บทที่ 25 “ ชิงรัก...ชิงสวาท ”
“วันนี้พาพี่ไปเทียวน้ำตกหน่อยน่ะ ได้ข่าวว่าที่นี่มีน้ำตกสวยๆอยู่ไม่ไกล ไม่ใช่หรือ” พี่ดำเปลี่ยนเรื่องกระทันหัน โถ...จะไปท่งไปเที่ยวทำมาย... มาอาวกันดีกว่าน่ะ น่ะครับ... พี่ชายที่รัก (ทำเป็นรู้แกวว่าจะโดนเสียบล่ะสิ เพราะเสียบแกะดำตอนนี้ไม่ได้...อิอิ)
“พี่ดำคร๊าบ แกะน้อยจะแย่อยู่แล้วนาครับ...น่ะ น่ะครับ พี่ชายที่รัก” ผมเข้าไปออดอ้อน เคลียเคล้า ดึงหน้าแกลงมา ประกบจูบปาก สอดลิ้นเข้าไปพัวพัน กะจะให้แกเคลิบเคลิ้มซะหน่อย แกจูบตอบลิ้นพันกันมาสักครุ่ ผมก็ลูบไล้แผ่นหลังของแกไปมา แล้วค่อยๆ เลื่อนลงไปสู่เป้าหมาย
พี่ดำถอนปากออก ก่อนที่จะพูดเรียบๆว่า
“คนดีของพี่ คืนนี้ค่อยจัดการพี่ได้มั๊ยครับ ให้พี่ได้พักผ่อนบ้าง สงสัยยังระบมอยู่เลย น่ะครับ ” เจอเข้าไม้นี้ ไอ้แกะน้อยก็เลย เหี่ยวลงบัดดล โถ...ก็น่าเห็นใจพี่ชายอยู่หรอก เมื่อคืนไอ้แกะ ก็ไม่ได้ถนุถนอม แกเอาซะเล๊ย เสียบได้เป็นกระเด้าไม่ยั้ง ขนาดตัวมึงยังไม่ให้แกเอาเลย ไอ้แกะ ชิชะ จะล่อพี่เขาท่าเดียว
“พี่สัญญานะ ว่าคืนนี้ จะไม่เบี้ยวอีก น่ะ น่ะครับ” ผมทำตาเจ้าชู้ใส่แกมั่งแล้วก็หอมแก้มแมนๆของแกดังฟอดใหญ่
“ได้เลยครับ น้องชายที่รัก ว่าแต่ว่าจะพาพี่ไปเที่ยวได้รึยังครับ” ผมก็เลยจำใจพาพี่ดำออกไปข้างนอกด้วยประการ..ฉะนี้
ผมพาพี่ดำลัดเลาะไปที่ถนนใหญ่ ผ่านตลาดเล็กๆของหมู่บ้าน ผ่านผู้คนที่สัญจรไปมา ใครต่อใครก็หันมองตามจนเหลียวหลัง คงอยากจะรู้จักกระมังว่า หนุ่มหล่อผู้เป็นสารถีขับรถมอเตอร์ไซค์ให้ผมซ้อนท้ายเป็นใคร เพราะพี่แกกลับมาใส่ชุดยีนส์สีดำตัวเก่ง แถมใส่เรแบนด์สีดำเข้าไปอีก โอ๊ย พี่ชายใคร หล่อจนผมแทบจะกลืนกินให้ได้... ตัวผมเองก็ไม่น้อยหน้าหรอก นุ่งยีนส์สีน้ำเงินตัวเก่ง เสื้อยืดสีขาว เสื้อแจ๊คเกตยีนส์สีน้ำเงินแหละ ดูไปดูมา ก็ชุดยีนส์ ดีๆนี่เอง เพียงแต่ของพี่ดำสีดำ ของผมสีน้ำเงินเท่านั้น เวลาขับรถออกไปแล้ว ความรู้สึกมันโบยบินยังไงไม่รู้ คนรักอยู่ข้างหน้าใกล้ๆเรานี่เอง อยากจะกอดเมื่อไหร่ก็กอด อยากจะซบเมื่อไหร่ก็ซบ (ตอนที่ไม่มีคนเห็นน่ะครับ เดี๋ยวไปฟ้องพ่อกะแม่..เป็นเรื่อง)
ผมบอกทางให้พี่ดำขับรถไปตามทางหลวง เริ่มเข้าเขตอุทยานแห่งชาติ ไปเรื่อยๆ รถจึงขึ้นเขาลงเขาบ้างเป็นบางครั้ง วิวสองข้างทางสวยเหมือนอย่างกับสวิสเซอร์แลนด์ เห็นภูเขาแต่ละลูกยังเขียวชะอุ่ม เต็มไปด้วยต้นไม้นานาพรรณ ถนนเงียบเชียบ นานๆจะมีรถผ่านมาสักคัน ดูๆไปก็เหมือนกับจะมีเราและเราสองคนเท่านั้น (บรรยากาศตอนนี้ ทำให้นึกถึงภาพยนตร์เรื่อง My own private Idaho
ผมพาพี่ดำมาถึงด่านทางเข้าอุทยาน แต่กว่าจะมาถึงก็ใช้เวลาร่วมชั่วโมงกว่าเชียว เราแจ้งความจำนงขอเข้าไปชมข้างใน ชำระค่าผ่านทางเล็กน้อย ก็เดินทางต่อไปได้ ระหว่างทางที่เข้าไปเป็นป่าทึบทั้งสองข้าง ตอนกลางคืน คนเขาชอบมาส่องสัตว์กัน เพราะเขาปล่อยเป็นธรรมชาติ.. ผมพาพี่ดำลัดเลาะไปจนถึงทางเข้าน้ำตก โดยเลี่ยงที่จะไม่ไปดูศูนย์เพาะเลี้ยงพันธ์สัตว์ป่าที่หายาก กะว่ากลับจากเที่ยวน้ำตกแล้วค่อยแวะมาดู
แต่แล้วผมก็แปลกใจที่เจอด่านทางเข้าอีกด่านหนึ่ง แปลกจังปกติเขาจะไม่มีด่านนี้นี่นา ผมให้พี่ดำจอดรถเพื่อไปเจรจากับเจ้าหน้าที่
“จุดชมน้ำตกปิดปรับปรุงชั่วคราวครับ จะเปิดอีกที สัปดาห์หน้า น้องๆ ไปชมจุดอื่นดีกว่าน่ะครับ” เจ้าหน้าที่หนุ่ม หน้ายังเด็กๆ อยู่เลย อายุคงไม่เกินยี่สิบสอง สงสัยเพิ่งย้ายเข้ามาใหม่
“โอ้โห พี่ ผมขอเข้าไปชมหน่อยไม่ได้หรือครับ พวกผมอุตส่าห์มาตั้งไกล กว่าจะขึ้นเขามาได้นี่ก็ลำบากแทบแย่” ผมเจรจาต่อรอง
“ไม่ได้ครับ เป็นกฎของอุทยาน ห้ามก็คือห้าม” เสียงดุเชียว พี่ดำเลยพูดขึ้นว่า
“ไม่เป็นไร แกะ วันหลังค่อยมาดูใหม่ก็ได้”
“แหม แต่เราก็เดินทางมาไกลเหมือนกันน่ะ พี่ดำ” ผมแย้ง เพื่อจะเข้าไปชมให้ได้
“ไม่ได้ก็คือไม่ได้น่ะ น้อง กลับไปได้แล้ว” พี่เจ้าหน้าที่ส่งเสียงดังลั่นทีเดียว
“เอะอะ อะไรกันว่ะ คนจะงีบสักหน่อย จะนอนก็นอนไม่ได้” อ้าวเจ้าหน้าที่อู้งานรึนั่น แต่พอโผล่หน้าออกมา ผมถึงกับอมยิ้ม ก็ลูกน้องคนหนึ่งของคนที่ผมรู้จักดีนะซิ งานนี้มีได้รายงานหัวหน้าแน่
“อ้าว น้องแกะ มาถึงตั้งแต่เมื่อไหร่ครับ มีปัญหาอะไรรึเปล่า ” พี่คนนั้นรีบพูดแก้เก้อ สงสัยจะอายที่ผมรู้ว่าแกจะอู้งานกลางวัน ผมยกมือไหว้ก่อนที่จะพูดว่า
“คือพี่เขาบอกว่า ทางเข้าน้ำตกปิดอะครับ ผมอยากจะเข้าไปดูอะครับ”
“อ้าวเฮ้ยมึง ไม่รู้อะไร เปิดให้น้องแกะเข้าไปเดี๋ยวนี้ นี่คือน้องชาย...ของแฟนหัวหน้า เชียวน่ะมึง ประเดี๋ยวถูกพักงานไม่รู้ตัว ไอ้นี่” พี่เขาหันไปตวาดเจ้าหน้าที่ใหม่คนนั้น ดูท่าทางเขาจ๋อยไปเลยเหมือนกัน ขณะที่เขากำลังจะยกขอนไม้ใหญ่ ที่ทำเป็นด่านแบบง่ายๆ ขึ้นให้ผมกับพี่ดำผ่านเข้าไป ก็ได้ยินเสียงรถจิ๊บวิ่งเข้ามาใกล้ๆ แล้วก็จอดลงข้างๆพวกเรา
“อ้าว พูดถึงก็มาพอดี ท่าจะตายยาก หัวหน้าเรา” พี่คนนั้นต้องทำท่า..ทำทางขึงขังเข้าไว้เพราะกลัวหัวหน้าจับได้... ผิดจากเมื่อกี้ที่กำลังง่วงเหงาหาวนอนอยู่เลย
ประตูด้านคนขับเปิดออก เผยให้เห็นชายหนุ่มร่างสูง ประมาณ 180 รูปร่างกำยำล่ำสัน ผิวพรรณ ขาวสะอาดตา ผมรองทรง กับแว่นตาสีดำที่สวมใส่อยู่ ยิ่งขับให้บุรษผู้นี้ โดดเด่นยิ่งขึ้น ใบหน้านั้นหล่อเหลายังกะเทพบุตร น่าจะเป็นนายแบบแมกกาซีน หรือดาราหนังมากกว่าที่จะมาอยู่ในกลางดงพงไพรแบบนี้ พี่เขาสวมชุดสีเขียวของเจ้าหน้าที่อุทยาน ดูเผินๆ จึงเหมือนกับว่าเป็นทหารลาดตระเวณยังไงยังงั้น
“สวัสดีครับ พี่ภูมิ” ผมยกมือไหว้ พี่ภูมิยิ้มกว้างด้วยความเป็นมิตร ก็แหงล่ะ ไปจีบพี่สาวเขานี่ ก็ต้องทำดีกับน้องชายเขาเป็นธรรมดา พี่เขายกมือไหว้ตอบ ก่อนที่จะเอ่ยขึ้นว่า
“อ้าวแกะ จะขึ้นมาเที่ยวก็ไม่โทรมาบอก พี่จะขับรถลงไปรับถึงบ้านเลย” ใจดีอย่างนี้เสมอแหละพี่คนนี้
“คือผมพาพี่เขามาเที่ยวนะครับ เลยฉุกละหุก ไม่ทันนึกถึงพี่ แล้วอีกอย่างเห็นพี่กำลังยุ่งๆ อยู่กับโครงการเพาะพันธ์สัตว์ป่าอยู่ เลยไม่กล้ารบกวนน่ะครับ”
“จะรบกวนอะไร๊ น้องชายพี่ทั้งคน ยังไงพี่ก็ว่างเสมอแหละครับ” พี่เขาพูดไปยิ้มไป
“แล้วนี่จะพากันไปเที่ยวน้ำตกกันเหรอ”
“ครับ เห็นว่าปิดปรับปรุงนี่ครับ”
“อ๋อ พี่เป็นคนสั่งเองแหละ เห็นว่าน้ำป่ามันค่อนข้างมาก แล้วหินเป็นตะไคร่น้ำเยอะ กะจะไปทำความสะอาดซะหน่อย ถ้าแกะกับเพื่อนอยากจะไปเที่ยวก็ได้ เดี๋ยวพี่จะพาไป”
“ไม่เป็นไรครับพี่ ผมว่าเราเดินไปก็ได้ครับ ออกกำลังไปด้วย อีกอย่างอยากให้พี่ดำ เขาชมธรรมชาติไปด้วยน่ะครับ อ้าวลืมแนะนำ พี่ดำครับ นี่พี่ภูมิ หัวหน้าอุทยานแห่งนี้นะครับ” ผมแนะนำพี่ชายตัวดี ให้รู้จักกับพี่ภูมิ เพราะพี่ภูมิอายุมากกว่า ตอนนี้คงจะยี่สิบห้าปีพอดี
“สวัสดีครับ ” พี่ดำเพิ่งเอ่ยปาก เป็นครั้งแรก หลังจากที่เงียบมานาน แต่เอ...ทำใมพี่ดำเงียบผิดปกติขนาดนี้
“สวัสดีครับ เป็นเพื่อนแกะหรือ ไม่เคยเห็นหน้ามาก่อนเลย สงสัยจะเป็นเพื่อนใหม่ที่โรงเรียน...ใช่มั๊ยครับ”
“อะ เ่อ่อ คือ คะ ครับ เพื่อนใหม่ครับ” น่าแปลกจัง ที่พี่ดำดูสงบปากสงบคำจริงๆ ไม่บอกพี่เขาไปเลยล่ะว่า เป็นแฟนกับไอ้แกะน่ะ อิอิ
“อือ เดี๋ยวคบไป ก็จะรู้จักแกะดีแหละ แกะเขาน่ารัก นิสัยดี พี่ยังชื่นชมในตัวเขาอยู่เลย” พี่ภูมิต้องการบอกอะไรพีดำเนี่ยะ
“เออ แกะ เมื่อสองอาทิตย์ที่แล้วพี่ไปค้างที่บ้านแกะ แล้วลืมเสื้อยืดตัวหนึ่งไว้ ไม่รู้ว่าแกะเก็บไว้ให้พี่รึเปล่า”
“เอ ไม่ทราบเหมือนกันน่ะครับ สงสัยแม่เก็บไว้มั๊งครับ เดี๋ยวผมจะถามให้น่ะครับ”
“แล้วหนังสือเกี่ยวกับสัตว์ป่าที่พี่ให้ยืมอ่าน อ่านไปถึงไหนแล้วครับ”
“เ้อ้อ ยังไม่จบเลยครับ พี่ภูมิจะเอาคืนรึเปล่าครับ”
“อ้อ เปล่าๆ แกะอ่านให้จบก่อนค่อยคืนก็ได้น่ะครับ ”
“เมื่อวันอาทิตย์ พี่เข้าไปหาแกะ กะจะไปสอนเล่นสนุ๊ก (สนุกเกอร์) ซะหน่อย ดันไม่อยู่ซะนี่”
“อ๋อ ขอโทษทีครับ คือผมย้ายไปพักกับเพื่อนที่โรงเรียนน่ะครับ”
“เออ แกะ พี่มีอะไรจะโชว์แกะ น่ะ พี่อยากจะให้แกะไปดู โครงการเพาะพันธ์สัตว์ป่า เนี่ยะ พี่ตั้งใจสุดฝีมือเลย น่ะ น่ะ ไปชมงานของพี่ก่อน ค่อยมาเที่ยวน้ำตก” ว่าแล้วพี่ภูมิก็ถือโอกาสโอบเอวผม แล้วเปิดประตูข้างซ้าย ดุนหลังผมเข้าไปเบาๆ อ้าว แล้วพี่ดำล่ะ ผมเลยบอกพี่ดำให้ตามขึ้นมา
พอดีข้างหลังรถจิ๊บเต็มไปด้วยเครื่องไม้เครื่องมือนั่งไม่ได้ ผมเลยให้พี่ดำขึ้นมาเบียด กะจะให้นั่งตักก็เกรงใจคนขับ แหมที่นั่งก็ดันมีที่เดียวซะนี่ พี่ภูมิก็เลยให้ผมยกขาขวาพาดไปนั่งด้านคนขับ ขาข้างซ้ายยังอยู่ฝั่งพี่ดำ ตรงกลางนี่ซิ หวาดเสียว ก็เกียร์กระปุกมันกำลังเบียดเจ้าแกะน้อยเข้าให้ ขับดีๆก็แล้วกันน่ะครับ พี่ภูมิ
รถขับไปเรื่อยๆ พี่ภูมิก็คุยนั่นคุยนี่ตามประสา ล่าสุดอยากไปทานกับเข้าฝีมือแม่ผมที่บ้าน ผมเลยถือโอกาสชวนเย็นนี้ ที่บ้านจะมีงานเลี้ยง แต่ไม่ได้บอกว่าเนื่องในโอกาสอะไร พี่ดำเงียบมาก มากผิดปกติ ดูวิวข้างทางไปเรื่อยๆ ปล่อยให้พี่ภูมิพูดอยู่คนเดียว ผมก็ได้แต่เออ ออ ไปตามเรื่อง สองข้างทางเริ่มมีกวางป่าเดินเกะกะออกมามากมาย ดูสวยดีเหมือนกัน เพราะพี่ภูมิบอกว่า เลี้ยงแบบปล่อยตามธรรมชาติ และไม่มีใครทำอันตรายมัน มันจึงเดินไปเดินมาอย่างอิสระ
“ที่นี่มีเก้งกวางเต็มไปหมด พี่ว่ามันเยอะเกินไปแล้ว พี่กำลังทำเรื่องขออนุมัติ เอา...แกะ...มาเลี้ยงไว้ดูเล่นสักตัว” พี่ภูมิพูดขึ้นมาลอยๆ แต่แล้วเสียงใครคนหนึ่งก็พูดสอดขึ้นมาว่า
“พี่จะเอา...แกะ... มาเลี้ยงไว้ดูเล่นเท่านั้นเองหรือครับ...ถ้าเป็นผม ผมจะดูแลถนุถนอม มันเป็นอย่างดี” อ้าวไหงพี่ดำ พูดจา...แบบนี้อ่ะ
“พูดยังกับว่า น้องเคยมี...แกะ...ไว้ในครอบครอง แล้วยังงั้นแหละ” อ้าวพี่ภูมิก็อีกคน นี่สองหนุ่มเขาคุยกันเรื่องอะไรอ่ะ
“อ๋อ มีสิครับ มีตัวหนึ่งที่ผมรักมันมาก ขนาดเวลานอน ผมยังเอามันเข้าไปนอนด้วยเลย” อ้าว!!!!!!!!!!!!!!! นี่สองหนุ่ม กำลังปีนเกลียวกันเรื่องอะไรเนี่ยะ คำพูดนี้ถึงกับทำให้พี่ภูมิสะดุ้ง ถึงกับทำให้รถหยุดเอาดื้อๆ
พี่ภูมิสีหน้าเริ่มเครียดอย่างเห็นได้ชัด แกสตาร์ทรถได้ ก็กระชากเกียร์มาที่เกียร์หนึ่งอย่างแรง มือของแกเลยพลาดมาโดนเป้าผมอย่างจัง
“โอ๊ย ระวังหน่อยสิครับ เดี๋ยวไข่ผมแตกพอดี” ผมร้องขึ้นมาก็มันกำลังจุกนี่นา แทนที่พี่ภูมิจะถอนมือออก กลับลูบไล้เข้าไปอีก เวรรรรรรรรรรรรรรรร
“อ้าว เป็นไงบ้าง แกะ เจ็บมากมั๊ย ขอโทษทีที่พี่ไม่ได้ระวัง ไหนไข่เป็นอะไรรึเปล่า” พูดไม่พูดเปล่า มือของพี่ภูมิกลับลูบไล้ไปมา เจ้าแกะน้อยตัวดี พอเจอมือไม้ของคนเข้า มันก็กำลังเริ่มขยายตัว... เอามือออกไปได้แล้วครับ แฟนผมที่นั่งข้างๆ กำลังจะกินเลือดกินเนื้อผมอยู่แล้วววววววววววววววววว
พี่ดำคงทนไม่ไหว เลยใช้เท้าขวากระทืบเบาๆที่เท้าซ้ายของผม
“โอ๊ย !”
“อ้าว แกะเป็นอะไรอีกล่ะครับ” พี่ภูมิถามด้วยความเป็นห่วง
“คือ คือ ผมปวดฉี่กระทันหันน่ะครับ ขอลงไปฉี่แป๊บหนึ่ง” ว่าแล้วผมก็ให้พี่ดำเปิดประตู แกลงไปก่อน แล้วผมก็ค่อยๆคลานออกมา
พี่ดำเดินตามมาที่พุ่มไม้ รอผมฉี่อยู่ แล้วก็ถามด้วยเสียงอันดังว่า
“บอกพี่มาน่ะ ไอ้หมอนั่นเป็นใคร” พอผมหันไป หน้าพี่ชายผมยังกะโกรธใครมาตั้งแต่ชาติปางก่อน
“ก็พี่ภูมิ...ไง เอ่อ เขาก็เป็น หนึ่งในบรรดาชายหนุ่ม ที่ไปจีบพี่สาวผม..ไง” ผมไม่รู้จะตอบยังไงดี เพราะว่ามีพี่ภูมิคนเีดียว ที่สามารถเข้านอกออกในบ้านผมได้ ในบรรดาคู่แข่งทั้งหลาย เนื่องจากมาตีซี้กับน้องชายของสาวที่จะจีบนั่นเอง”
“แต่พี่ว่า...รายนี้ ไม่ได้...ไปจีบ...พี่สาวแกะ...ละมั่ง”
เฮ้อ... โลดโผนจริงๆ ชีวิตรัก แกะดำเนี่ยะ...
ReplyDelete