้มันหายหัวไปไหน บางทีอาจจะหลบหลับใน ที่ใดที่หนึ่ง เพราะมันทำงานเป็นเด็กปั๊มเลิกดึก
แต่ทุกคนจะต้องมีเวลามาติวกันอย่างสม่ำเสมอ บางทีก็เป็นบ้านไอ้อ้วน บางทีก็ติวก่อนที่จะเล่นกีฬา เอาล่ะเข้าเรื่องของผมซะที
วันแรกก็ได้รับการต้อนรับที่ดีเยี่ยมทีเดียวล่ะ พี่โก้จะให้ออกกำลังกาย วอร์มร่างกายก่อน จะตรวจดูความเข้มแข็งของผมว่ามีแค่ไหน แต่ชุดนักเรียนที่ผมใส่อยู่ย่อมเป็นอุปสรรคในการซ้อมมวย
แกะ พี่ว่าแกะถอดเสื้อนักเรียนออกดีกว่าน่ะครับ พี่โก้บอกผม พร้อมกับที่แกกำลังจะไปเปลี่ยนชุดนักเรียนออกพอดี แกพาผมไปที่ห้องเปลี่ยนเสื้อผ้า ภายในโรงยิมของโรงเรียน
ผมแกะกระดุมเสื้อนักเรียนออกทีละเม็ด ทีละเม็ด ดูเหมือนพี่โก้จะจ้องผมไม่วางตา คงจะรอลุ้นอะไรบางอย่างรึเปล่า อิอิ ผมถอดเสื้อออกจนได้ เผยให้เห็นท่อนบนเปลือยเปล่า มีกล้ามพองามตามวัย ผิวออกขาวๆ เหลืองๆ ประกอบกับใบหน้าที่ดูดีสะอาดสะอ้าน (แฟนคลับอย่าเพิ่งว่าผมหลงตัวเองอีกน่ะ งานนี้ อิอิ) พี่โก้ถึงกับนิ่งจ้องมองไม่วางตาทีเดียว
อืม แกะ หุ่นดีน่ะ เสียอย่างเดียว บางไปนิดหนึ่ง แต่อายุแค่นี้ ได้หุ่นแบบนี้ก็เท่ห์แล้วล่ะ พี่โก้ไม่พูดเปล่าเข้ามาจับกล้ามแขน ทั้งสองข้าง พร้อมกับลูบไล้ที่หน้าอก และกดที่กล้ามแกร่งหน้าท้อง พร้อมกับพยายามประคองกอดข้างหลัง จากนั้นแกก็เริ่มลูบไล้มาที่สะดือ ลากต่ำลงไปที่ขนลามเลีย จนไปหยุดอยู่ืที่...
ไรอ่ะ พี่โก้ จะทำอะไรผมครับ ผมเรียกสติแกกลับคืน จริงๆไม่อยากคิดว่าแกจะเป็น....เลย เฮ้อ
แล้วคิดว่าพี่จะทำอะไรล่ะ ว่าแล้วพี่โก้ก็ปลดเข็มขัดนักเรียนผมออก รูดซิบกางเกงลง พร้อมกับคว้าหมับเข้าให้ที่ท่อนลำของผม
อืม ใหญ่ดีเหมือนกันน่ะ พูดไม่พูดเปล่าแถมยังขยำขยี้ จนแกะน้อยกำลังเริ่มแข็งตัว
อย่าล้อเล่นซิครับ เดี๋ยวมันแข็งขึ้นมา ไม่มีที่ระบายจะยุ่งน่ะครับ ผมพยายามถอยตัวออกมา
อ้าว พ่อพระเอกเกาหลี จะมาซ้อมมวยหรือ เสียงทักของใครบางคน ทำให้เราผละออกจากกันอย่างรวดเร็ว พอผมหันไปกลับเป็นรุ่นพี่นักมวยคนหนึ่ง เพื่อนพี่โก้นั่นเอง
ครับ ว่าจะลองซ้อมดู วันแรกน่ะครับ ตอนนี้กางเกงนักเรียนกองอยู่ที่ตาตุ่มแล้ว เผยให้เห็นกางเกงในสีขาวตัวเดียว พี่คนนั้นเดินเข้ามาดูข้างหน้า แล้วเอ่ยปากขึ้นว่า
โอ้โห ขาวจัง หน้าตาหล่อ แล้วยังขาวอีก พี่เขาเดินเข้ามาดูใกล้ยิ่งขึ้น พี่โก้เลยรีบเอากางเกงนักมวยมาเปลี่ยนให้ผม
พอเลยมึง เดี๋ยวน้องกูเขินหมด ไม่เป็นอันซ้อมกันพอดี พี่โก้ปรามเพื่อนที่จ้องเอา จ้องเอา ผมเองก็เริ่มเขินขึ้นมาแล้วสิ อะไรว่ะ มีนักมวยเถื่อนๆมาชมต่อหน้าได้...
พี่ว่า หน้าตาหล่อๆ อย่างน้องเนี่ยะ ไปหลีหญิงดีกว่ามั๊งน้อง...อย่าชกมวยเลย...พี่เสียดาย... พี่เขาพูดไม่หยุดแฮะ แล้วยังพูดต่ออีกว่า
หรือไม่งั้น ก็ให้พี่เป็นคนสอนให้...เอามั๊ยครับ...พระเอกเกาหลี
พอๆ อย่ามายุ่งกับน้องกู น้องคนนี้ กูจะฝึกเอง พี่โก้เริ่มอารมณ์ไม่ดี พี่คนนั้นเลยหน้าจ๋อยไปเลย
อะไรว่ะ...แค่นี้ก็ทำเป็นหวง พี่เขายังบ่นต่อ ผมก็ได้แต่เพียงยิ้มๆ ก็เลยพูดเพื่อไม่ให้เสียน้ำใจว่า
ไว้มีโอกาส ผมจะขอให้พี่ช่วยชี้แนะน่ะครับ แนะสำนวนหนังจีนอีกกู
จริงน่ะ แล้วพี่จะรอน่ะครับ พูดเสร็จพี่คนนั้นก็โดนพี่โก้ถีบออกจากห้องเบาๆ จนแกต้องหัวเราะ แล้วไปซ้อมมวยต่อข้างนอก
ไรว่ะ มาวันแรก ก็เริ่มปวดหัวแล้ว พี่โก้ส่ายหัวไปมา แล้วจึงถอดเสื้อนักเรียนออกบ้าง แล้วตามด้วยกางเกงนักเรียน เหลือแค่กางเกงในสีฟ้าตัวเดียว
ผมลอบชำเลืองมองอย่างไม่ตั้งใจ ดูเหมือนว่าแกจะรู้จึงทำทีเป็นอวดโฉม ให้ผมดูรูปร่างของแก แกล้งเดินไปเดินมา เพื่อหากางเกงนักมวยมาใส่ แต่แกก็หุ่นดีมากๆจริงๆ เมื่อเทียบกับพี่ชายที่รักแล้ว แกจะมีกล้ามเนื้อมากกว่า ผิวคล้ำกว่า แต่ไม่ดำมาก ความหล่อน่าจะคนละแบบ แต่เป้ากางเกงนี่สิตุงเชียว น่าจะสูสีกับของพี่ชายที่รักน่ะเนี่ยะ
พี่หุ่นดีมั๊ยครับ พี่โก้ยิ้มกว้างเมื่อเห็นผมมองเต็มตา
ก็ดีครับ ทำไมผมถึงจะหุ่นดีแบบนี้บ้างล่ะครับ
ตอนนี้แกะก็หุ่นโอเคแล้วน่ะครับ เพียงแต่ว่าออกกำลังกายเพิ่มกล้ามเนิ้ออีกนิด พี่รับรองเลยว่า จะมีแต่คนเหลียวมอง รวมทั้งพี่โก้ด้วยหรือเปล่า อิอิ
พี่โก้สวมกางเกงนักมวยเสร็จก็พาผมออกมาข้างนอก มีคนซ้อมมวยอยู่สี่ห้าคน แต่พวกเขาก็กำลังจะกลับบ้าน เพราะเย็นแล้ว แต่พี่โก้พักอยู่ในโรงเรียนจะเลิกเมื่อไหร่ก็ได้
พี่โก้ให้ผมเริ่มฝึกอันแรกเลยคือ ให้วิ่งรอบโรงยิม จากนั้นวิดพื้น ซิดอัพ กระโดดตบ เรียกเหงื่อได้เหมือนกัน จากนั้นให้ลองกำหมัดชกลม โดยแกกำกับให้ทำท่าทางให้ถูกต้อง
จำไว้น่ะครับ เวลาชกตาจะต้องไว หมัดที่ชกไปข้างหนึ่ง แล้วมืออีกข้างจะต้องยกการ์ดเอาไว้ จะต้องระวังใบหน้าของเราไว้ อย่าปล่อยช่องว่างให้เขาชกเราได้ ว่าแล้วแกก็สอนท่าทาง และวิธีชกที่ถูกต้องให้
จากนั้นแกก็พาไปใส่นวม แล้วซ้อมชกกระสอบทราย แรกๆก็ทำไม่ค่อยดีหรอก แต่หลังๆมาเริ่มสนุกขึ้น เลยลืมเวลาไปเลย....
ผมซ้อมกับแกไปเรื่อยๆหลายวันเข้า ก็เริ่มต่อยเก่งขึ้น ความสนิทสนมระหว่างผมกับพี่โก้ก็เริ่มตามมา ตอนนี้ผมไม่ได้ติดใจเรื่องที่แกจะคิดอะไร กับผมอีกต่อไปจนกระทั่ง...
รู้สึกจะเป็นวันพฤหัส พี่ชายที่รักติดประชุมแข่งบอล เพราะจะแข่งชิงชนะเลิศในวันพรุ่งนี้ คาดว่าคงเลิกเลยหกโมงเย็นแน่ๆ ผมก็เลยบอกพี่โก้ให้เพิ่มเวลาซ้อมมวยต่อไปอีก ในโรงยิมจึงเหลือเราแค่สองคน ที่ยังฝึกซ้อมอยู่
อืมต่อยเก่งขึ้นแล้ว พี่ว่าแกะลองซ้อมกับพี่ดูน่ะ พยายามต่อยตัวพี่ให้ได้ ว่าแล้วพี่โก้ก็เต้นฟุตเวริคเข้ามา โยกซ้ายที ขวาที ผมก็เริ่มเต้นโยกตัวบ้าง...ปล่อยหมัดออกไปหลายหมัด แต่พยายามชกยังไงก็ไม่โดนตัวแกสักที บางครั้งก็โดนหมัดสวนกลับมาอีก ผมล่ะโมโหมากๆ โธ่ก็มึงเพิ่งฝึกไม่กี่วัน...จะไปเอาอะไรนักหนา กับนักมวยระดับ...เหรียญทองอย่างพี่โก้เล่า
จังหวะหนึ่งผมมัวแต่กำหมัดชกซ้ายทีขวาที จนลืมป้องหน้าตัวเองเอาไว้ เลยโดนหมัดลุ่นๆของพี่โก้เข้าอย่างจัง กึ่งปากกึ่งจมูก เล่นเอามึนไปเลย...จนหน้าหงายก้นจ้ำเบ้า
พลั่ก ผมล้มไม่เป็นท่า รู้สึกว่าเลือดกำเดาจะไหลนิดหน่อย...นี่ขนาดแกชกเบาๆแล้วน่ะเนี่ยะ
แกะ เป็นไงบ้างน้องพี่ พี่โก้รีบปราดเข้ามาประชิด แกรีบถอดนวมออกทั้งสองข้าง แล้วใช้มือมาลูบที่รอยเลือด
พี่ขอโทษ เจ็บมากมั๊ยครับ ดูแกเป็นห่วงผมมากจริงๆ สีหน้าแกตอนนี้ดูเป็นกังวลมาก
ไม่เป็นไรพี่ เล็กน้อยแค่นี้ ไม่เจ็บหรอก ผมผิดเองที่ไม่ได้ฟังคำเตือนของพี่ ที่ให้ป้องกันหน้าเอาไว้
ทีหลังต้องระวังน่ะครับ อย่าประมาทอีก วันนี้คงพอแค่นี้ดีกว่าน่ะ ว่าแล้วแกก็ปลดเชือกถอดนวมให้ผม มือทั้งสองของผมจึงเป็นอิสระ แกเอามือมาลูบที่จมูกผมอีก ตอนนี้เลือดหยุดไหลแล้ว แต่แกก็ยังคงใช้มือลูบไล้ไปมา สายตาบ่งบอกอะไรบางอย่าง....อย่านะ..พี่โก้ อย่าคิดแบบนั้นกับผมน่ะ....
พี่โก้ก้มหน้าลงมาจูบซับรอยเลือดตรงครึ่งปากครึ่งจมูกของผมอย่างรวดเร็ว แล้วจ้องตาผมอย่างมีความหมาย
ผมจ้องตาแกตอบ ตอนนี้กำลังสับสน อย่างประหลาด มีผู้ชายอีกคนหนึ่ง แมนๆ เถื่อนๆ ที่ไม่ใช่พี่ชายที่รัก กำลังคร่อมตัวผมอยู่ ในขณะที่ผมนอนหงาย และเขากำลังส่งสัญญาณบางอย่างที่ผมน่าจะรู้ดี....
พี่โก้ก้มลงจูบแก้มผม ทันทีจนผมตั้งตัวไม่ติด แล้วแกก็เริ่มไซ้ซอกคอของผมอย่างหิวกระหาย ผมรู้สึกขนลุกซุ่ซ่าขึ้นมาทันที เพราะช่วงนี้ พี่ชายที่รักมัวแต่ซ้อมบอล แกะน้อยจึงไม่ได้ปลดปล่อยมาหลายวัน ในขณะนี้ เหมือนมีใครสักคนกำลังกระตุ้น เจ้าแกะน้อยให้มันผงาดขึ้นอีกครั้ง....
พี่โก้ลากปลายลิ้นมาที่หัวนม ที่มันเริ่มจะแข็งตัว แกดูดดุนลิ้นเป็นวงกลม ก่อนที่จะขบกัดด้วยความมันเขี้ยว อารมณ์ผมเริ่มกระเจิง จึงลููบไล้แผ่นหลังแมนๆของแก แล้วลูบไล้ไปที่ก้นแน่นๆ ล่วงล้ำไปที่รูสวาทของพี่โก้อย่างลืมตัว...
ผมถูไถนิ้วชี้ไปมาข้างนอกกางเกงนักมวยจนทนไม่ไหว จึงใช้มือล้วงเข้าไปในกางเกง พร้อมลูบไล้ไปที่รูสวาทอันนั้น โอว์ มีขนรำไร ท่าทางจะไม่เคยผ่านมือใครมาก่อน ผมจิ้มนิ้วชี้เข้าไปด้วยความหฤหรรย์
แปลก..พี่โก้กลับไม่ว่าอะไร ตอนนี้ท่อนลำที่แข็งแกร่งของแก กำลังบดเบียดขยี้ท่อนลำที่มันแข็งโป๊กของผมไปมา แกบดเบียดเป็นวงกลม จนผมเสียวไปหมด รู้สึกถึงน้ำหล่อลื่นเริ่มหลั่งออกมาที่ปลายหัวถอกเสียแล้ว

พี่โก้ยังซุกไซ้เรือนร่างของผมไปมา จนผมชักจะทนไม่ไหว เอื้อมมือเข้าไปจับท่อนลำของแกทันที โอ้แข็งแกร่งยังกะสากหิน ท่าทางจะใหญ่เท่ากับของพี่ชายที่รัก แต่สั้นกว่าเล็กน้อย กะดูคงประมาณ 7 *6 ได้ ไม่เลวเลยน่ะสำหรับ เจ้าของหุ่นแมนๆ นักมวยเถื่อนๆแบบนี้ ตอนนี้มันกำลังกระตุกอยู่ในมือผม หงึกๆ ถึงแม้ว่าท่อนลำของแก ยังไม่ได้ยลโฉม ออกมานอกกางเกง แต่ผมรู้สึกได้ถึง น้ำเยิ้มๆที่ปลายหัวถอกเริ่มหยดแหมะออกมา จนเป้ากางเกงเปียกทีเดียว นั่นแสดงว่า แกมีความต้องการทางเพศอย่างที่สุดแล้วนั่นเอง

ผมเปลี่ยนเป้าหมายไปที่รูสวาท ของโปรด ถ้าเผื่อฟลู๊ค แกยอมให้เสียบ จะได้กดให้มิดด้ามเลย แค่คิดก็เสียวแล้ว ผมไม่รอช้าบ้านน้ำลายลงบนฝ่ามือข้างขวา ก่อนที่จะลูบไล้ที่ร่องรูสวาทอันนั้น จากนั้นก็เริ่มแย่นิ้วลงไป พี่โก้กลับไม่ว่าอะไร แกยังมัวพะวงอยู่กับหน้าอก ท้อง ซอกคอของผมอยู่ ลมหายใจฟืดฟาดขาดเป็นช่วงๆ
ผมได้ใจก็เลยใช้นิ้วชี้จิ้มเข้าไปจนสุดนิ้ว แล้วควงสว่านเป็นวงกลมเบิกทาง โอว์ รูแกตอดกระขับดีจริง แสดงว่ายังซิงๆอยู่ คิดได้แค่นี้ แกะน้อยก็เริ่มกระวนกระวายอยากจะมุดถ้าทองพี่โก้เข้าให้ซะดื้อๆ
ผมพลิกตัวกลับขึ้นมาข้างบนทันที แล้วไซ้ซอกคอแกไปมา ไล่มาที่หัวนม หน้าท้องแกร่ง แล้วกระชากกางเกงนักมวยพร้อมกับกางเกงในสีฟ้าของแกออกไปที่ปลายเท้า ท่อนลำอันเขื่องจึงเด้งดึ๋งขึ้นมาต่อหน้า ผมจัดการกระถอกขึ้นๆลงๆ จนแกกระเด้งสวนขึ้นมาด้วยความสะยิว
ผมจับแกลุกขึ้นมาคลานสี่ขา รูสวาทลอยเด่นอยู่ตรงหน้า ผมรีบขจัดกางเกงของตัวเองให้เปลือยเปล่า บ้วนน้ำลายลงบนฝ่ามืออย่างรวดเร็ว แล้วลูบไล้ที่แกะน้อย ผมจับเอวของแกแน่น เสยท่อนลำเข้าไปที่รูสวาท ใช้ปลายหัวถอกถูไถเบิกร่อง หมุนเป็นวงกลม
พี่โก้ เป็นของผมนะครับ อือ อืม อาาาาา ผมครางกระเส่า้ด้วยความกระสันต์สวาทอย่างที่สุด

Wednesday, July 29, 2009

บทที่ 37 " ความหมายที่แท้จริง...ของแกะดำ "

บทที่ 37 ความหมายที่แท้จริง...ของแกะดำ

ฮึ คิดได้ไงเนี่ยะ แต่ก็ดีพี่จะได้เป็นสีดำเกาะอยู่ในตัวแกะตลอดไป พี่ดำอดยิ้มไม่ได้ ทั้งๆที่ยังงอนผมอยู่แท้ๆ
จริงๆแล้ว เพื่อนให้ฉายา ผมว่า แกะดำ มาตั้งแต่ม.ต้นแล้วครับ แต่ผมอยากให้มันมีความหมาย เอ่อ ความหมายว่า เป็นชื่อของเรารวมกันไงครับ ผมยิ้มตาเป็นประกายด้วยความเจ้าชู้ ก่อนที่จะประกบริมฝีปากกับพี่ชายสุดที่รักอีกเนิ่นนาน....
พี่ดำลุกขึ้นแล้วประคองตัวผม ไปยืนมองที่รูปถ่ายใบหนึ่ง มันถูกแขวนไว้บนหัวเตียงนอนนั่นเอง...ซึ่งผมเคยเจอเมื่อวันแรกที่เข้ามาที่นี่ มันเป็นรูปถ่ายของแกะดำตัวหนึ่ง ยืนจังก้าโดดเด่นอยู่กลางภาพ ข้างหลังเป็นแกะขาวหลายๆตัวยืนเรียงรายกันอยู่เป็นแบ็กกราว
แกะรู้มั๊ยครับ ภาพนี้พี่ก็นึกสงสัยอยู่ว่าทำไมน้าอร ถึงเอามาติดไว้ที่ห้องนี้ พี่ดำหอมแก้มผมฟอดหนึ่ง แล้วพูดต่อว่า
แต่ตอนนี้พี่ไม่อยากรู้แล้ว พี่รู้แต่เพียงว่าตอนนี้มีแกะตัวหนึ่งที่พี่รักมาก แล้วแกก็หันมาสบตาผมด้วยความรู้สึกที่...รักเหลือเกิน...เกินจนยากที่จะบรรยาย
แต่แกะตัวนี้ มันก็ อะ เอ่อ รักพี่มาก เหลือเกิน เช่นกันครับ ผมส่งสายตาไปประสานกับแกบ้าง พี่ดำลูบไล้ที่ศรีษะของผมไปมา แล้วก็ดึงแก้มผมไปแนบกับแก้มของแก
พี่อยากจะเป็นสีดำที่อยู่บนแกะตัวนั้น และจะติดตัวแกะไปทุกหนทุกแห่ง จะได้ไม่มีวันพรากจากกัน
ได้ครับ พี่ดำ แกะตัวนั้นก็คงจะยินดีที่มีสีดำติดตัวไปตลอดชีวิต ไม่มีวันที่จะเปลี่ยนสี เป็นสีอื่นเด็ดขาด ผมโน้มคอพี่ชายที่รักประกบปากแลกลิ้นกันอยู่ครู่หนึ่ง
สักพักพี่ดำก็ค่อยๆ ถอนปากออก พร้อมกับพูดว่า
จำคำนี้ไว้ให้ดีน่ะ แกะดำ ต่อแต่นี้ไป แกะดำ ห้ามเอาสีอื่นเข้ามาติดตัวเด็ดขาด
นี่กำลังบอกผมว่า ห้ามมีใจให้คนอื่น ใช่มั๊ยครับ ฮ่ะ ฮ่ะ ผมกระเซ้าแกเล่น อะไรว่ะ ไอ้แกะ พี่ชายที่รัก...กำลังซึ้งๆ อยู่... ดันนอกเรื่องได้ซะนี่
แล้ว แกะคิดจะมีคนอื่นอีกหรือ แนะ พี่ชายที่รักเริ่มงอนอีกแล้ว ผมก็เลยต้องเข้าไปกอดกระแซะหนักกว่าเดิม แล้วหอมแก้มอีกฟอดเบ้อเริ่ม ผมรู้สึกชอบ ชอบมากเวลาที่พี่ชายที่รักงอน แล้วผมจะเป็นฝ่ายง้อ ดูๆไป ผู้ชายแมนๆ เวลางอนนี่ก็น่ารักดีน่ะ เพราะมันไม่ใช่งอนแบบผู้หญิงงอน แต่มันบอกไม่ถูกอ่ะ เอาเป็นว่าผมชอบตามง้อพี่ชายที่รักก็แล้วกััน อิอิ
โธ่ พี่ชายที่รัก ค๊าบ ผมจะมีใครอื่นได้อีกล่ะครับ ในเมื่อทั้งตัว และหัวใจ มีพี่ชายที่รัก อยู่คนเดียว
ว่าได้ หรือ เกิดพี่ไม่อยู่ แล้วมีคนมาชอบ พี่กลัวว่าแกะจะหลงคารม คนอื่นเข้าน่ะซิ ไม่ว่าพี่ชายที่รักจะพูดแบบนี้ เป็นร้อยๆ พันๆ ครั้ง แต่ผมดูว่าแกน่ารัก เหลือเกิน ผมไม่เคยเบื่อเลยเวลาที่แกพูดคำแบบนี้ออกมา
ตอนนี้ ผมเป็นแกะดำเต็มตัวแล้วน่ะครับ เพราะฉะนั้นจะไม่มีสีอื่นมาแทรก แน่นอน ครับผ๊ม ผมประกบปากจูบเอาใจพี่ชายที่รัก...เนิ่นนานทีเดียว
พี่ดำครับ ถ้าจะว่าไป ภาพนี้ก็บอกความหมายอะไร หลายๆอย่างเหมือนกันน่ะครับ ผมชี้ชวนให้พี่ชายที่รัก ดูภาพนั้นอีกครั้ง
ใช่ อย่างน้อย...มันก็หมายถึงความรักของเราไงล่ะ... ในตัวของแกะจะมีพี่ อยู่ติดตัวไปเสมอ เหมือนสีดำที่ติดอยู่ในตัวแกะตัวนี้
เราสองคน จ้องมองหน้ากันเนิ่นนาน ก่อนที่จะกอดกันแนบแน่นอีกครั้งหนึ่ง ... ผมรู้สึกถึงความรัก ที่มีพลังอันยิ่งใหญ่ ที่ถูกขับออกมากระทบ ให้เราทั้งคู่ได้รับรู้ ไม่ว่าความรักนั้นมันจะเกิดขึ้นกับเพศใด ผมขอภาวนาให้มัน... มั่นคง... รักและจริงใจต่อกันและกัน...ก็เพียงพอแล้ว....
เราทั้งสองปีนขึ้นไปนอนบนที่นอน ผมหนุนแขนแกข้างขวา พร้อมกับลูบไล้แ่ผ่นหน้าอก แน่นๆของแกด้วยฝ่ามืออย่างแผ่วเบา ปลายเท้าทั้งสองของเรา..ก็เกี่ยวกระหวัดถูไถกันไปมา...ให้ความรู้สึกที่ดีอีกแบบ...ตอนนี้มันไม่ใช่อารมณ์เซ็กส์ แต่มันเป็นอีกอิริยาบท หนึ่ง ที่เราทั้งคู่ถ่ายทอดความรู้สึกรักใคร่ หวงใยซึ่งกันและกัน...
ถ้าพี่ ไปเรียนต่อที่นิวซีแลนด์ แล้ว พอจบตรีที่นั่น พี่จะทำเรื่องให้แกะไปอยู่ด้วยน่ะครับ คนดี
พี่จะทำเรื่องแบบไหนล่ะครับ ในเมื่อ เ่อ่อ เราเป็นผู้ชายทั้งคู่ ยกเว้นว่า ผมจะขอคุณพ่อไปเรียนต่อที่นั่น
เรื่องนี้ ไม่ยากเลย เพราะที่นั่น ประชากรเขามีอิสระ ไม่มีใครดูถูกใคร และรัฐบาลเขาก็ยอมรับ เอ่อ เพศเดียวกันสามารถครองคู่กันได้
จริงหรือครับ แสดงว่า ที่นั่นผู้ชายกับผู้ชาย...ก็อยู่แบบเปิดเผยกันได้ซิครับ
ใช่ ตอนที่พี่ไปเรียนภาษาอังกฤษที่นั่น พี่เจอผู้ชายคนหนึ่งในห้องเรียน เขาบอกว่า แฟนฝรั่งที่เป็นผู้ชาย ทำเรื่องวีซ่าถาวรให้เขาได้ ตอนแรกพี่ไม่เชื่อ แต่พอพี่กลับมาถามน้าอร จนน้าอรยืนยันว่าเป็นความจริง พี่ถึงเชื่อ พี่ดำหยุดพูดไปนิดหนึ่ง ก่อนที่จะนอนตะแคงหันหน้ามาจ้องตาผมอย่างมีความหวัง
ดังนั้น แกะดำคนนี้ จึงมีโอกาสที่จะได้ไปครองรักกับพี่ที่นิวซีแลนด์ โอเคมั๊ย ที่รัก แกยิ้มให้ผมด้วยประกายตาที่มีความหวัง ผมเองก็รู้สึกดีใจมากเช่นกัน ที่จะได้ไปอยู่กับพี่ชายที่รัก อยู่อย่างเปิดเผย ไม่ต้องหลบๆซ่อนๆ เหมือนที่เมืองไทย แต่อนาคตยังเอาแน่นอนอะไรไม่ได้ ณ เวลานี้ผมเพียงแต่อยากจะมีความสุขกับพี่ชายที่รักให้มากๆ ก็เพียงพอแล้ว...
พี่ดำครับ ผมดีใจอย่างบอกไม่ถูกเลยครับ แต่ว่าผมควรจะเรียนให้จบม.6 ก่อน แล้วค่อยคิดกันใหม่ดีมั๊ยครับ ผมเองก็ยังสับสน...โลเล...ยังไงก็ไม่รู้ เรื่องแรกก็คือ กรกนก แฟนที่ผมตั้งใจจะแต่งงานด้วย และมีครอบครัวที่อบอุ่น เรื่องที่สอง เรื่องนักเรียนโครงการแพทย์ชนบท ของมหาวิทยาลัยชั้นนำอันดับหนึ่งของเมืองไทย (ตอนแรกว่าจะไม่บอกชื่อโครงการนี้ แต่คิดไปคิดมาไม่รู้จะปิดไปทำไม) ซึ่งผมหมายมั่นที่จะเข้าไปสอบให้ได้ ทั้งๆที่ตอนนี้ความหวังที่จะติดอันดับหนึ่งในสี่ของโรงเรียนริบหรี่เต็มทน เรื่องที่สาม เรื่องพ่อกับแม่ จะยอมรับได้มั๊ยที่ลูกชายคนเดียว จะไม่แต่งงานกับผู้หญิง แต่แต่งกับผู้ชาย ผู้ชายที่ตอนนี้มีฐานะเป็นพี่ชายของตัวเอง...
อืม ก็ตามใจแกะ แล้วกัน แต่ห้ามนอกใจพี่เด็ดขาด ตอนพี่ไม่อยู่ แนะมีการกำชับกันอีกน่ะ
ยังไงก็แล้วแต่ เมื่อแกะจบม.6 พี่สัญญาว่าจะมารับแกะ ให้ได้ น่ะครับ ที่รัก เราจะได้อยู่ด้วยกัน ตลอดไป
ผมประกบปากสอดลิ้นเข้าไปพัวพันกับพี่ชายที่รัก โดยทันที ผมไม่อยากให้แกรู้ว่า ผมกำลังคิดอะไรอยู่ในหัว....ทำไมละ ไอ้แกะ ทำไมมึงไม่ตัดสินใจไปเลยทีเดียว ที่จะไปครองคู่กับพี่ชายที่แกรัก...ผมไม่รู้จะตอบคำถามของตัวเองอย่างไรดี ดูเหมือนว่า มีอะไรบางอย่าง...ที่คอยสะกัดกั้น ไม่ให้ผมเผลอไผลไปกับสิ่งนั้น อย่างเต็มตัวทีเดียว...นั่นน่ะซิ ผมก็อยากรู้เหมือนกัน...ว่าสิ่งนั้นคืออะไร.....

Sunday, July 26, 2009

บทที่ 36 “ แกะ+ดำ = ......? ”

บทที่ 36 แกะ+ดำ = ......? ”

ผมและพี่โก้ถึงกับตกใจสะดุ้งทีเดียว ก็พี่ชายที่รักเล่นโผล่ออกจากที่กำบังหลังต้นไม้ เลยไม่รู้ว่าแกแอบดูพฤติกรรมของเรานานแค่ไหนแล้ว....
อ้าว พี่ดำ ไม่ซ้อมบอลแล้วเหรอครับ ผมแกล้งถามทำใจดีสู้เสือ จริงๆแล้วผมไม่ได้ทำอะไรผิดสักหน่อย แต่ทำไมใจมันเต้นตุ๊มๆต่อมๆ ยังไงก็ไม่รู้
พี่ดำเดินเข้ามาใกล้ แต่ตายังมองหน้าพี่โก้ไม่วางตา
กูถามมึงว่า มึงจะพาน้องกูไปไหน...หา...ไอ้โก้ พี่ชายที่รักนี่เวลาหึงล่ะก็น่ากลัวอย่างนี้ทุกทีสิน่า....
เปล่า...กูกำลังพาน้องมึงไปเอางาน ที่น้องมึงฝากกูเชื่อมเหล็กให้ ก็แค่นั้นเอง มึงเป็นอะไรของมึงว่ะ...หน้าตาบอกบุญไม่รับเลยน่ะ อ้าวคราวนี้ไงพี่โก้ ไม่ได้ประหม่า เหมือนที่คุยกับผมล่ะ หรือว่าทั้งคู่สนิทกัน เพราะเรียนร.ด. ด้วยกัน พี่โก้ก็เลยคุยได้เต็มที่
ก็แค่นั้นแหละ...ไม่เห็นต้องกลัวอะไรนี่ ยกเว้นว่ามึงคิดอะไรอยู่... พี่ดำพูดจากวนบาทา พี่โก้ต่อ
ไอ้เอก...มึงคิดว่า กูจะคิดอะไรกับน้องมึง หา... เอาเข้าแล้ว พี่โก้เริ่มมีอารมณ์บ้างแล้ว
เอ๊ะ ไอ้ห่านี่ พูดกวนตีนโว๊ย...ถ้ามึงไม่คิดอะไร แล้วมึงมาจับมือถือแขน น้องกูทำไมว่ะ พี่เอกจ้องหน้าพี่โก้หน้าตาซีเรียส โอยนี่มันศึกอะไรว่ะเนี่ยะ ดีน่ะที่พี่ชายที่รัก ไม่รู้ว่า พี่โก้พกรูปถ่าย ผมไว้ในกระเป๋าตังค์...ถ้ารู้ล่ะก็...
พอ พอแล้วครับ พี่ทั้งสองคน หยุดฟังผมก่อนได้มั๊ยครับ ผมเข้ามาห้ามกึ่งกลางระหว่างสองคน ก่อนที่จะมีการวางมวยกันขึ้น
พี่ดำครับ พี่โก้นี่แหละที่เคยช่วยเชื่อมงาน ให้ผมกับไอ้โกก มาตลอด แล้วงานชิ้นล่าสุด ที่ผมทำหายไป ตอนนี้มันอยู่ห้องพี่โก้ ผมเลยอยากได้มันคืน น่ะครับ ผมพยายามอธิบาย พี่ดำหันมามองผม แล้วสีหน้าเริ่มดีขึ้น ก่อนที่จะหันหน้าไปคุยกับพี่โก้
เออ ก็แล้วไป กูขอบใจที่มึงช่วยเหลือน้องกูมาตลอด
ไม่เป็นไรโว๊ย น้องมึง...ก็เหมือนน้องกูล่ะว่ะ ว่าแต่มึง ไม่ซ้อมบอลต่อแล้วรึ พี่โก้พูดได้ดีนะงานนี้
กูเลิกซ้อมแล้ว เป็นห่วงแกะมัน กลัวมันหิวข้าว โถ...พี่ชายที่รัก กลัวผมหิวข้าว หรือหิวอย่างอื่นกันแน่ อิอิ
ถ้างั้น ผมเดินไปเอางานที่บ้านพี่โก้ ก่อนได้มั๊ยครับ พี่ดำพยักหน้า ก่อนที่จะพูดต่อว่า
อืม อย่าให้นานก็แล้วกัน...ถ้างั้น...เดี๋ยวพี่จะไปเอามอเตอร์ไซค์ แล้วขับไปรับแกะที่นั่นเลยน่ะ น่ะครับ แล้วพี่ดำก็แทบจะเดินตัวปลิว ไปเอามอเตอร์ไซค์ที่จอดไว้หน้าอาคารเรียน ซึ่งก็ไม่ไกลมากหรอก
ดูท่าทาง เอก จะหวงน้องชายน่าดู เลยน่ะ พี่โก้ชวนคุยในระหว่างทาง
อะ เอ่อ ครับ คงกลัวพ่อแม่ดุน่ะครับ เพราะตอนนี้แกก็เหมือนเป็นผู้ปกครองผมเต็มตัว ผมเอ่ยขึ้นมาเรียบๆ
แต่พี่ว่า เอก มันจะหวงน้องชาย...มากเกินเหตุ รึเปล่าเนี่ยะ เอาเข้าแล้ว หวังว่าพี่โก้คงจับผิดอะไร ระหว่างเราสองคนพี่น้อง ไม่ได้หรอกน่ะ
เราสองคนเดินมาที่บ้านอาจารย์เสถียร พี่โก้ถือโอกาสมาพักที่นี่เลย เพราะจะได้ซ้อมมวยได้สะดวก แต่ผมไม่รู้ว่าค่ายมวยที่อุปการะพี่โก้อยู่ ทำไมถึงปล่อยให้พี่โก้แยกตัวออกมาอยู่ตามลำพัง...
ห้องของพี่โก้จัดแบบง่ายๆ ไม่มีอะไรโดดเด่น ก็คงจะเหมือนหอพักทั่วไปละมั๊ง..แกมีตู้เสื้อผ้าแบบง่ายๆ แต่ข้างบนเป็นช่องแล้วปิดด้วยกระจกไว้โชว์ของ ก็มีถ้วยชนะเลิศชกมวย เหรียญทอง อะไรพวกนี้แหละ ...นั่นไงเกวียนจำลองที่ผมทำมาด้วยความยากลำบาก วางอยู่ถัดออกไป พี่โก้เปิดกระจก เอื้ือมมือไปหยิบงานชิ้นนั้นลงมา...
พี่โก้ นี่มันไม่ใช่ของผมนี่ครับ เกวียนจำลองถูกตะไบซะเรียบ ตรงรอยเชื่อมที่เดิมมันมีรอยตะปุ่มตะป่ำ แถมถูกเคลือบด้วยโครเมี่ยมสีออกเงินๆ สวยปราณีตทีเดียว...
ของแกะน่ะแหละ พี่จำได้เพราะพี่เป็นคนเชื่อมกับมือ แล้วพี่ก็เอามาขัดตะไบนิดหน่อย แล้วก็ชุบสีเงินลงไป...พี่กะว่าจะเอาไปออกงานนิทรรศการของโรงเรียนด้วย
โอย ถ้างั้นพี่โก้เก็บไว้เถอะครับ ผมไม่กล้าเอาแล้ว อีกอย่างงานชิ้นนี้ พี่โก้ก็มีส่วนทำมันด้วยนี่ครับ
อืม ถ้างั้นไว้พี่ออกงานเสร็จพี่จะเก็บเอาไว้ให้แกะน่ะครับ ผมหยิบงานชิ้นนั้นกลับคืนเอาไว้บนตู้ พลันมือผมก็ไปชนกับอัลบั้มรูปเล็กๆอันหนึ่ง ผมเลยถือวิสาสะหยิบออกมาดู
รูปพี่เหรอครับ ผมขอดูหน่อยน่ะ ผมเปิดรูปไป ก็เจอภาพพี่โก้ถ่ายรูปเดี่ยวมั่ง คู่มั่ง หมู่มั๊ง โดยมากจะเป็นรูปชกมวยสะมากกว่า
ไหนล่ะครับ รูปน้องชายพี่ ที่บอกว่าหน้าเหมือนผม ผมพยายามเปิดหาให้เร็ว ขึ้น
เ่อ่อ พี่ไม่ได้เอามาด้วย อยู่ที่ค่ายมวยน่ะ พี่โก้ตอบผม เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น แล้วแกก็เดินไปวางกระเป๋าหนังสือที่โต๊ะ
แปลกจัง... ผมคิดในใจ แล้วทำไม แกถึงพกรูปของผม ที่บอกว่าหน้าเหมือนน้องชาย แต่รูปน้องชายจริงๆ กลับไม่มีในอัลบั้ม ผมพลิกภาพถ่ายไปเรื่อยๆ จนเจอรูปผู้ชายอายุราวๆ 17-18 หน้าตาคล้ายพี่โก้ กำลังชกมวยไทยอยู่บนเวที และภาพต่อมาผู้ชายคนเดิมกำลังถ่ายภาพกับเพื่อนรุ่นราวคราวเดียวกัน...กับเพื่อนอีกสามคน หนึ่งในนั้นสะดุดตาผมอย่างมาก เพราะมันน่าจะใช่ ภาพของพี่ชายผม...พี่เก้ง...
ไปกันได้รึยังครับ น้องชายที่รัก พี่ดำโผล่หน้ามาพอดี ผมเลยไม่ทันได้ถามพี่โก้เกี่ยวกับเรื่องภาพถ่ายนั่น ก็เลยบอกลาพี่โก้กลับบ้าน
พี่ชายที่รักไม่ติดใจถามเรื่องชิ้นงานอีก หลังจากที่ผมอธิบายให้ฟัง แต่พอผมบอกแกว่าจะหัดชกมวย แกถึงกลับเงียบไม่พูดไม่จา จนกระทั่งถึงบ้าน อาการนี้ ผมรู้โดยสัญชาตญาณ ว่าพี่ชายที่รักไม่พอใจอย่างมาก.....
หลังจากทานข้าวทานปลาที่ป้าสม ทำกับข้าวเอาไว้ให้เสร็จ พี่ดำก็เอาแต่เงียบ เดินขึ้นห้องหนีไปเฉยเลย ผมจึงต้องขอร้องให้ป้าสมดูแลเรื่องถ้วยชามต่อ...ผมวิ่งขึ้นไปบนห้อง เห็นพี่ดำกำลังอาบน้ำอยุ่ ก็เลยคิดจะไปอาบด้วย เพราะปกติจะต้องอาบพร้อมกันและถูสบู่สระผมให้กันและกันเสมอ...เผลอๆก็มีอะไรกัน...ในห้องน้ำซะเลย เพราะอดกลั้นมาทั้งวัน แต่แปลกวันนี้แกไม่ยักกะรอผมแฮะ....
พี่ดำ อาบน้ำอยู่เหรอ งั้นผมอาบด้วยคนน่ะ ผมรีบถอดชุดนักเรียนออก จนเปลือยปล่าว แล้วโยนเสื้อผ้าลงตะกร้าเตรียมซัก... ผมรีบบิดลูกบิดประตูเพื่อเปิดเข้าไป
ล็อค!!!” ผมเลยจำใจนั่งรอที่โซฟา..โดยอยู่ในสภาพชีเปลือยอย่างนั้นแหละ
สักพัก พี่ดำอาบน้ำเสร็จ กลับอยู่ในสภาพนุ่งกางเกงบอกเซอร์สีขาวตัวหนึ่ง...โดยปกติผมจะไม่ให้แกใส่อะไรเลย อิอิ เพราะผมชอบดูผู้ชายแมนๆ แก้ผ้าอยู่ด้วยกันสองต่อสองตลอดเวลา....
ผมมองด้วยความงงงัน ว่าจะถาม แต่เห็นสีหน้าเรียบเฉย ไม่พูดไม่จา อาการนี้ผมรู้แล้วว่า...พี่ชายที่รักกำลังงอน!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
หลังจากอาบน้ำออกมา ผมก็เลยต้องนุ่งกางเกงบอกเซอร์ตามบ้าง แ่ต่ไม่เป็นไร เดี๋ยวไอ้แกะ ตามง้อหน่อยก็คงจะไม่ได้นุ่งอะไรอยู่ดี อิอิ
พี่ดำ...พี่ดำครับ..... ผมเข้าไปกอดด้านหลัง ตอนที่แกกำลังเขียนอะไรบางอย่างอยู่ที่โต๊ะ จากนั้นผมก็หอมแก้มแมนๆสะอาดๆ หนึ่งฟอด แล้วก็เอาแก้มไปแนบที่แผ่นหลัง
พี่ดำกลับเงียบ แล้วเขียนอะไรยุกยิกต่อ ผมชโงกหน้าไปดู ว่าพี่ชายที่รักเขียนอะไร
แกะ+ดำ = ......? ”
นั่นคือสิ่งที่แกเขียนอยู่ครับ
พี่ดำเขียนสมการอะไรครับ ให้แกะตอบให้มั๊ย ผมเข้าไปกระแซะ แล้วเหนี่ยวคอแกเข้ามาจูบที่ปาก แกพยายามขัดขืน แต่ไม่เกินความสามารถของไอ้แกะเจ้าเล่ห์ไปได้หรอก....หลังจากดูดดุนลิ้นกันไปมาสักพัก แกก็ถอนปากออก แล้วจ้องหน้าผมเขม็ง
อย่าให้พี่รู้นะว่า แกะกำลังมีใจให้ ไอ้นักมวยนั่น หน้าตาซีเรียสเชียว ผมยิ้มกว้าง ก่อนที่จะดึงแกเข้ามาประกบปากอีกครั้ง
หึงอีกแล้วเหรอครับ พี่ชายที่รัก ฮ่ะ ฮ่ะ ผมพยายามหัวเราะกลบเกลื่อน
ไม่รู้ซิ ดูเหมือนจะมีคนมาสนใจ น้องชายพี่ หลายคนจังเลย นี่แกคงจะนับพี่ภูมิเข้าไปอีกคน อิอิ
โอ๊ย พี่โก้แกดูเถื่อนๆยังงั้น แกคงไม่สนใจเรื่องพวกนี้หรอก
แล้วมันมาจับมือแกะทำไม พี่ชายที่รักนี่ก็สังเกตุเก่งเหมือนกันแฮะ
อ๋อ ก็เรื่องที่พี่โก้จะสอนมวยให้ผมไงครับ
เรื่องนี้ พี่ไม่เห็นด้วย แกะควรเอาเวลามาเรียนหนังสือให้เก่งๆดีกว่า
แต่ถ้าเกิด แกะโดนรังแก แล้วใครจะช่วยแกะล่ะครับ ถ้าหากว่าตอนนั้น พี่ดำไม่ได้อยู่ด้วย คราวนี้พี่ดำอ้ำอึ้ง
นา นะ แค่วันละสามสิบนาทีเอง น่ะค๊าบ...น่ะ น่ะ อ้อนสุดฤทธิ์ เลยมึง ไอ้แกะ
ผมประกบจูบปากดูดลิ้นเนิ่นนาน...จนแกตัวอ่อนไปเลยทีเดียว นี่แหละหมัดเด็ดในการง้อ พี่ชายที่รัก อิอิ
พี่ดำพรมจูบที่ใบหน้าของผม แล้วพูดว่า
แต่พี่เสียดาย หน้าใสใส หล่อๆ ของแกะนี่ครับ เกิดไปโดนหมัดของใครเข้า แล้วหน้าเกิดเสียโฉมขึ้นมา...พี่คงจะเสียดายแย่ ก๊ากกกกกกกกกกกกกกก โธ่พี่ชายที่รัก... ขนาดตัวมันเองมันยังไม่ห่วงหน้าตาของมันเลยน่ะเนี่ยะ
เอาน่า ผมแค่ไปฝึกท่าทางไว้ป้องกันตัวนิดหน่อยแค่นั้นเอง ไม่ได้ไปชกกับใครเขาซะหน่อย ดูเหมือนพี่ดำจะคิดอะไรบางอย่างออก
งั้นก็ได้ แต่มีข้อแม้ว่า ต่อไปนี้ต้องติวเข้มภาษาอังกฤษกับพี่ให้ได้ทุกวัน ตามที่พี่สั่ง ถ้าทำไม่ได้อด....
ได้ครับผ๊ม!” ผมยกมือตะเบ๊ะ เหมือนทหาร
ไม่ใช่แค่ชกมวยอย่างเดียว....อดเสียบบบบบบบบบบบบบด้วย ไอ๊หยา เรื่องนี้ยอมม่ายด้ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
ผมจำเป็นต้องยอมจำนนกับพี่ชายที่รักตามเงื่อนไขโดยไม่มีบิดพริ้ว คราวนี้คงจะแย่ แน่ๆ เพราะพี่ชายที่รักจะติวภาษาอังกฤษให้ทีไร ไอ้แกะก็หาวแล้วหาวอีก แถมหลับคาโต๊ะหนังสือก็มี อิอิ
เอาน่ะจะลองดูอีกสักตั้ง เรื่องซ้อมมวยยอมไม่ซ้อมก็ได้ แต่เรื่องไม่ให้เสียบบบบบบบบบบบบนี้ ยอมไม่ได้จริงๆ พับผ่าสิ
เมื่อกี้พี่ดำเขียนสมการอะไรครับ ผมรู้คำตอบแล้ว ว่าแล้วผมก็เขียนคำตอบลงไป คำตอบนั้นก็คือ......
แกะ+ดำ = แกะดำ

Thursday, July 23, 2009

บทที่ 35 " เพื่อน...ร่วมฝูง "

บทที่ 35 เพื่อน...ร่วมฝูง

พี่โก้ถึงกับนิ่งอึ้ง พูดอะไรไม่ออก หน้าเริ่มแดง อาการอายเด็กรุ่นน้องที่อยู่ต่อหน้่า ปรากฎเห็นชัดเจน เหมือนเด็กที่ทำความผิดแล้วถูกผู้ใหญ่จับได้....
แกนั่งนิ่ง...อยู่อย่างนั้น นานทีเดียว พร้อมก้มหน้าลงเล็กน้อย... สายตามองต่ำที่พื้น ยอมจำนนต่อหลักฐาน โดยไม่คิดที่จะหาข้อแก้ตัวใดๆ ...เอ...ไอ้พวกนักมวยเนี่ยะ เขาดูซื่อๆ อย่างนี้กันทุกคนรึเปล่าน่ะ หรือดีแต่เก่งบนสังเวียนผ้าใบ ทีบางเรื่องล่ะ ...เอาตัวไม่รอดเล๊ย...เฮ้อ.....
ผมเริ่มรู้แล้วว่าแกกำลังคิดอะไรอยู่ ผู้ชายแมนๆเถื่อนๆ พกรูปถ่ายเด็กหนุ่มในกระเป๋าตังค์ จะให้ผมคิดเป็นอื่นไปได้อย่างไร...ก็มันปรากฎชัดเจนว่า พี่โก้เป็น....เป็นเพื่อน...ร่วมฝูงเดียวกัน...ผมควรจะทำอย่างไรดี...ยินดีแล้วรีบบอกแกว่า....ผมเองก็ชอบพี่น่ะครับ...เราไปหาความสุขกันเถอะ (แน่ะ เหมือนแฟนคลับบางคนคิดเลย อิอิ) หรือ ผมควรจะวางเฉย...ทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้....เพราะแกยังไม่รู้ว่า...ผมได้เดินทางเข้าวงการนี้แล้ว กับพี่ชายที่รัก...คิดมาถึงตรงนี้แล้ว ผมถึงกับสะดุ้ง เอ่อ....ในหัวใจทั้งสี่ห้องของผมตอนนี้ มีพี่ชายที่รักครอบครองอยู่ทั้งหมดแล้ว จะแบ่งปันไปให้ใครอื่นได้อย่างไร....
พี่โก้...พี่เก็บรูปถ่ายใบนี้ของผมได้ที่ไหนครับ ผมทำหล่นหายไปหลายวันแล้ว ผมพยายามช่วยพี่แล้วน่ะพี่โก้ ตอนนี้ขึ้นอยู่กับตัวพี่แล้วล่ะว่า จะแก้ไขสถานการยังไง
พี่โก้ถึงกับเงยหน้าขึ้นมองผม อ้าปากค้าง...เก็บอาการให้อยู่หน่อยซิครับ...แกคงคาดไม่ถึงว่าผมจะใช้ไม้นี้.....ก็รูปถ่ายน่ะมันเป็น ภาพของผมก็จริง แต่มันเป็นภาพที่ถูกแอบถ่ายไม่ให้ผมรู้ตัว คงจะเป็นฝีมือถ่ายภาพของแกน่ะแหละ...
อะ เอ่อ แกะ พะ พระเอกเกาหลี จะรังเกียจมั๊ย ถ้า อะ เอ่อ พี่จะขอเป็น เอ่อ พี่ชายของแกะอีกคน.... แน่ะ นี่พี่โก้จะมาไม้ไหนเนี่ยะ อย่าบอกน่ะว่าพกรูปถ่ายของผมไว้ เพราะชอบผม...แบบน้องชายงั้นรึ ฮึ ฮึ
ทำไมล่ะครับ.... ผมแกล้งทำเป็นไขสือ
คะ คือ น้องชายพี่เขาหน้าตาคล้ายแกะมาก แต่เขาเสียชีวิตไปแล้ว ถ้าเขามีชีวิตอยู่ เขาคงจะรุ่นเดียวกับแกะน่ะแหละ หรืออาจจะเป็นรุ่นน้องปีหนึ่ง พี่โก้พูดเรียบๆ เอ...หรือว่านี่คือสาเหตุที่แกพกรูปถ่ายผม มึงคงจะดูคนผิดแล้วล่ะไอ้แกะ หนอยไปคิดได้ยังไงว่า พี่โก้เป็น เพื่อนร่วมฝูงกับมึง....
อะ อ้าว เขาเป็นอะไรถึงเสียชีวิตล่ะครับ ผมเลยถือโอกาสถามแก เพื่อเปลี่ยนประเด็นความคิดของตัวเอง
อุบัติเหตุ รถชนน่ะ ตอนนี้พี่เลยไม่เหลือใครเลย พี่เคยมีพี่ชายอีกคนหนึ่ง เมื่อสิบปีก่อน เขาเคยเป็นแชมป์มวยไทยแต่กลับถูกเพื่อนรุ่นเดียวกันชกเอาจนเสียชีวิต คาเวที ตอนนี้พี่โก้เศร้ามาก น่าสงสารขึ้นมาทีเดียว
อ้าว พี่ชายพี่เป็นถึงแชมป์มวยไทย แล้วทำไมถึงแพ้เพื่อนตัวเอง ถึงขนาดเสียชีวิตกลางเวทีล่ะครับ
ก็คราวนั้น พี่ชายพี่ไม่ได้ชกมวยไทยนี่ครับ แต่ชกมวยโดยใช้หมัดเปล่าๆ ไม่มีกติกา เป็นการชกเพื่อศักดิ์ศรี ชกกันจนกว่าอีกฝ่ายจะเอ่ยปากยอมแพ้
โอ้โห พวกเขาคงจะมีเรื่องอะไร...ที่ตกลงกันไม่ได้ ใช่มั๊ยครับ
อืม...คงจะเรื่องแย่งหญิงคนเดียวกัน แต่ก่อนเขาทั้งสอง เป็นเพื่อนรักกันมาก
พอพี่ชายพี่เสียชีวิต แล้วเอาความผิดกับ คนที่เขา เอ่อ ฆ่าพี่ชายพี่ได้มั๊ยครับ
ไม่ได้ เพราะเขาเป็นตำรวจน่ะ
อุบะ แล้วตอนนั้นพี่ทำยังไงครับ
ตอนนั้น พี่อายุแค่สิบขวบ มีน้องชายอีกคนอายุ เจ็ดขวบ ไม่มีญาติที่ไหนอีก ทางค่ายมวยก็เลยอุปการะพี่ทั้งสองคนเอาไว้ พี่ก็เลยฝึกมวยตั้งแต่บัดนั้นมา พี่โก้เงียบไปครู่หนึ่งก่อนที่จะพูดต่อไปว่า
พี่จำจนฝังใจว่าเมื่อพี่โตขึ้น พี่จะต้องแก้แค้นแทนพี่ชายพี่ให้ได้
ละ แล้วพี่เจอคนที่ฆ่าพี่ชายพี่หรือยังครับ
สามปีต่อมา พี่ก็ทราบข่าวว่า เขาถูกผู้ร้ายยิงเสียชีวิต เรื่องแก้แค้นเลยต้องยุติลง
ดีแล้วล่ะครับ เวรย่อมระงับด้วยการไม่จองเวร น่ะครับ
แต่แล้วพี่ต้องมาเสียน้องชาย ที่พี่มีอยู่คนเดียวไปอีก คราวนี้แกเริ่มเศร้าอีกแล้ว เอาล่ะน่ะ น่าสงสารจริงๆ หัวอกของคนอยู่คนเดียวไม่มีญาติพี่น้อง คงจะโดดเดี่ยว อ้างว้างพิลึก....
ว่าไงครับ แกะ ขอให้พี่ได้ อะ เ่อ่อ รักแกะ แบบ พี่ชายได้มั๊ยครับ แกเริ่มวกเข้ามาอีกแล้วแฮะ
อะ เ่อ่อ แต่ว่าพี่พกรูปถ่ายผมเอาไว้ในกระเป๋าตังค์ แบบนี้...ไม่กลัว แฟนพี่เข้าใจผิดหรือครับ ผมไม่ตอบทันที อยู่ดีๆ มีคนมาบอกรัก...ขอเป็นพี่ชาย เฮ้อ....
คนอย่างพี่ใครเขาจะมาชอบ อนาคตก็คงจะเป็นได้แค่นักมวย...ไม่มีปัญญาทำอย่างอื่นหรอก แกพูดเสียงอ่อยๆ เหมือนแกจะน้อยเนื้อต่ำใจอะไรบางอย่าง
สรุบแล้ว พี่ยังไม่มีแฟนหรือครับ
พี่ยังไม่คิดเรื่องนี้ ....ว่าแต่แกะ คงรังเกียจพี่ใช่มั๊ยครับ เพราะพี่เรียนหนังสือไม่เก่ง เหมือน เอก พี่ชายของแกะ ฐานะก็ไม่มี พี่คงไม่มีสิทธิ์ที่จะเป็น พี่ชายอีกคน ของแกะ ใช่มั๊ยครับ เอาอีกแล้ว ทำไมนักมวยเนี่ยะ มันถึงขี้ใจน้อยว่ะ
พี่คงจะสอนการบ้านให้แกะ ไม่ได้ เพราะพี่ไม่ได้เรียนสายวิทย์ฯ พี่คงจะดูแลแกะไม่ได้เพราะพี่ไม่มีฐานะอะไร ....รู้มั๊ยครับ พี่ยังนึกอิจฉา...เอก...เลย ที่เขามีโอกาสดูแล เอาใจใส่แกะ คะคือ พี่อยากจะ ดูแลแกะ แบบนั้นบ้าง....
เอาเข้าแล้ว ทำไมเรื่องมันถึงวกไปวนมา เข้าอีหรอบเดิมว่ะเนี่ยะ ตกลงพี่โก้เขาคิดยังไงกับเราว่ะ งงไปหมดแล้ว
พี่โก้พูดพล่ามได้นานทีเดียวแฮะ คราวนี้ ไม่รู้อะไรทำให้ผมตอบไปว่า
ทำไมจะสอนผมไม่ได้ล่ะครับ ผมยังอยากหัดชกมวย ไว้ป้องกันตัว อยุ่เลย เพียงแต่ไม่มีเวลา...เพราะเรียนหนังสือหนักไปหน่อย
พี่โก้ถึงกับยิ้มกว้างด้วยความดีใจ พร้อมกับพูดล่ะล่ำ ล่ะลักว่า
ถ้างั้น ให้พี่สอนให้น่ะ นะครับ แกลุกขึ้นยืนมาจับมือผมเขย่าไปมา ด้วยความดีใจ อย่างน้อยแกคงคิดว่า แกเองก็ยังมีคุณค่าอยู่บ้าง
โอเค ผมคงจะซ้อมได้แค่วันล่ะสามสิบนาทีน่ะครับ ช่วงที่รอพี่ชายผมซ้อมบอล
แค่นี้ก็ถมเถ แล้วล่ะครับ ว่าแต่จะเริ่มวันนี้เลยดีมั๊ยครับ ดูกระตือรือร้นจัง
ว่าแต่ พีขอคืนรูปให้พี่ จะได้มั๊ยครับ แกยื่นมือมารับรูปถ่ายของผมไปเก็บไว้ในกระเป๋าตังค์ เหมือนเดิม
แล้วพี่จะบอกคนอื่นว่ายังไง ถ้าใครเห็นรูปผมในกระเป๋าตังค์ แบบนี้
พี่ก็จะบอกว่า เป็นรูปน้องชายพี่ไงครับ แกยิ้มด้วยความดีใจอย่างที่สุด
แต่ผมว่าวันนี้ ไปดูชิ้นงานของผมที่บ้านพี่ก่อนดีมั๊ยครับ ผมอยากได้คืนน่ะครับ
เออ จริงซิ พี่ลืมไป....ถ้างั้นเราไปกันเลย
ในขณะที่ผมกับพี่โก้กำลังลุกขึ้นเดินออกจากโต๊ะ พลันเสียงอันคุ้นหู ก็ดังขึ้นด้วยเสียงอันดังว่า
มึงจะพาน้องกูไปไหน ไอ้โก้