Saturday, December 11, 2010

บทที่ 158 " เริงรัก...แคร่สวาท "




บทที่ 158 เริงรัก...แคร่สวาท

         ผมจอดรถไว้ที่ข้างตึกอาคารเรียน ถัดออกมาจะมีแคร่ที่สร้างด้วยไม้ไผ่ ล้อมรอบต้นไม้ใหญ่ (น่าจะเป็นต้นหว้า) เพื่อให้นักเรียนได้พักผ่อนหย่อนใจ พอผมดับไฟหน้ารถปุ๊บ มันก็มืดสนิททันที มองไม่เห็นกันเลยละทีนี้ ก็มันเป็นโรงเรียนระดับประถมและบ้านนอกขนาดนั้น ไฟตามอาคารเรียนยังไม่มีเลยล่ะครับ (ในสมัยนั้น)
         ไอ้มุกลากผมไปนั่งที่แคร่นั้นทันที มันถอดเสื้อยืดผมออกอย่างรวดเร็ว พร้อมกับผลักผมให้นอนหงาย
         อุ๊บ อะ ไอ้มุก ตรงนี้มันจะไม่มีคนเห็นหรือว่ะ ซีดส์ ซีดส์ มันไม่ตอบคำถาม เพราะปากของมันกำลังทำหน้าที่ดูดหัวนมผมอยู่น่ะสิคร๊าบ เอิ๊ก เอิ๊ก มันดูดดุนหัวนมผมทั้งสองข้างอย่างเพลิดเพลินจนหนำใจ...
         อืม อา ไม่เห็นหรอก มืดจะตายห่า อ้ำ อ้ำ ไอ้มุกถอนปากออกมาตอบแล้ว กัดขยำขยี้หน้าอกผมอย่างมันเขี้ยว...ไอ้ผมก็ไม่ว่าอะไรหรอก แต่นี่มันอยู่หน้าอาคารเรียน ถึงแม้ว่าจะอยู่ห่างจากตัวถนนใหญ่ เกิดใครอุตริส่องไฟฉายเข้ามาต้องเจอผมสองคนแน่
         อูย มึงเบาๆหน่อยก็ได้ กูเจ็บ ซีดส์ ซีดส์ ไอ้มุกมันหื่นกระหายกามยังกะหมาบ้า มันเล่นกัดไปทั่วหัวนม และหน้าอก คงเป็นรอยจ้ำๆแน่เลยตู เฮ้อ แต่ก็ยังดีที่มันใช้ลิ้นเซาะและเล็มตรงรอยที่มันกัด เสียวจนผมต้องแอ่นหน้าอกขึ้น พร้อมกดหัวมันลงมาให้มันทำรุนแรงยิ่งขึ้น อ้าวเวร ดันชอบสะนี่กู 55555555+
         ไอ้มุกไซ้มาที่ซอกคอผม กัดติ่งหูแล้วไล่ลงไปที่หัวนมอีก ผมเห็นท่าจะทนไม่ไหว เลยเลื่อนหน้ามันลงไปใกล้เจ้าแกะน้อย มันก็เหมือนจะรู้งาน จัดการกางเกงยีนส์และกางเกงในผมออกไปกองที่ปลายเท้า แค่นั้นแกะน้อยก็แข็งโป๊ก โด่ชูชัน น้ำหล่อลื่นส่วนปลายไหลหยดแหมะด้วยความเงี่ยน
         น้ำมึงเยอะชิบหาย  ไอ้แกะ ฮ่ะ ฮ่ะ แผล่บๆ ไอ้มุกแซวเล็กน้อยก่อนที่จะแลบลิ้นเลียหัวถอกไปมาโดยรอบ มันแลบลิ้นเลียน้ำหล่อลื่นที่ผมหลั่งออกมาจนเปียกชุ่ม ตอนนี้ไม่แน่ใจแล้วว่ามีน้ำเงี่ยนปนออกมาด้วยรึเปล่า
         ไอ้มุกสำรวจที่ส่วนหัวได้ไม่นาน มันก็ครอบปากลงไป ดูดกินยังกะแท่งไอติม...ความรู้สึกตอนนี้ มันดูแปลกๆ เพราะมันมืด แทบจะมองไม่เห็นร่างของมันเลย รับรู้ได้แต่ความรู้สึกเท่านั้น แต่ก็มันส์ไปอีกแบบ
         อูยส์ เออ นั่นแหละ ลึกๆ อ้า อ้า อึบ อึบ ผมอดที่จะกระเด้าสวนเข้าไปในปากมันไม่ได้ ก็มันเสียวนี่คร๊าบ อิอิอิ
         ไอ้มุกถอนปากออก มาเลียเล่นตั้งแต่หัวจนปลายโคน แล้วมาดูดดุนพวงไข่ของผมเล่นพอเป็นพิธี ก่อนที่จะกลับขึ้นมาครอบปาก ลากขึ้นๆลงๆจนสุดคอหอย
         โอย เสียวว่ะ มากูจะดูดให้มึงมั่ง ว่าแล้วไอุ้มุกก็รีบถอดเสื้อผ้า แต่แทนที่มันจะกลับหัวกลับหาง มันกลับนอนทาบทับมาที่ตัวผม แถมเอาท่อนลำของมันมาถูไถกับเจ้าแกะน้อยอีกต่างหาก
         อืม อา เสียวโคตรๆเลยไอ้แกะ ไอ้มุกมันจับท่อนลำของเราสองคนไว้ในกำมือของมัน พร้อมกระถอกชักว่าวไปด้วย พร้อมกันนั้นมันก็เริ่มไซ้ไปที่ซอกคอของผม
         ตอนนี้ผมไม่อยากลีลามาก อยากเสียบลูกเดียว เอิ๊ก เอิ๊ก เลยลูบหลังไหล่มัน แล้วไปจบลงที่ร่องก้นของมัน 55555+
         ผมใช้นิ้วชี้นำร่อง มันก็ไม่ว่าอะไร แถมดูเหมือนมันจะแอ่นก้น ให้รูมันกว้างขึ้นอีกต่างหาก...เจอเข้าไม้นี้ผมเลยถ่มน้ำลายลงไปที่มือขวา แล้วไปโปะที่รูสวาทของมัน
         ไอ้ห่า ใจร้อนจริง กูไม่หนีไปไหนหรอก มึงโม๊คให้กูก่อนเด่ะ ไอ้มุกเลื่อนตัวมากลับหัวกลับหาง พร้อมหย่อนท่อนลำขนาด 7*6 เข้าปากผมที่กำลังนอนหงายอยู่ ส่วนปากของมันก็กำลังทำหน้าที่ดูดดุนท่อนลำเจ้าแกะน้อยอย่างเมามัน
         เราสองคนดูดท่อนลำให้กันและกันพอสมควร ผมคิดว่าถึงเวลาแล้ว เลยจัดการใช้ขายันกางเกงทีข้อเท้าออก เพื่อให้ร่างกายอิสระ จากนั้นจับร่างไอ้มุกนอนหงาย ลากมันมาที่ขอบๆของแคร่ แล้วโย้ตัวมันขึ้นไปข้างหน้า
         อืม ไอ้แกะ เบาๆน่ะมึง อ่ะแน่ะพูดยังกะไม่เคยน่ะมึง ไอ้มุก 55555+ ผมจัดการใช้นิ้วนำร่อง พร้อมกับใช้น้ำลายเป็นตัวหล่อลื่น จนไอ้มุกน่าจะพร้อมเลยเสือกหัวแกะน้อยเข้าไปแบบสดๆ เอิ๊ก เอิ๊ก ...(สำหรับแฟนคลับก็อย่าลืมใช้ถุงยางล่ะกัน อิอิอิ)
         อ่ะ ไอ้แกะ กูเจ็บ เบาๆหน่อย ไรว่ะไอ้มุกเพื่อนรัก ไม่ได้เจอกันแค่สองอาทิตย์ รูตีบตันขนาดนี้เชียว อิอิอิ ผมเลยเอื้อมมือไปกระถอกท่อนลำให้มัน จนมันเสียวนั่นแหละ ผมถึงเสียบเจ้าแกะน้อยเข้าไปจนสุด...แต่ผมก็แช่ไว้ชั่วครู่เพื่อให้รูมันผ่อนคลาย...ดูเหมือนว่าคืนนี้จะเข้ายากเล็กน้อยน่ะเนี่ยะ แต่ก็ผ่านเข้าไปได้ล่ะน่า 555555+ แถมรูมันตอดตุ๊บๆ อูยส์ ทั้งเสียวทั้งมันส์ สุดๆ
         ไอ้มุก พร้อมยัง กูเริ่มล่ะน่ะ ผมเริ่มหมุนควงสว่านไปทางขวาช้าๆ
         อืม อ่า เบาๆก่อนน่ะมึง ซีดส์ ซีดส์ ไอ้มุกเริ่มแอ่นเอว พร้อมขมิบรูสวาทตอดรัดเจ้าแกะน้อย แสดงว่ามึงพร้อมแล้วสิ ต่อจากนี้คงไม่ต้องบรรยายแล้วใช่มั๊ยครับพี่น้อง ฮ่ะ ฮ่ะ อ้าว ก็เริ่มกระเด้าแรงขึ้นๆ จนเสียงไข่คู่แฝดตีกระทบร่องก้นมันดังป๊าปๆ แล้วนั่นไง
         ไอ้แกะ กูเสียว อ่า อ่า ซีดส์ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ เสียงไอ้มุกร้องขึ้นมาท่ามกลางความมืด แหมตอนนี้กูอยากเห็นหน้าคู่ขาจริงๆเลย ว่ามันจะทำหน้าเหยเกแบบไหนน่ะ แต่ก็แปลกไปอีกแบบที่เราได้รับรู้รสสวาท จากการสัมผัสและลมหายใจที่หอบกระเส่า รวมทั้งเสียงดังเอี๊อดอ๊าดๆ ของแคร่ไม้ไผ่ เพียงเท่านี้ก็มันส์สุดๆแล้ว...
         ไอ้มุก รูึมึงฟิตชิบหาย โอย... กู ...ซีดส์ ๆ กูจะแตกแล้ว ผมทนแรงตอดแรงขมิบของมันไม่ได้ แทบจะแตกเลยทีเดียว พอดีนึกขึ้นมาได้ว่า อยากจะลองเปลี่ยนท่าดูบ้าง เพื่อยืดความสุขออกไปอีก
         ผมกลับมานอนหงาย ยกขาขึ้น เพื่อให้ไอ้มุกมันขึ้นมานั่งเทียน ไอ้มุกก็รู้งานดีทีเดียว มันค่อยๆหย่งโย่หย่งหยก หย่อนรูสวาทของมันเข้ามาที่เจ้าแกะน้อย...ผมเลยจับเจ้าแกะน้อยจ่อให้ตรงรู ไอ้มุกมันค่อยๆสวมลงมาจนสุดลำลึงค์
         อึบ เอาล่ะ คราวนี้มึงวาดลวดลายได้เลย ไอ้เกลอรัก ผมบอกให้มันโยกเอวหมุนวนไปมา ก่อน แล้วค่อยๆโยกขึ้นโยกลง และมันก็ทำได้ดีทีเดียว
         แม่งเอ๊ย วู๊ เสียวโคตรๆ  ซีดส์ๆ มึงชอบมั๊ยไอ้แกะ มึงเสียวมั๊ย อ่าส์ อ่าส์ ไอ้มุกท่าจะชอบใจ มันนั่งเทียนให้ผมอย่างถึงพริกถึงขิง
         กูไม่ยักรู้น่ะว่า มึงจะกล้าทำให้กูขนาดนี้ อึบๆ ผมยกก้นกระเด้าสวนขึ้นไป ได้รสชาติดีทีเดียว
         ผมเล่นท่านี้อยู่ไม่นานก็จะถึงฝั่ง เลยลุกขึ้นมานั่งจับตัวมันยกขึ้นยกลง ด้วยความบ้าคลั่ง
         ตั๊บๆๆๆๆ แม่งมันส์ชิบ ซีดส์ๆๆๆๆ ผมกระเด้าใส่มันถี่ยิบ มันส์แค่ไหนไม่ต้องรับรู้ เพราะตอนนี้ผมผลักมันลงไปนอนหงายหลังแตะพื้นแคร่ ทั้งๆที่เจ้าแกะน้อยยังคารูมันอยู่ ตอนนี้มันแอ่นรูสวาทขึ้นมาแทบจะเก้าสิบองศาเลยทีเดียว เพื่อรองรับแรงกระแทกจากผม ผมเลยไม่ขัดศรัทธา...กระเด้าเอวใส่อย่างไม่ยั้ง
         ผมกะจะชักว่าวให้มันมั่งเพื่อจะได้ถึงฝั่งพร้อมกัน ปรากฏว่ามือมันกำลังกระถอกท่อนลำตัวเองเหยงๆ ผมเลยเปลี่ยนเป็นท่าวิดพื้น พร้อมกระเด้าต่อเร็วเป็นจักรผัน
         ไอ้แกะ กูแตกแล้ว อ๊ากส์ สสสสสสสสสสสสสสสส ไอ้มุกถึงสวรรค์แล้ว ร่างมันกระตุก พร้อมกับพุ่งน้ำรักกลิ่นหอมคาวๆออกมาอย่างมากมาย...จังหวะนั้น รูมันกับตอดรัดท่อนลำผมอย่างแรง จนผมเองก็ทนไม่ไหวเหมือนกัน
         ไอ้มุก กูก็แตกแล้ว อ๊ากส์ ซีดส์ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ผมพุ่งน้ำรักเข้าไปในตัวมัน กระตุกอยู่สองสามที ก่อนที่จะนอนซบลงไปบนอกที่ลื่นๆไปด้วยน้ำเมือกของมัน
         แฮ่ก แฮ่ก มันส์มั๊ยไอ้มุก ผมกระตุกต่ออีกระลอก รู้สึกน้ำรักจะหลั่งไหลเข้าไปในตัวมันอย่างล้นหลาม
         มันส์ว่ะ มึงนี่เย็ดเก่งชิบหาย อืม อ่า
         มึงก็เก่ง กูหลงมึงเลยน่ะเนี่ยะ ฟอด!” ผมหอมแก้มมันเพื่อเอาใจมัน
         ไอ้แกะ ของมึงยังไม่อ่อนเลยว่ะ มึงจะเอาอีกรอบเรอะ
         แล้วได้มั๊ยล่ะ ฮ่ะ ฮ่ะ ผมแกล้งกระเด้าต่อ
         ไอ้ขี้เงี่ยน เดี๋ยวทางบ้านกูเป็นห่วง ไอ้เวร พอเถอะ มันผลักผมออก เจ้าแกะน้อยเลยหลุดจากรูดัง โพละ
         ไอ้ห่า น้ำไหลเป็นทางเลย แ้ล้วกูจะทำไงดีว่ะเนี่ยะ ไอ้มุกบ่นอุบ ผมเอามือลูบที่ก้นมันดูถึงรู้ว่า คงเป็นน้ำรักของผมที่ไหลย้อนออกมา
         ฮ่ะ ฮ่ะ ไหนๆก็ไหนๆแล้ว ต่ออีกสักรอบเหอะ เพื่อนรัก นี่ถ้ามันเป็นกลางวันไอ้มุกมันคงเห็นสายตาเจ้าเล่ห์ของผมแน่ๆ เอิ๊ก เอิ๊ก
         ไ้อ้บ้า ไอ้ลามก ไอ้มุกมันก็ด่าผมไปแค่นั้นแหละ แต่จริงๆแล้วมันก็ตามใจผมอยู่ดี ผมเลยรวบตัวมันให้นอนลง แล้วเราสองคนก็กอดก่ายกัน ลูบไล้ไปตามเนื้อตัวของกันและกัน ก่อนที่เกมส์รักรอบสองจะเริ่มขึ้น


Saturday, November 20, 2010

บทที่ 157 " โดน...ทั้งหน้าและหลัง "


บทที่ 157 โดน...ทั้งหน้าและหลัง

         ผมยังไม่ตอบรับปากกับใคร เพราะไปจัดการธุระในบ้านก่อน ปล่อยให้พี่โจมกับไอ้มุกนั่งรออยู่ที่เก้าอี้หน้าบ้าน
         พ่อแม่ พี่กวางและพี่ดำ กำลังเตรียมตัวไปเที่ยวงานเฉลิมฉลองพระประธานที่วัด ซึ่งจัดสามวันสามคืน คืนนี้เป็นคืนแรก
         พี่ดำทำตัวแบบเฉยมากๆ เมื่ออยู่ต่อหน้าพี่กวาง คุยกับผมแทบนับคำได้ ฮึ ก็ดีแล้วนี่ อย่านอกใจพี่กวางก็แล้วกัน
         พ่อถามผมว่าจะไปปิดทองไหว้พระพร้อมกันมั๊ย ผมได้แต่ตอบบ่ายเบี่ยงเพราะไม่อยากอยู่ใกล้พี่ดำ และอ้างว่าจะไปช่วยงานบวช
         ผมเดินออกมาหน้าบ้าน ยังเห็นสองคนนั่นทะเลาะกันไม่เลิก
         อ้าว...ได้ไงอ่ะครับ ไอ้แกะรับปากผมไว้เมื่อสองอาทิตย์ก่อนแล้วน่ะครับ ไอ้มุกดูหงุดหงิดทีเดียว
         พี่ว่า ให้แกะเขาตัดสินใจเองล่ะกัน พี่โจมหันมามองผม พร้อมกับส่งสายตาแบบมีความหวัง (จะอะไรสะอีกล่ะ ถ้าไม่ใช่แกอยากมีอะไรกับผม อิอิ)
             มึงว่าไงไอ้แกะ ไอ้มุกทำท่างอน ผมเองก็อ้ำอึ้ง จริงๆแล้วก็รับปากไอ้มุกไปแล้วน่ะแหละ แต่ก็เกรงใจพี่โจมอยู่เหมือนกัน...
             เกิดอะไรขึ้นละค่ะเนี่ยะ ฮิ ฮิ น้องเรา สำคัญขนาดนี้เชียว พี่กวางแซวขึ้น คงเดินตามหลังผมมาแหละ และแน่นอนข้างกายคงเป็นใครไม่ได้ ถ้าไม่ใช่พี่ดำ ผมชำเลืองมองนิดหนึ่ง พี่ดำทำหน้าเครียดอย่างเห็นได้ชัด
             เอะ อะ อะไรกันละลูก พ่อเดินนำหน้าแม่ออกมา พี่ดำเลยรีบไปปิดประตูบ้านล็อคกุญแจ
             คือว่า เจ้าตัวดีนี่น่ะสิค่ะ พ่อ เกิดศึกชิงตัวกันขึ้นแล้วสิค่ะ ฮิ ฮิ พี่กวางอธิบายให้พ่อฟังแบบขำๆ
             โธ่เอ๋ย นึกว่าเรื่องอะไร แม่ว่า แกะ ก็ไปช่วยทั้งสองบ้านน่ะแหละ ดีมั๊ยลูก เอาเข้าไปแม่ก็ จะให้ผมแยกร่างไปรึไงคร๊าบ
             พ่อว่า เอางี้ดีมั๊ย ทางบ้านโจมน่ะ เพื่อนๆแกะก็มาช่วยงานกันหลายคนแล้ว แต่ทางบ้านมุก ยังไม่มีใครเลย งั้นพ่อให้แกะไปช่วยงานบ้านมุกน่ะ โจมจะขัดข้องมั๊ย งานนี้้พี่โจมอึ้งสิครับ คงขัดพ่อไม่ได้ล่ะ
             เดี๋ยวพ่อจะแวะไปพรุ่งนี้น่ะ ฝากบอกอาจารย์...(ชื่อพ่อไอ้จุ๊) ด้วย
             อ่ะ เ่อ่อ ครับ ครับ พี่โจมรับคำอย่างขัดไม่ได้จริงๆ
             ในที่สุดกลับกลายเป็นว่า ผมต้องไปส่งพี่โจมที่บ้านเอง เพราะพ่ออยากให้ผมไปบอกทางบ้านพี่โจมด้วยตัวเอง เรื่องขอตัวไปช่วยงานบ้านไอ้มุกแทน
             พ่อ แม่ พี่กวาง และพี่ดำ แยกไปขึ้นรถเก๋งของพ่อ เพื่อไปเที่ยวงาน ส่วนผมคิดว่าจะหาโอกาสชวนพวกแก๊งค์ตัวแสบไปเที่ยวคืนพรุ่งนี้แทน
             ไอ้มุกขับมอเตอร์ไซค์ โดยมีผมนั่งกลาง และพี่โจมซ้อนท้าย....รถขับไปเรื่อยๆจนกระทั่งถึงทางเปลี่ยวมืดๆ พี่โจมก็เริ่มเบียดเข้ามา มือเริ่มเข้ามาโอบเอว แถมมีท่อนลำอุ่นๆบดขยี้ที่แก้มก้น...ไอ้มุกเองก็ใช่ย่อย กลัวน้อยหน้ารึไงไม่รู้ มันก็กระเถิบก้นเข้ามาบดเบียดเจ้าแกะน้อยบ้าง ผมอยู่ตรงกลางเลยไม่รู้จะทำอย่างไร โดน...ทั้งหน้าและหลัง แบบนี้ แกะน้อยจะอดใจไหวหรือคร๊าบ อิอิ
             ผมเอื้อมมือเข้าไปลูบเป้าไอ้มุกเล่น ไอ้ห่า แข็งโป๊กเลยน่ะมึง คงเกิดอารมณ์เต็มที่ล่ะสิ ผมเลยถือโอกาสไซ้ซอกคอมันเล่น แต่แบบเนียนน่ะครับ เดี๋ยวพี่โจมจับได้ อิอิ ...ส่วนพี่โจมเองก็ใช่ย่อย ทั้งบดเบียดชะโดของแก ทั้งไซ้กลางหลัง ตามมาที่ซอกคอ แล้วกัดติ่งหูผมทันที
             โอ๊ะ! ผมอุทานเบาๆ แต่เสียงเครื่องยนตร์คงดังกลบแหละ ไอ้มุกถึงไม่ทันได้ยิน เอิ๊ก เอิ๊ก หรือไม่ มันก็คงจะเคลิบเคลิ้มกับเจ้าแกะน้อย ที่กำลังแข็งตัวเต็มที่บดเบียดก้นมันอยู่น่ะสิ
             โดนพี่โจมลวนลามอยู่ข้างหลังพักใหญ่ ผมชักจะทนไม่ไหว เลยเอื้อมมือบีบเจ้าชะโดน้อยของแกเล่น ดูมันกระตุกสู้มือดีพิลึก อิอิ พี่โจมเหมือนจะรู้ใจ ปลดตะขอกางเกงให้ผมล้วงเข้าไปจับแบบเน้นๆ...ทั้งตื่นเต้นทั้งปนเสียว ก็กลัวไอ้มุกจับได้น่ะสิ 55555+
             ไอ้มุกดูเหมือนกับว่า กลัวเจ้าแกะน้อยจะหลุดหายไปจากแก้มก้น มันเลยเบียดถอยเข้ามาอีก คราวนี้พี่โจมกลัวตกรถ เลยต้องกระเด้าเอวเข้ามาแนบชิดยิ่งขึ้น...ตอนนี้...จุก...เลยกู 55555+ ผมต้องปล่อยมือออกจากชะโดของแก เพราะโดนเบียดเป็นปลากระป๋องขนาดนั้น จะล้วงยังไงก็ไม่ถนัด...เลยเปลี่ยนเป้าหมายใหม่ จัดการท่อนลำไอ้มุกแทน ดีกว่า หุ หุ
             ผมลูบไล้หน้าอก ของมันภายใต้เสื้อยืด แล้วลากต่ำมาที่สะดือ ปลดตะขอ ล้วงมือเข้าไปจับท่อนลำของมัน เอาดื้อๆ อิอิ (ไม่กล้างัดออกมาโชว์ เพราะยังอยู่กลางถนนใหญ่ เกิดมีรถขับสวนมาจะลำบาก อิอิ)
             ผมบีบหัวมันเน้นๆ จนไอ้มุกเริ่มตัวสั่น ด้วยความเสียว ขับรถแทบประคองไม่อยู่ พาลจะหกล้มเอา...โชคดีที่มันตั้งตัวได้ เลยขับต่อไป แต่ช้าลงกว่าเดิม...พี่โจมเองก็ไม่สังเกตหรอก เพราะมัวแต่ไซ้ พร้อมกระเด้าก้นผมอยู่น่ะสิคร๊าบ เอิ๊ก เอิ๊ก
             รถเราขับไปเสียวไป เจอรถสวนมาก็หยุดกิจกรรม พอเริ่มปลอดคน ก็เริ่มกันใหม่ สลับไป โคตรเสียวเลยล่ะครับพี่น้อง ไม่ลองไม่รู้น่า 55555+ และแล้วก็ถึงทางเลี้ยวเข้าบ้านพี่โจม คราวนี้ทางกันดารมาก ทั้งมืดทั้งปลอดผู้คน ผมเลยปลดกางเกงไอ้มุก งัดเอาท่อนลำของมันขึ้นมาชักขึ้นชักลง เล่นเอามันตัวงอเลยทีเดียว...ส่วนพี่โจมก็ใช่ย่อย ตอนนี้เจ้าชะโด กำลังเอาหัวถอกที่เยิ้มๆ ถูไถไปมาที่กลางหลังๆ เหนือๆร่องก้นของผมเข้าให้สะแล้ว...ขาดแต่เจ้าแกะน้อยตัวดีน่ะแหละที่ไม่ได้ออกมาชมโลก อิอิ
             พี่โจมคงรู้ใจ แกเอื้อมมือมาจะปลดตะขอกางเกงของผม แต่ติดที่ก้นไอ้มุกแนบชิดสนิทอยู่น่ะสิ...แกเลยทำอะไรไม่ได้ 55555+ เอ...ไหนๆก็ไหนๆแล้ว รึว่าจะเล่นหมู่สะเลยดีมั๊ยเนี่ยะ โรงเรียนที่อยู่ข้างๆก็มืดสนิทดีแท้ บรรยากาศเป็นใจเชียว หุ หุ
             ว๊าบ!... เฮ้ย! แสงไฟจากรถข้างหน้าฝ่าความมืดสวนมา ไอ้มุกถึงกับร้องด้วยความตกใจ รถเซถลาเข้าข้างทาง
             เฮ้ยๆ อะไรกันว่ะ เสียงพี่โจมร้องด้วยความตกใจ ดูแกลุกรี้ลุกรน พยายามประคองตัวผมไว้ กระเป๋าเป้สะพายข้างหลัง หล่นลงกับพื้น ส่วนผมก็กอดไอ้มุกแน่น อิอิ
             ผมปวดฉี่คร๊าบ ไอ้มุกหลังจากตั้งรถได้ มันรีบรูดซิบเก็บของลับ ผมและพี่โจมเลยต้องลงจากรถตามระเบียบ ตอนนี้พี่โจมคงจัดการเก็บชะโดของแกทันน่า หุ หุ เห็นแกเดินหันหลัง รูดซิบ ตอนไปหยิบกระเป๋าเป้ ที่ตกอยู่ที่พื้น
             เฮ เฮ.... เสียงผู้คนบนรถโดยสาร...มาเต็มคันรถเลย สงสัยจะไปเที่ยวงานน่ะ... แถมมีมอเตอร์ไซค์อีกสองสามคันขับตามมา แบบนี้ไม่ปลอดภัยล่ะ ถ้าจะมีอะไรกัน อิอิ  แต่ก็ดีเพราะทั้งพี่โจม และไอ้มุกคงอยากเก็บเป็นความลับสะมากกว่า... ไอ้มุกแกล้งไปยืนฉี่ที่รั้วโรงเรียน แล้วกลับมาสตาร์ทรถต่อ...งานนี้เลยอด...เอิ๊ก เอิ๊ก
             พวกเรามาถึงบ้านพี่โจม แล้ว ไฟสว่างจ้าเลย มีชาวบ้านมาช่วยงานเกือบๆ 30 คนได้ ต่างคนต่างช่วยเหลือกันเต็มที่ ดูจ้าละหวั่นไปหมด ทั้งนอกบ้าน..และข้างในบ้าน ผมเดินไปหวัดดีพ่อแม่ของไอ้จุ๊ และหวัดดีพี่จอมกับแฟนสาวของแกด้วย ...เจอน้องแจน น้องสาวไอ้จุ๊ โตเป็นสาวแล้ว สวยเข้าท่าทีเดียว เธอกำลังช่วยกันกับพวกวาด ไอ้ก้อย และสาวๆ ทำพานบายศรีสู่ขวัญนาค ส่วนพวกแก๊งค์ตัวแสบก็ช่วยงานทั่วๆไป ตามแรงที่พอจะช่วยได้ ดูท่าทางพวกเขาจะยุ่งๆกัน ...พวกมันบ่นกันใหญ่ที่ผมขอตัวไปช่วยงานบ้านไอ้มุก ดูไปดูมาก็เหมือนจะทิ้งเพื่อนๆไปยังไงก็ไม่รู้...แต่ก็นั่นแหละน่ะบางครั้งเราก็ต้องรู้จักแยกแยะว่าอะไรควรไม่ควร..ในที่สุดทุกคนก็ยอมรับได้ และนัดกันจะไปเที่ยวงานคืนพรุ่งนี้ หลังจากบวชนาคเสร็จแล้ว
             ผมอยู่ช่วยงานบ้านไอ้จุ๊ พอเป็นพิธี แต่ก็เกือบชั่วโมงทีเดียว ไอ้มุกเห็นดึกมากเลยสะกิดให้กลับบ้านมัน เวลามันปาเข้าไปจะสามทุ่มแล้วล่ะครับ ...พี่โจมมาส่งผมกับไอ้มุก ดูแกจะเสียดาย...อยู่ไม่ใช่น้อย อิอิ แต่คิดว่าโอกาสคงมีให้แกบ้างแหละน่ะ หุ หุ
             เอ๊า ไอ้แกะ มึงขับรถ ไอ้มุกยื่นกุญแจให้ผม ก็ไม่มีปัญหาอะไร สบายอยู่แล้ว ว่าแต่ทำไมต้องให้ผมขับล่ะ...
             ผมขับกลับออกมาที่ถนน ใกล้ๆ โรงเรียนอีกครั้ง ตอนนี้โรงเรียนอยู่ขวามือ...มืด...เปลี่ยว และดูเหมือนไม่มีรถราแล้ว ไอ้มุกก็เริ่มลวนลามผมย้อนรอย เอิ๊ก เอิ๊ก
             มันกอดหน้าอกผม พร้อมกับลูบไล้ไปมา ไซ้ซอกคอ แถมเป่าลมเข้าหูผมอีก ไอ้เวร...
             ทำอะไรว่ะ จั๊กกระจี้ ไอ้ห่า ผมขับรถช้าลง พร้อมตะโกนด่ามัน
             เมื่อกี้มึงทำอะไรกู ไอ้แกะ คราวนี้กูขอคืนบ้างน่ะ มึง อิอิ ไอ้มุกพูดเสร็จ มันก็รูดซิบ งัดเจ้าแกะน้อยออกมา...เจ้าแกะน้อยเองก็ไวทายาท มีมืออุ่นๆไปกระตุ้น ก็ผงาดก๋าขึ้นมาเชียว...ก็มันค้างมานานอ่ะ จริงมั๊ยครับพี่น้อง 555555+
             ไอ้แกะ แข็งดีว่ะ มากูกระถอกให้มึงมั๊ง ฮ่า ฮ่า ไอ้มุกกระซิบข้างหู ชักว่าวให้้ผม รูดขึ้นรูดลง ด้วยความมันเขี้ยว...ตอนนี้ผมเข้าใจแล้วว่า ตอนที่ผมชักว่าวให้มันตอนมันเป็นคนขับน่ะ มันเสียวแค่ไหน...เพราะตอนนี้ผมอยากจะเอื้อมมือมาจับของมันก็ไม่ได้ มือทั้งสองต้องจับแฮนด์ แถมเท้าต้องเตรียมเหยียบคลัทช์ คันเร่ง โอ๊ย จะบ้าตาย สรุป ปล่อยให้ไอ้มุก เป็นฝ่ายลวนลามผมข้างเดียว
             ผมเขยิบก้นมาบดเบียดท่อนลำของมันมั่ง คราวนี้มันคงเงี่ยนจัด เลยงัดท่อนลำของมันมาถูไถข้างหลังผมเล่น แถมมันไซ้ซอกคอ กัดติ่งหู กระถอกเจ้าแกะน้อยเร็วจี๋ โอย เสียวโคตรๆ
             ผมเกร็งตัว มือไม้เริ่มสั่นด้วยความเสียว ประคองรถไม่ตรงทางแล้ว จังหวะนั้นเอง ผมกับหักเห แฮนด์รถเข้าประตูโรงเรียน ...เฉยเลย เอิ๊ก เอิ๊ก
             ไอ้มุก มึงยั่วกูมากใช่มั๊ย งั้นมาฉลองกันที่โรงเรียนนี่หน่อยเป็นไร อิอิ


    Tuesday, November 9, 2010

    บทที่ 156 " พี่โจม...มือไว "


    บทที่ 156 “ พี่โจม...มือไว ”

    “แกะ !” พี่โจมอุทาน ยิ้มกว้าง ผลุนผลันลุกขึ้นมาจับมือผมทันที
    “อะแฮ้ม!” พี่เข้มยืนขึ้นและแกล้งกระแอมเสียงดัง จนพี่โจมต้องรีบปล่อยมือผม...
    “ไงแกะ รักกันมากรึไง ฮ่ะ ฮ่ะ” พี่เข้มแซวพร้อมกับหัวเราะขำๆ
    “เอ่อ พี่โจมพี่ชายเพื่อนสนิทน่ะครับ ฮึ ฮึ” ผมแกล้งหัวเราะแก้เก้อ แล้วนั่งลงบนเก้าอี้ตัวเดิมที่พี่เข้มเคยนั่ง...พี่โจมเองก็นั่งลงที่เดิม
    “อืม เจอกันก็ดีแล้ว คุยกันไปก่อนน่ะพี่เข้าไปพบผู้หมวดก่อน” พี่เข้มเดินจากไปและเคาะประตูห้องพี่หมวด ก่อนเดินเข้าไปข้างใน...แสดงว่าพี่หมวดมาถึงแล้วสิ
    “ไงอ่ะ พี่โจมเป็นยังไงมายังไงครับ” ผมเริ่มเปิดปากถามพี่โจมทันทีที่เราอยู่กันตามลำพัง...จริงๆก็ไม่เชิงตามลำพังทีเดียวหรอก เพราะตำรวจอยู่เต็มโรงพักเลยนี่ อิอิ
    “ก็พี่ตกรถน่ะสิ พอดีโทรไปที่บ้าน เห็นจุ๊บอกว่าให้มาหาแกะที่แฟลต ทีนี้พี่ไปไม่ถูกเลยมาถามทางกับตำรวจนี่แหละ”
    “อ๋อครับ โชคดีที่ผมยังไม่กลับบ้านน่ะเนี่ยะ” พี่โจมสามารถนั่งรถประจำทางไปลงที่บขส. อีกแห่งหนึ่งได้เพียง 20 กิโล แต่ระยะทางต่อจากนั้นที่จะไปอำเภอบ้านผมอีกประมาณ 20 กิโล รถจะขาดช่วง แกคิดถูกแล้วที่มารอผม...แต่ทว่าแกมีแผนรึเป่าเนี่ยะ อิอิ
    “พี่ดีใจครับที่เจอแกะ เ่อ่อ เมื่อกี้ตำรวจท่านหนึ่ง เขาบอกว่าเป็นพี่ชายของแกะ...แกะมีพี่ชายเป็นตำรวจด้วยเหรอครับ” แหมพี่โจมพูดจากับเพื่อนน้องชายตัวเอง เพราะและสุภาพจัง เดี๋ยวใครๆจะเข้าใจว่าไงเนี่ยะ
    “อ้าว พี่เจอพี่หมวดแล้วหรือครับ”
    “คงใช่มั๊งครับ.. เห็นเขาบอกว่าให้พี่ติดรถเขาไปก็ได้ เพราะเขาจะไปส่งแกะที่บ้านอยู่แล้ว”
    “อ๋อ ครับๆ” ผมพยักหน้ารับรู้ แต่ไม่รู้ว่าพี่หมวดจะเสร็จงานเมื่อไหร่น่ะสิ
    “เ่อ่อ พี่โจมหิวเป่าครับ เราไปหาอะไรรองท้องกันก่อนมั๊ยครับ” ตอนนี้มันจะหกโมงเย็นแล้วอ่ะครับพี่น้อง ซึ่งผมก็แปลกใจที่พี่หมวดไม่สั่งอาหารมาทานก่อน แต่ถ้าไม่เกิดเรื่องคงได้ไปกินข้าวที่ร้านใดร้านหนึ่งแล้วล่ะน่ะ เฮ้อ เวรจริงๆกู
    “อืม ก็ดีเหมือนกันครับ แล้วพี่ตำรวจล่ะครับ” พี่โจมเื้อื้อมมือมากุมมือผมเอาไว้ พร้อมส่งสายตาที่มีความหมาย...เอาล่ะสิกู งานเข้าอีกแล้ว...แต่ตอนนี้กำลังคิดถึงเรื่องพี่หมวดอยู่...ยังไม่มีอารมณ์ หุ หุ
    “พี่โจม! เดี๋ยวใครเห็นเข้า” ผมเอ็ดพี่โจมเบาๆ พร้อมกับพยายามดึงมือกลับ
    “ก็พี่คิดถึงแกะนี่ครับ อืม” พี่โจมยังไม่ยอมปล่อยมือง่ายๆ ผมเลยทะลึ่งลุกพรวดขึ้นทันที
    “ไปกินข้าวดีกว่า หิวแล้ว” พี่โจมนี่มือตุ๊กแกจริง แกดึงมือผมอยู่คร๊าบ แถมกลายเป็นว่าผมเป็นคนดึงให้แกลุกขึ้นสะงั้น... เฮ้อ ดีน่ะที่ไม่ค่อยมีใครสนใจพวกผมเท่าไหร่ ผมแกะมือแกออก ก็รีบเดินนำหน้า
    “เดี๋ยวก่อนสิแกะ รอพี่ด้วย” พี่โจมวิ่งตามเข้ามาประกบด้านซ้ายมือผม พอดีเป้สะพายของแกหลุดตีเข้าที่กลางหลังผมอย่างจัง
    “อุ๊บ โทษทีแกะ เจ็บรึเป่าครับ” พี่โจมเอามือขวาแกเข้ามาลูบที่หลังของผม...ไปๆมาๆ เลยดูเหมือนกับว่ากำลังโอบกอดผมอยู่ อ๊ะจ๊าก! ตอนนี้ตำรวจที่อยู่ใกล้ๆพากันมองแล้วยิ้มๆ...
    “จะไปไหนกันน่ะ!” เสียงพี่หมวดตะโกนตามหลัง ทำให้เราสองคนชงัก...ผมปัดแขนพี่โจมออก แล้วหันกลับไปมอง...ตอนนี้พี่หมวดหน้าตาบึ้งตึง เงียบเชียว จนผมอดใจหายไม่ได้
    “คะ คือว่า กำลังไปหาอะไรทานน่ะครับ พี่หมวด อ่ะ เ่อ่อ เสร็จธุระรึยังครับ” ผมตอบแกไปงั้น แต่ใจกลับหวิวๆชอบกล ไม่ค่อยกล้าสู้หน้าแกเท่าไหร่...จะว่าไปยังไม่รู้ว่าพี่หมวดจะเอายังไงกับความสัมพันธ์ของเรา และอีกเรื่อง...เรื่องที่พี่โจมดูเหมือนกำลังโอบกอดผมอยู่
    “เสร็จแล้ว เดี๋ยวไปกันเลย” พอพี่หมวดพูดเสร็จ พี่เข้มก็กระหืดกระหอบ วิ่งตามมา พร้อมหอบซองเอกสารสีน้ำตาลๆหนาๆมาด้วย
    “เดี๋ยวก่อน!” เสียงผู้มีอำนาจท่านหนึ่งดังขึ้น (สารวัตรรุจน์อายุราว สี่สิบ สูงประมาณ 170 หน้าตาธรรมดาๆออกไปทางจีนๆ หุ่นดีทีเดียว กล้ามไม่มากแต่ดูแข็งแรง ที่สำคัญไม่มีพุงเลย อิอิ มีครอบครัวแล้ว ภรรยาและลูกชายอยู่อีกจังหวัดหนึ่ง แกเลยพักอยู่กับน้องสาวคือพี่โรส แค่เพียงสองคน)
    “ทุกอย่างเรียบร้อยดีน่ะ อย่าลืมว่าข้อมูลทุกอย่างอย่าให้พลาด” สารวัตรรุจน์กำชับพี่หมวดและพี่เข้ม ผมเพิ่งสังเกตแกชัดๆก็ตอนนี้ ดูแกท่าทางขรึมๆ มาดนิ่ง เสียงดังฟังชัด เหมาะที่จะเป็นผู้นำมาก....ผมยกมือไหว้ แกก็เพียงแต่พยักหน้า...ปรกติไม่ค่อยได้เจอแกเท่าไหร่ เพราะแกงานยุ่งมาก
    “ทุกอย่างเรียบร้อยดี ครับผม” พี่หมวดและพี่เข้ม ตะเบ๊ะทำความเคารพ
    “หมวดยุทธ ผมหวังว่าคุณกับสารวัตรเชษฐ์ คงร่วมงานกันได้ดี” ผมหูผึ่งทันที สงสัยจะเป็นเรื่องสำคัญมาก แถมพี่หมวดต้องไปร่วมงานกับสารวัตรเชษฐ์ ไม้เบื่อไม้เมากันสะอีก
    “ครับผม” พี่หมวดตะเบ๊ะรับคำสั่ง...
    จากนั้นพวกเราก็ออกเดินทาง โดยรถของพี่หมวด พี่เข้มเป็นโชว์เฟอร์ พี่หมวดนั่งข้างคนขับ ผมนั่งหลังพี่หมวด และพี่โจมนั่งถัดไป...บรรยากาศภายในรถ ดูปรกติ พี่หมวดกับพี่เข้มกับกลายเป็นคนคุยสารทุกข์สุกดิบกับพี่โจม และคุยเรื่องงานบวชและประเพณีแห่พระในวันอาทิตย์ที่จะถึงนี้...พี่โจมที่เคยดูเหมือนจะอึดอัดในตอนแรกๆ ก็เริ่มทำตัวสบายขึ้น
    พี่เข้มขับรถผ่านทางลัดที่จะไปบ้านผม ซึ่งถ้าไปทางนี้จะผ่านบ้านพี่โจมด้วย แต่แกกลับขับเลยไปเข้าเขตอำเภอของอีกจังหวัดหนึ่ง ซึ่งเป็นบขส. ที่พวกผมจะมาต่อรถที่นี้นั่นเอง
    พี่หมวดพาพวกเราแวะทานข้าวที่ร้านแห่งหนึ่ง ก็ข้างๆบขส.นั้นแหละ เป็นบขส.เก่า อยู่ตรงข้ามโรงแรม....(ปีถัดมาเขาสร้างบขส.ใหม่ที่ทันสมัยและใหญ่กว่าเดิม...เอ ละเอียดเกินไปรึเปล่าเนี่ยะ หุ หุ) พี่หมวดปล่อยให้ผมกับพี่โจมนั่งอยู่คนละโต๊ะ ส่วนตัวแกและพี่เข้มแยกไปนั่งไกลออกไป...ตอนแรกผมก็แปลกใจ แต่แล้วก็เข้าใจ เพราะมีสายของพี่หมวดแวะเข้ามารายงานอะไรบางอย่าง...งานนี้พี่โจมเลยถือโอกาสแทะโลมผมต่อ สบายใจเฉิบ อิอิ
    “แกะ คืนนี้ไปค้างที่บ้านพี่เลยน่ะครับ พรุ่งนี้เช้าจะได้ช่วยกัน เรื่องงานบวชน่ะครับ” พี่โจมพูดไป พร้อมกับตักซี่โครงหมูทอด ให้ผมด้วย
    “ขอบคุณครับ อ่ะ เ่อ่อ คือว่า....” ผมกำลังเอร็ดอร่อยกับหมูกรอบผัดผักกระเฉดอยู่เชียว เรื่องไปค้างคืนผมไม่กล้ารับปาก เพราะกลัวว่าไอ้มุกจะมาดักรอที่บ้านน่ะสิครับ เพราะมันก็ต้องการตัวผม ไปช่วยงานบวชน้าชายมันเหมือนกัน
    “เป็นไรครับ หือ ดูท่าทางตื่นๆ” พี่โจมส่งสายตาเจ้าเล่ห์ พร้อมกับเอาเท้ามาสะกิดที่ข้อเท้าของผม แล้วถูไปมาเบาๆ...บ่งบอกถึงความเจ้าชู้อย่างร้ายกาจ ตามฉายาที่แกได้รับจากสาวๆทั่วไปน่ะแหละ...เจอเข้าไม้นี่...แกะน้อยผู้ใสซื่อ (จริงเป่าหว่า เอิ๊ก เอิ๊ก) ก็ขนลุกซู่สิครับ...ถามได้
    “อืม พี่โจม! ทำอะไรอ่ะครับ” ผมรีบกระซิบเตือนแก เพราะตอนนี้เท้าแกเริ่มมาป้วนเปี้ยนแถวๆเป้ากางเกงผมสะแล้วสิ
    “ไม่ต้องมาทำไก๋ ฮึ ฮึ คราวที่แล้ว พี่ยังไม่ได้เอาคืนเลยน่ะ” แกยิ้มจนปากแทบฉีก แถมทำหน้าหื่นกามอย่างออกนอกหน้า...อ้าว ลายออกจนได้น่ะพี่โจม คราวก่อนยังไม่ขนาดนี้เลยนี่นา 555555+
    “พี่โจม เดี๋ยวพี่หมวดเห็นน่ะครับ” ผมหันไปมองที่โต๊ะพี่หมวด ซึ่งอยู่แทบจะคนละฟากเลยก็ว่าได้ และตรงนั้นเหมาะที่จะเป็นที่สำหรับแขก วี ไอ พี ด้วย เห็นแกกำลังคุยกันท่าทางซีเรียส และไม่ได้สนใจอะไร ตอนนี้คนไม่ค่อยมีอ่ะครับ คงหัวค่ำอยู่ ยิ่งโต๊ะที่ผมนั่ง อยู่สะชิดกำแพงตรงหัวมุมข้างในสุด ที่สำคัญอยู่ใกล้ห้องน้ำอีกต่างหาก หุ หุ ...แบบว่าปลอดสายตาผู้คน อิอิ
    “ไม่เห็นหรอก ดูดิ พี่เขากำลังคุยเรื่องงานกันอยู่ แกะรีบทานสิครับ” พี่โจมยอมเอาเท้าออกจากการลวนลาม อิอิ แต่แกรีบตักข้าว กินเอา กินเอา...จะรีบไปไหนคร๊าบ...พี่โจม
    ผมทานข้าวยังไม่หมดดี พี่โจมก็รีบยื่นแก้วน้ำให้ผมดื่มทันที จากนั้นผมแทบจะตั้งตัวไม่ได้ ก็แกลากผมไปห้องน้ำน่ะสิคร๊าบ...ดีน่ะไม่มีใครสังเกตุ
    พอเข้ามาที่ห้องน้ำชาย มีห้องสุขาอยู่สองห้อง พี่โจมรีบผลักผมเข้าห้องหนึ่งแล้วล็อคประตูทันที
    “แกะ พี่คิดถึงแกะครับ อึีบ!” พี่โจมถาโถมเข้ามาระดมจูบผมทันที...พี่โจมไซ้ซอกคออย่างหื่นกระหาย แกลากปลายลิ้นมาที่ใบหน้าและริมฝีปากของผม...ผมคิดว่ายังไม่พร้อมที่จะจูบปากเพราะเพิ่งทานอาหารมาเมื่อกี้.เลยต้องเบือนหน้าหนี หุ หุ แต่ว่าพี่โจมก็เลื่อนไปไซ้ซอกคออีกข้างแทน
    พี่โจมกระชากเสื้อยืดผมขึ้น แล้วระดมไซ้ ไล้ปลายลิ้นไปทั่วหน้าอก หัวนม และหน้าท้อง...เล่นเอาเสียวสุดๆไปเลย...ดีน่ะที่ผมอาบน้ำมาแล้ว ไม่งั้นพี่โจมได้เลียเหงื่อผมแน่ เอิ๊ก เอิ๊ก
    ตอนแรกผมกะจะให้แกไซ้เล่นๆ แค่หอมปากหอมคอก็พอ แต่เจอลีลาเด็ด แถมอารมณ์ค้างจากพี่หมวด เลยทำให้ผมโอนอ่อนผ่อนตาม... อิอิอิ... แกะน้อยตัวดีที่เคยหลั่งน้ำหล่อลื่นเอาไว้จนเปียกชุ่ม ตอนนี้ได้เวลาสำแดงเดชอีกครั้ง ท่อนลำแข็งโป๊ก กระตุกหงึกๆภายใต้กางเกงยีนส์ที่ผมสวมใส่
    ผมโอบกอดพี่โจมบ้าง แกไซ้ผมเลยขึ้นมาที่ซอกคออีกครั้ง พร้อมกับเอาเป้ากางเกงยีนส์ที่มีท่อนลำแข็งๆเข้ามาบดเบียดกับเป้ากางเกงของผม...อิอิ ได้เวลารำลึกอีกครั้งแล้ว เจ้าชะโดทั้งสอง 5555555+
    ผมไซ้ซอกคอแกบ้าง น่าแปลกที่กลิ่นเหงื่อของแกกลับไม่ค่อยจะมี...จะบอกไงดีล่ะ มันต่างจากกลิ่นของผู้ชายทั่วไป ไม่เหมือนกลิ่นแมนๆของพี่หมวดหรือพี่ดำ ช่วงที่พวกเขาไม่ได้อาบน้ำน่ะ...แต่กลิ่นตัวของพี่โจมกลับมีกลิ่นโคโลนจุ จางๆ เอ...รึว่าแกอาบน้ำก่อนออกจากวิทยาลัยรึเปล่า...แต่ช่างมันเถอะ ไซ้แกต่อดีกว่า ...กำลังมันส์
    พี่โจมปลดตะขอกางเกง ดึงเจ้าแกะน้อยออกมาชมโลกจนได้....ผมเองก็ไม่ยอมแพ้ ดึงชะโดที่ขนาดไล่เลี่ยกัน ออกมาจับคลึงเคล้า ขยำขยี้ภายใต้กำมือของผม...เจ้าชะโดสองตัวเหมือนจะเป็นคู่กัดกันมาก่อน ต่างก็ไม่ยอมกัน หัวหูแดงก่ำ พองก๋า ปากก็พ่นพิษสีใสๆออกมา...ห้ำหั่นกันเป็นพัลวัน
    พี่โจมก้มตัวลง ขบกัดหัวนมของผม แล้วไล่ต่ำลงมาลงลิ้นที่สะดือ ก่อนที่จะอ้าปากเตรียมครอบลงไปที่หัวเจ้าแกะน้อย
    “แกะ ๆ อยู่ในนี้รึเปล่า” เสียงพี่หมวดนี่ ตายห่า ผมรีบผลักหน้าพี่โจมออก ...พี่โจมสะดุ้งยืนขึ้น...เราสองคนจ้องหน้ากันด้วยความตกใจ
    “ครับๆ อยู่ในนี้ครับ แป๊ปหนึ่งครับ” ผมตั้งสติได้ ตะโกนบอกแกไป พร้อมกับดึงกางเกงยีนส์ขึ้นมาเก็บแกะน้อยเข้าที่...พี่โจมเองก็เลิ่กลั่ก ใส่ตะขอกางเกงผิดๆถูกๆ
    “อืม เร็วๆหน่อย พี่รีบน่ะครับ” พี่หมวดตะโกนตอบ และดูเหมือนเสียงจะเดินจากไปแล้ว
    ผมค่อยๆเปิดประตูออกไป เห็นปลอดคนเลยดึงพี่โจมออกมา พอพ้นประตูห้องน้ำเท่านั้นแหละ พี่หมวดกับยืนอยู่...จ้องผมกับพี่โจมเขม็งเชียว
    “หมวดครับ สารวัตรเชษฐ์ รอสายอยู่ ครับผม” พี่เข้มเข้ามาช่วยขัดจังหวะ... พี่หมวดเลยรีบวิ่งไปที่รถ เพื่อไปใช้วิทยุตำรวจติดต่อกับสารวัตรเชษฐ์ ตอนนี้ไอ้หนุ่มที่เป็นสายของพี่หมวด ที่เข้ามารายงานเมื่อครู่หายไปแล้ว
    พวกเราเดินทางกันต่อทันที โดยนั่งประจำที่เดิม พี่หมวดดูท่าทางซีเรียส คงเรื่องงาน น่าจะสำคัญมาก เพราะติดต่อวิทยุตลอดเวลา ส่วนพี่เข้มก็มีหน้าที่ขับไป ก็เสริมพี่หมวดบ้างบางครั้ง....รถขับมาทางที่จะเข้าเขตอำเภอผม เป็นระยะทาง สิบกิโลได้ ก่อนที่จะถึงบ้านผม ถนนค่อนข้างเปลี่ยวและตะวันเริ่มตกดิน ความมืดเริ่มเข้ามาเยือน ไฟฟ้าประจำถนนก็ยังไม่มีเลย (ในสมัยนั้น)
    เบาะหลังเริ่มมืด พี่โจมเลยถือโอกาสเอากระเป๋าเป้มาวางไว้ที่หน้าตัก...แล้วกระเถิบเข้ามาชิดตัวผม...แกเอากระเป๋าเป้มาวางระหว่างหน้าตักของผมกับของแกจนได้ พร้อมสอดมือเข้ามาขยำขยี้แกะน้อย...ผมสะดุ้งเฮือก พยายามปัดมือแกออก...ก็เพิ่งตกใจเรื่องพี่หมวดเห็นเมื่อตะกี้ แล้วพี่โจมยัง...มือไว...ใจกล้าอีกน่ะเนี่ยะ
    ความพยายามของแกเป็นผล อิอิ แกะน้อยเริ่มแข็งตัว (อีกแล้วพี่น้อง ก๊ากๆ) พี่โจมค่อยๆปลดตะขอ รูดซิบลงมาเบาๆ แล้วล้วงมือเข้าไปในกางเกงใน กุมกำแกะน้อยจนได้ หุ หุ
    พี่โจมเริ่มไล้ปลายนิ้วไปที่ปลายหัวถอก ประกอบกับน้ำหล่อลื่นที่เปียกชุ่ม เลยทำให้แกคลึงเคล้านิ้วชี้ไปมาด้วยความเพลิดเพลิน...แต่คนที่ถูกกระทำนี่สิ จะตายให้ได้ ก็แกเล่นใช้สองนิ้วบีบรัด คลึงเคล้าสะขนาดนั้น อูยส์ เสียวโคตรๆ อยากจะดึงเจ้าแกะน้อยออกมาให้แกกระถอกให้สะใจไปเลยจริงๆ
    พี่โจมคลึงเคล้าไป ผมเองก็ตัวแข็งไป ต้องขบกัดริมฝีปากกลัวเผลอครางออกมา ...ผมปล่อยให้พี่โจมเป็นฝ่าย หยอกล้อแกะน้อยอยู่ฝ่ายเดียว ผมไม่กล้าจับของแกเพราะกระเป๋าบังหน้าตักแกไม่มิด เกิดทำอะไรขึ้นมา แล้วพี่หมวดจ๊ะเอ๋ หันมาเห็นเข้า มันจะยุ่งไปกันใหญ่ อิอิ
    รถมาถึงหน้าบ้านผมแล้ว ประมาณทุ่มครึ่งได้ จังหวะนั้นพี่โจม กำบีบรัดเจ้าแกะน้อยอย่างแรง
    “โอ๊ะ!” ผมเผลอร้องออกมาด้วยความตกใจ พี่โจมน่ะพี่โจมจะสั่งลาอะไรเจ้าแกะน้อยก็น่าจะทนุถนอมมันหน่อย เฮ้อ!
    “เอ้า แกะเป็นไร” พี่หมวดหันมาถามทันที
    “ปะเปล่าครับ แฮะ แฮะ” ผมหัวเราะกลบเกลื่อน หันไปมองหน้าพี่โจมด้วยความแค้น ฝากไว้ก่อนเถอะ มีเวลาเมื่อไหร่ พ่อจะเสียบให้อีกดอก ฮึ ฮึ
    “พี่คงส่งเราได้แค่นี้น่ะ พี่ต้องรีบไปธุระน่ะครับ” พี่หมวดบอกผมเสร็จก็ไปคุยวิทยุต่อ ผมเลยได้โอกาสเก็บเจ้าแกะน้อยเข้าที่ ก่อนที่จะรูดซิบ ติดตะขอกางเกงยีนส์... ผมกำลังเปิดประตูออกไป พอดีพี่หมวดพูดขึ้นมาว่า
    “ส่วนโจมเดี๋ยวติดรถไปที่โรงพักก็ได้ พี่จะวานลูกน้องสารวัตรเชษฐ์ไปส่งให้”
    “อ๋อ ไม่เป็นไรครับ ผมว่าผมลงที่บ้านแกะนี่แหละ เดี๋ยวผมจะโทรให้ทางบ้านมารับอีกที”
    “งั้นก็ตามใจน่ะ”
    “ขอบคุณครับพี่” พี่โจมยกมือไหว้พี่หมวดและพี่เข้ม จากนั้นเราสองคนก็ลงจากรถ
    รถพี่หมวดขับออกไปแล้ว... ผมเลยชวนพี่โจมเข้าบ้าน ก็เจอพ่อ แม่ พี่ดำ และพี่กวาง อยู่ที่โต๊ะทานข้าว เพิ่งจะทานข้าวเสร็จกัน... พี่โจมรู้จักครอบครัวผมอยู่ก่อนแล้ว จึงทักทายอย่างเป็นกันเอง และพี่โจมถือโอกาสขอตัวผมไปช่วยงานบวชพี่จอมที่บ้าน
    “เอ้า มุกเขาก็มาตามแกะสองรอบแล้วน่ะ” พี่กวางอธิบายให้พี่โจมฟัง
    “แล้วตกลงจะไปช่วยบ้านไหนดีล่ะเรา ฮิ ฮิ” พี่กวางแซวผมต่อ หัวเราะขำๆ พูดยังไม่ทันขาดคำ ไอ้มุกเพื่อนรักก็โผล่หน้าเข้ามาพอดี
    “โหย ไอ้แกะ นี่กูมาตามมึงรอบที่สามแล้วน่ะนี่” ไอ้มุกบ่นอุบที่เจอหน้าผม
    “อ้าว หวัดดีพี่โจม” ไอ้มุกเพิ่งสังเกตเห็นพี่โจมเลยยกมือไหว้
    “เออๆ หวัดดี แต่พี่กำลังขอตัวแกะไปช่วยงานที่บ้านอยู่เหมือนกัน” เอาล่ะสิงานนี้ไอ้แกะจะทำยังไงดีหว่า...มันก็เป็นกิ๊กทั้งสองคนล่ะว่ะ สรุปไปบ้านไหน ก็ได้ฟันใครคนใดคนหนึ่งแน่ เอิ๊กๆ เลือกไม่ถูกเลยกู 555555+

    Tuesday, October 26, 2010

    บทที่ 155 " รสจูบของพี่หมวด...กับกิ๊กเก่าคนที่สอง "


    บทที่ 155 “ รสจูบของพี่หมวด...กับกิ๊กเก่าคนที่สอง ”

    พี่หมวดจ้องหน้าผม ด้วยสายตาเชื่อม ใบหน้าแดงก่ำ แกอาจจะอาย หรือเกิดจากแรงขับทางเพศกันแน่ แต่ถึงอย่างไรก็แล้วแต่ ผมไม่มีโอกาสถาม เพราะตอนนี้แกเริ่มโน้มใบหน้าลงมาแล้ว.....ตึก...ตึก...ตึก...
    เสียงหัวใจของผมเต้นแรงไม่เป็นจังหวะ...ผมหลับตา รับรู้แต่เพียงหมอนที่กำลังหนุนหัวอยู่ มันดูนุ่มนวลพิกล เพื่อที่จะรองรับน้ำหนักของอีกฝ่ายที่กำลังถาโถมลงมา...และแล้วริมฝีปากแมนๆของพี่หมวดก็ประกบจูบที่ริมฝีปากของผมในที่สุด....พระเจ้า !
    พี่หมวดประทับรอยจูบอยู่สักพักก็ชะโงกหน้าขึ้น สายตาที่ทอดลงมานั้นบ่งบอกถึงความรู้สึกรักใคร่ หวงแหน อยากเป็นเจ้าเข้าเจ้าของ และอยากกระทำย่ำยีร่างที่ถูกแกคล่อมไว้ในขณะนี้ ตามใจปราถนา...ที่อดกลั้นมานาน
    เราสองคนจ้องตากันอีกครั้ง ผมอยากเอามือลูบไล้ใบหน้าของพี่หมวดจัง ทั้งหล่อและมีเสน่ห์เหลือร้าย ...จะว่าไป เราสองคนคลาดกันไปคลาดกันมา จนคิดว่าไม่มีวันนี้อีกแล้ว พี่หมวดครับในที่สุดพี่หมวดก็เปิดใจแล้วใช่มั๊ยครับ
    พี่หมวดเริ่มส่ายท่อนลำภายใต้กางเกงสีกากี บดเบียดกับเจ้าแกะน้อย อย่างช้าๆ โอว์...ให้ความรู้สึกเสียว..สุข...สยิว...อย่างบอกไม่ถูก...อารมณ์ของผมตอนนี้กระเจิดกระเจิงจนไม่อาจระงับเอาไว้ได้ แกะน้อยเองก็หลั่งน้ำหล่อลื่นออกมาจนเปียกชุ่มส่วนปลายไปหมด ...พี่หมวดครับ ผมทนไม่ไหวแล้วครับ...
    พี่หมวดเองก็คงจะยับยั้งชั่งใจไม่ได้อีกต่อไป...
    “อุ๊บ!” พี่หมวดโฉบใบหน้าลงมา...และประกบปากผมอย่างรวดเร็ว
    “อือ อาว์” พี่หมวดชำแรกลิ้นสวาทอันหอมกรุ่นเข้ามาเกี่ยวกระหวัด...มีหรือที่ผมจะไม่ยอม...ในเมื่อผมรอโอกาสนี้มานานแล้ว
    เราสองคนดูดดุนลิ้นกันไปมาด้วยความกระหาย..โอว์ บทจูบของพี่หมวดช่างเร่าร้อนรุนแรงเหลือเกิน รสชาดช่างหอมหวานติดตราตรึงใจเสียนี่กระไร พี่หมวดช่างเปี่ยมไปด้วยความอบอุ่น และมาดแมนผสมกลิ่นอายของผู้พิทักษ์สันติราษฏร์ ทำให้ผมไม่อาจทนนอนอยู่เฉยๆได้อีกต่อไป
    ผมพยายามดันแขนขึ้น... พี่หมวดจึงปล่อยข้อมือที่กดทับข้อมือผมไว้...แล้วสอดแขนเข้ามาใต้วงแขนของผม...ผมได้โอกาสจึงโอบกอดรอบคอ พร้อมกับลูบไล้ไปที่หลังไหล่แมนๆ ภายนอกเครื่องแบบเสื้อสีกากีฟิตๆนั้น...เราสองคนยังบดเบียดลิ้นกันเป็นพัลวัน....
    ผมพลิกตัวพี่หมวดขึ้นข้างบน...แต่พี่หมวดก็กลับพลิกผมลงล่างเหมือนเดิม และ จังหวะที่เราสองคนพลิกไปพลิกมานั้น...นั่นเอง
    “พลั่ก!” เสียงเหมือนบางสิ่งบางอย่างหล่นลงที่พื้นข้างเตียง
    “----------------” พี่หมวดหยุดกิจกรรมฉับพลัน เราสองคนลืมตาพร้อมกันโดยอัตโนมัติ...และแล้วพี่หมวดก็ชะโงกหน้าลงไปมองที่พื้นข้างเตียง
    พี่หมวดชะงักนิ่งมองจ้องที่พื้นค้างอยู่ ผมแปลกใจจึงดันตัวแกออก เบี่ยงกายเอียงคอลงไปมองบ้าง
    “โอ๊ะ!” นั่นมันภาพ...ภาพของพี่เก้ง ภาพที่อยู่ในอัลบั้ม ซึ่งช่างเปิดออกมาได้จังหวะเป็นภาพพี่เก้งได้ขนาดนั้นเชียว มันคงตกจากเตียงตอนที่ผมปลุกปล้ำกับพี่หมวด
    “เ่่อ่อ อ่ะ ไอ้..ไอ้เก้ง” พี่หมวดพึมพำ ก่อนที่จะลุกขึ้นทันที พร้อมกับเก็บอัลบั้มนั้นเข้าลิ้นชัก...แล้วเดินออกไปอย่างรวดเร็ว
    ผมงงเป็นไ่ก่ตาแตก พี่หมวดเป็นอะไรไป ทำไมแค่เห็นภาพของพี่เก้งถึงตกใจขนาดนั้น...รึเป็นเพราะว่า พี่หมวดนึกละอายใจ ที่กำลังมีอะไรกับน้องชายคนเดียวของเพื่อนร่วมสาบาน
    ผมเดินออกไป ก็เจอพี่หมวดกำลังจุดบุหรี่อยู่ที่ระเบียง ...นี่พี่หมวดดูดบุหรี่ด้วยเหรอ ปรกติไม่เคยเห็นแกแตะต้องมันเลยนี่นา....ผมยืนมองแก ดูดบุหรี่ ควันโขมง ด้วยท่าทางที่แกใจลอย เครียดๆ... แกหันหน้าออกไปข้างนอก มองดูถนนหนทางไปตามเรื่อง ปากแกก็ดูดบุหรี่ไป พ่นควันไป โดยไม่ได้สนใจเลยว่าจะมีใครยืนมองแกอยู่ด้านหลัง
    ผมเห็นอาการพี่หมวดแบบนี้แล้ว ชักใจหาย รู้สึกเสียใจอย่างบอกไม่ถูก...ไม่น่าเลยกู อุตส่าห์ทำใจไม่คิดอะไรกับพี่หมวดได้แล้วน่ะ แล้วทำไม...ทำไมถึงเกิดเหตุการณ์ซ้ำแล้วซ้ำเล่า...
    “พี่หมวดครับ ถ้าหากว่าผมเป็นคนที่ทำให้พี่หมวดลำบากใจ ผมเป็นคนออกไปเองก็ได้ครับ ผมจะได้ออกไปจากชีวิตพี่หมวด พี่หมวดจะได้ไม่ต้องมารับผิดชอบอะไรในตัวผมอีกต่อไป” ผมคิดอยู่ในใจเท่านั้น ไม่กล้าส่งเสียงใดๆ ให้พี่หมวดรับรู้...น้ำตาเริ่มคลอเบ้า... เอาอีกแล้วกู... ขี้แยอีกแล้ว
    พี่หมวดดูดบุหรี่ต่ออีกมวน จนเสร็จแล้วนั้นแหละแกจึงหันหน้ามาทางผม
    “แกะ อ่ะ เ่อ่อ เดี๋ยวพี่ไปเคลียร์งานให้เสร็จก่อนน่ะครับ เดี๋ยวพี่มา” พี่หมวดพูดเสร็จก็เดินไปหยิบหมวกที่โต๊ะกลางโซฟาขึ้นมาสวม แล้วใส่รองเท้าผลุนผลันออกไป
    ผมกลับมานั่งซึมกระทือที่ห้องของตัวเอง กับเรื่องที่เกิดขึ้น เหตุการณ์มันช่างผ่านไปอย่างรวดเร็วเหลือเกิน ดูสิเมื่อกี้พี่หมวดกะว่าจะไปส่งผมที่บ้านก่อน แล้วค่อยย้อนกลับมาเคลียร์งานต่อที่โรงพัก...ตอนนี้พี่หมวดเปลี่ยนใจไปเคลียร์งานก่อน แล้วเมื่อไหร่จะเสร็จ หรือว่าต้องกลับบ้านพรุ่งนี้เช้า ...ป่านนี้ไอ้พวกแก๊งค์ตัวแสบคงไปช่วยงานบ้านไอ้จุ๊กันหมดแล้ว (งานบวชพี่จอมพี่ชายไอ้จุ๊ แก๊งค์ผมทุกคนออกจากโรงเรียนช่วงเลิกเรียน โดยเอารถไอ้เท่งขับไปเหมือนเดิม...งานนี้ไอ้โชคถือโอกาสร่วมเดินทางไปพร้อมกันเลย เพราะติดตามไอ้ก้อยไปนั่นเอง)
    “กริ๊งๆ” เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น ผมเลยต้องรีบออกไปรับ
    “โหล แกะ มีคนต้องการพบเราน่ะ เห็นบอกรู้จักแกะ” เสียงพี่เข้มนี่ คงโทรมาจากโรงพัก...เอ พี่หมวดน่าจะไปถึงโรงพักแล้วน่ะ...ใครอ่ะเขาต้องการพบผมทำไม
    “แกะจะออกมาพบเขา หรือว่าจะให้พี่ส่งเขาไปหาแกะที่แฟลตล่ะครับ” โห ขนาดนั้นเชียว ท่าทางจะรู้จักผมดีน่ะเนี่ยะ
    “อ่ะ เ่อ่อ เดี๋ยวผมลงไปเองครับ ขอบคุณครับพี่เข้ม” ผมเองก็ไม่อยากอยู่รอพี่หมวดบนห้องหรอกน่ะ ลงไปยืดเส้นยืดสายข้างนอกก็ท่าจะดี
    ผมเดินไปที่โรงพัก ใจยังหวิวๆเรื่องพี่หมวดอยู่เลย แต่ก็อยากรู้ว่าใครกันที่อยากพบผม...พอผมเดินขึ้นไปบนโรงพักแค่นั้นแหละ ก็เห็นชายหนุ่มคนหนึ่งกำลังนั่งคุยกับพี่เข้มอยู่ ไม่ใช่ใครที่ไหนหรอก กิ๊กเก่าพี่ชายไอ้จุ๊นั่นแหละ อิอิ
    “อ้าว พี่โจม! หวัดดีครับ”

    Tuesday, October 19, 2010

    บทที่ 154 " กระจ่างสะที...เรื่องของพี่หมวด "


    บทที่ 154 “ กระจ่างสะที...เรื่องของพี่หมวด ”

    “แฟนพี่เก้ง !” ผมอุทานตกใจ อ้าปากค้าง
    “หึ หึ ....คราวนี้แกะจะได้รู้ความจริงสะที” พี่หมวดดันตัวผมให้นั่งลงบนเตียง จากนั้นแกก็นั่งลงข้างๆแบบแนบชิด ไหล่ชนไหล่เลยทีเดียว แกใช้มือข้างขวาโอบด้านหลังผม แล้วใช้มือ ลูบไล้หัวของผมไปมา
    “พี่หมวดหมายความว่ายังไงครับ” ผมหันหน้าไปมองแกด้านซ้ายมือ ซึ่งใบหน้าของแกตอนนี้ ดูเหมือนจะมีความโล่งอก สบายใจอะไรบางอย่าง
    “ก็หมายความว่า พี่กับทราย เป็นแค่เพื่อนสนิทกันเท่านั้นเอง ไม่เชื่อแกะลองเปิดภาพต่อไปสิครับ” พี่หมวดพูดยิ้มๆ ส่งสายตาประหลาดมาให้ผมอีกแล้ว....ตอนนี้ผมบอกไม่ถูก จะว่าดีใจก็ใช่ที่ เพราะสิ่งที่คาดการณ์ไว้ และทำใจไว้แล้ว กลับกลายเป็นคนละเรื่องไปเลย...แต่ช่างมันเถอะ ตอนนี้ฟังคำพูดของพี่หมวดต่อดีกว่า
    ภาพต่อไปเป็นภาพสามคน พี่เก้งยืนด้านซ้าย พี่ทรายอยู่ตรงกลาง และพี่หมวดอยู่ด้านขวามือของพี่ทราย แต่เห็นได้ชัดว่า พี่เก้งกับพี่ทรายยืนใกล้ชิดกันมาก ในขณะที่พี่หมวดเว้นระยะห่างออกมาเกือบช่วงตัว
    “ผมพอจะเข้าใจครับ แต่นั่นมันอดีตไปแล้ว ตอนนี้ไม่มีพี่เก้ง พี่หมวดคือบุคคลที่เหมาะสมกับพี่ทรายที่สุด ไม่ใช่หรือครับ” ผมยังอดหวั่นไหวไม่ได้ ถึงมันจะจริงแล้วผมจะทำอะไรได้ล่ะ
    “ฮึ แกะออกจะดูถูกทราย มากไปแล้วน่ะครับ ทุกวันนี้เธอไม่เปิดใจให้ใครเลย เธอยังฝังใจรักและภักดีต่อเจ้าเก้งเสมอ” อะไรกันครับพี่หมวด ผมไม่อยากจะเชื่อเลย
    “ทั้งๆที่พี่เก้งตายไปแล้วนี่น่ะครับ” ผมปัดมือพี่หมวดออกจากศีรษะ แล้วนั่งประจันหน้าแกด้วยความสับสนงงงัน
    “อืม ห้าปีมาแล้ว ทรายยังไม่เคยเลิกรักเจ้าเก้งได้เลย” พี่หมวดพูดเสร็จก็ก้มหน้าลงเล็กน้อย
    “น่านับถือน้ำใจของพี่ทรายจริงๆเลยครับ ผมอยากไปพบพี่ทรายครับ”
    “พี่ว่า อย่าเพิ่งเลย พี่กลัวว่าเธอจะทำใจไม่ได้ พาลจะร้องไห้ไปใหญ่”
    “ถึงขนาดนั้นเลยหรือครับ”
    “พี่ถึงรอท่าทีอยู่ว่าจะบอกเรื่องของแกะ กับทรายว่ายังไงดี”
    “อ๋อ ครับ” ผมรับคำอย่าง งงๆ และเปิดภาพต่อไป กลับกลายเป็นภาพพี่ทรายคนเดียว เกือบสิบภาพ...เอ๊ะหมายความว่ายังไงกัน แบบนี้พี่หมวดมีใจให้พี่ทรายแน่นอน
    “อัลบั้มนี่เป็นของเจ้าเก้งน่ะ ” พี่หมวดรีบชิงบอกผมก่อน...แล้วจะบอกผมทำไมกันล่ะครับพี่หมวด
    “เจ้าเก้งฝากพี่ไว้ให้ช่วยดูแลทราย จนกว่า...” พี่หมวดหยุดชงักไป ดูใจลอยชอบกล
    “จนกว่าอะไรครับ..” ผมใจสั่นอีกแล้ว เฮ้อ ทำไมน่ะทั้งๆที่ใจบอกตัวเองว่า ทำใจไว้แล้วไง...ผมไม่อยากได้ยินว่า จนกว่า...พี่ทรายจะรับรักพี่หมวด ฮือ ฮือ
    “จนกว่า ทราย อ่ะ เ่อ่อ มีแฟนใหม่” พี่หมวดนั่งก้มหน้า จากนั้นก็ค่อยๆหันมามองผมด้วยสายตา...สายตาที่ทำให้ผม ยากที่จะเข้าใจ
    “แฟนใหม่ ในที่นี้คือพี่หมวดใช่มั๊ยครับ” ผมกลั้นใจรอรับฟังด้วยใจจดใจจ่อ
    “เปล่า” ตอบสั้นจัง
    “พี่หมวดครับ ผมถามจริงๆเถอะ พี่หมวดรักพี่ทรายบ้างมั๊ยครับ อ่ะ เอ่อ ในฐานะคนรักน่ะครับ” หลุดออกไปได้ไงว่ะกู เฮ้อ ...ตอนนี้พี่หมวดลุกขึ้นยืน เดินไปที่ริมหน้าต่าง ถอนใจเฮือกใหญ่
    “เฮ้อ! พี่ไม่คิดยังงั้นหรอก และทรายเองก็ไม่คิดเช่นกัน เราคงเป็นได้แค่เพื่อนสนิทก็แค่นั้นเอง”
    “แน่ใจหรือครับ แล้วที่ใครๆเขาลือกันล่ะครับ” ผมลุกขึ้นไปยืนด้านหลังแก ด้วยความอยากรู้ สักพักหนึ่งพี่หมวดก็หันหน้ามาแล้วยิ้มกว้าง
    “เธอก็หัวเราะงอหายน่ะสิ ดีสะอีกจะได้ไม่มีใครมาตอแยเธอ ฮ่ะ ฮ่ะ”
    “รู้มั๊ย มีหมอชีกอหลายคนมาจีบเธอ” พี่หมวดพูดต่อ
    “แต่ที่แย่ที่สุด ก็คือผู้อำนวยการโรงบาลนั่นแหละ แก่แล้วมีเมียสาม ฮ่ะ ฮ่ะ”
    “เหรอครับ งั้นพี่หมวดก็เลยกลายเป็นเกราะชั้นดีน่ะสิครับ อิอิ”
    “ก็คงงั้น พอไอ้พวกชีกอทั้งหลายเจอพี่ ก็เผ่นแน่บกันไปเลย ฮ่ะ ฮ่ะ”
    “ฮ่ะ ฮ่ะ ตลกจัง ผมกลัวว่ามดแดงจะไม่เฝ้ามะม่วงอย่างเดียวน่ะสิคร๊าบ อิอิ” ตอนนี้ผมกลับมีความสุขอีกครั้ง อาจจะเป็นเพราะว่าพี่หมวดไม่มีแฟนรึเปล่าน่ะ เอ้า เข้าข้างตัวเองอีกแล้วกู
    “ทะลึ่งอีกแล้ว เจ้าเล่ห์นักน่ะ” พี่หมวดเดินมาล็อคคอผมเอาไว้ แล้วตีเข่าที่สีข้างของผม
    “โอ๊ย แกล้งผมเหรอ” ผมผลักแกออกไป พร้อมชกแกเล่นๆ
    “นี่แนะเก่งนักเรอะ” พี่หมวดจับข้อมือผมบิดขึ้น พร้อมกับหมุนตัวผมเข้าไปอยู่ในอ้อมกอดของแก...เจอเข้าไม้นี้ผมเลยยืนแน่นิ่งอยู่อย่างนั้น อบอุ่นจัง...ก๊ากๆ ห้ามแซวครับ ห้ามแซว อิอิ
    “ทรายบอกพี่ว่า ไม่ต้องเป็นห่วงเธอมาก แถมยุให้พี่ตกลงเป็นแฟนกับโรสอีกแน่ะ” พี่หมวดยังคงกอดผมอยู่ในตอนนี้
    “กับพี่โรสก็ดูดีนี่ครับ ดูพี่โรสจะชอบพี่หมวดเอามากๆ”
    “พี่ไม่ได้ชอบโรสแบบนั้น อันนี้ไอ้จักรมันรู้ดี”
    “อ้าว ถ้าเป็นแบบนี้ พี่หมวดก็อดมีแฟนน่ะสิครับ” แอบมีความหวังอีกแล้วกู แน๊ ไอ้แกะเจ้าเล่ห์
    “ฮ่ะ ฮ่ะ รอให้ทรายมีแฟนก่อน พี่ถึงจะคิดเรื่องนั้น”
    “อ้าว เกิดพี่ทรายยอมเป็นโสดล่ะครับ”
    “ฮ่ะ ฮ่ะ อยู่เป็นโสดยังงี้ก็ดีไปอย่าง ไม่ต้องมีภาระ...เอ๊ะ แต่ว่าตอนนี้พี่มีภาระแล้วล่ะครับ ฮ่ะ ฮ่ะ” พี่หมวดยิ้มทะเล้น อ้าว เปลี่ยนโหมดเร็วจัง
    “ภาระอะไรครับ เป็นแฟนพี่โรสเหรอครับ อิอิ”
    “โป๊ก!” กำปั้นพี่หมวดทุบที่หัวผมเบาๆ
    “โอ๊ย!” ผมแกล้งร้องโอดโอย จนพี่หมวดมาจับตัวผมยกขึ้น แล้วกระแทกลงมาที่พื้น
    “ก็ดูแล ไอ้แกะเจ้าเล่ห์ อยู่นี่ไงล่ะ ฮ่ะ ฮ่ะ” พี่หมวดกอดรัดร่างของผมแล้วยกขึ้นยกลง พร้อมหัวเราะร่วน....ไชโย้ผมได้พี่หมวดคนเดิมกลับมาแล้ว
    “พี่หมวด นี่แนะ..พลั่ก!” ผมปล่อยหมัดเข้าที่พุงกระทิพี่หมวดเบาๆ ทันทีที่มีโอกาส
    “แกล้งพี่เหรอ มานี่เลย” พี่หมวดลากผมขึ้นเตียง ทำท่าจะปลุกปล้ำ ผมเลยพยายามดิ้นรนต่อสู้... เรากอดรัดฟัดเหวี่ยงกัน...จนกระทั่งพี่หมวดคล่อมตัวผมอยู่ ข้อมือทั้งสองข้างของผม ถูกข้อมือที่แข็งแรงของพี่หมวดตรึงเอาไว้....อย่าน่ะพี่หมวด คราวนี้ผมเอาจริงแล้วน่ะ...ในเมื่อพี่หมวดบอกว่าไม่มีใครแบบนี้ อิอิอิ
    ผมนอนหงายอย่างหมดหนทางดิ้นรนขัดขืน ผู้พิทักษ์สันติราษฎรที่ยังคงสวมชุดปฏิบัติงานอยู่ กำลังตรึงร่างผมเอาไว้ และจ้องมองผมเช่นกัน ใบหน้าของเขาเริ่มมีสีแดงระเรื่ออย่างเห็นได้ชัด สายตาที่ส่งมามันมีประกาย ประกายของคนที่กำลังบอกรักและพร้อมที่จะก้มลงมาจุมพิต แต่แล้วก็ได้แต่จดๆจ้องๆอย่างไว้เชิง....
    ผมหลบสายตาพี่หมวดไปทางอื่น มันก็คงจะเหมือนกับเหตุการณ์ที่ผ่านมาแหละ ท้ายสุดพี่หมวด อย่างดีก็แค่จูบหน้าผาก แล้วลุกออกไป แต่ทว่าในครั้งนี้เราจะยอมให้เหตุการณ์แบบนั้นกลับคืนมาอีกหรือ...รึว่าพี่หมวดต้องการให้ผมเป็นฝ่ายเริ่มก่อน...
    คิดไปคิดมาหลายตลบ ในที่สุดด้วยหัวใจที่เรียกร้อง ทำให้ผมลืมกระทั่ง เรื่องที่เคยรับไม่ได้ที่แกเที่ยวผู้หญิง ลืมเรื่องที่แกเคยคิดที่จะยิงตัวตาย...ลืมทุกสิ่งทุกอย่าง... เพราะตอนนี้ร่างของพี่หมวดที่แนบกระชับอยู่ข้างบน และสายตาที่กำลังจ้องมองอยู่ ช่างมีอานุภาพตรึงตาตรึงใจเหลือเกิน...พี่หมวดมีใจให้ผมแล้ว จะมัวรอช้าอยู่ทำไมกัน
    ผมกลับมาจ้องหน้าแกอีกครั้ง เราส่งสายตาให้กันและกันอย่างมีความหมาย...ในที่สุดผมก็ตัดสินใจ...ตัดสินใจเผยอใบหน้า...ขึ้นไปประกบที่ริมฝีปากของพี่หมวดทันที...โอว์มันช่างเป็นเวลาที่แสนวิเศษอะไรขนาดนี้ ถึงแม้ว่าจะไม่ได้สอดลิ้นเข้าไปพัวพัน แค่นี้ก็มีความสุขแล้ว ผมต้องการให้พี่หมวดได้ตัดสินใจสะที...
    ผมประทับรอยจูบอยู่พักหนึ่ง จากนั้นจึงถอนออกมา...เราจ้องมองกันอีกครั้ง...จนกระทั่งเจ้าแกะน้อยเริ่มสำแดงเดช เลือดหนุ่มเริ่มฉีดพล่านไปทั่วเรือนร่าง และผมก็รับรู้ว่าท่อนลำของพี่หมวดเองก็กำลังแข็งตัวขึ้นเรื่อยๆ จนกระทั่งมันแข็งเต็มที่พร้อมกับบดขยี้เจ้าแกะน้อยเข้าให้แล้ว...โอว์พี่หมวดครับ ในที่สุดผมก็หนีความรู้สึกที่มีกับพี่หมวดไม่พ้น...พี่หมวดเองก็เช่นกันใช่มั๊ยครับ

    Friday, October 15, 2010

    บทที่ 153 " เจ้าสาว...ของพี่หมวด ? "


    บทที่ 153 “ เจ้าสาว...ของพี่หมวด ? ”

    พี่หมวดขับรถมาทางด้านหลังผมตั้งแต่เมื่อไหร่กัน ผมนึกว่าปลอดคนแล้ว เพราะรถช่วงนี้กำลังว่าง อีกอย่างผมหันหลังให้ทางโรงเรียน ซึ่งพี่หมวดขับมาทางด้านนี้พอดี ชมภู่ตะหากน่าจะเห็นรถพี่หมวดก่อน...ผมตกใจยืนนิ่งอยู่ ชมภู่เองยิ่งแย่กว่าผม เธอคงอายมาก หน้าแดงซ่าน แทบเอามือปิดหน้าเลยทีเดียว
    พี่หมวดเดินออกจากรถ แกอยู่ในเครื่องแบบเต็มยศ ยิ่งทำให้ชมภู่กลัวไปใหญ่ เธอถอยกรูดมาแอบด้านหลังผม ตัวสั่นๆ เหมือนเจ้าเข้าทีเดียว
    “พะ พี่หมวด มะ มันเป็นอุบัติเหตุครับ คะ คือ” ผมพยายามอธิบายละล่ำละลัก ...น่าแปลกที่ผมคิดว่าจะเห็นพี่หมวดหน้าบึ้ง กลับกลายเป็นว่า แกยิ้มกว้างทีเดียว
    “อืม เหรอ เอ้า คงเป็นเจ้าเปลือกกล้วยนี่สิน่ะ ฮึ ฮึ” พี่หมวดก้มลงหยิบเปลือกกล้วยมาถือไว้ และเลยไปหยิบกระเป๋านักเรียนของชมภู่ที่วางอยู่ขึ้นมาด้วย
    “ภู่ นี่พี่หมวด อะ เอ่อ พี่ยุทธ ผู้ปกครองเราน่ะ” ผมเอื้อมมือไปข้างหลัง ถือวิสาสะจับแขนชมภู่ แล้วบีบเบาๆ เพื่อให้เธอหายตกใจ ก่อนที่จะเบี่ยงตัว แนะนำพี่หมวดให้ชมภู่รู้จัก
    “อุ๊ย ขอบคุณค่ะ” ชมภู่ไหว้พี่หมวด ก่อนที่จะรับกระเป๋ามาถือไว้อย่างประหม่า
    “อืม คราวหน้าก็เดินระวังกันหน่อยก็แล้วกัน แย่จังใครทิ้งขยะไม่เป็นที่ ฮึ” พี่หมวดแกล้งเดินไปที่ถังขยะบริเวณต้นสะพาน ซึ่งเดินไปไม่กี่ก้าวเอง...แกคงไม่อยากให้ชมภู่เคอะเขินไปมากกว่านี้เป็นแน่ แกทิ้งเปลือกกล้วยในถังขยะ เสร็จแล้วแกก็เดินกลับมาพร้อมกับเอ่ยขึ้นว่า
    “เอ้าขึ้นรถ เดี๋ยวพี่จะไปส่ง” พี่หมวดชวนชมภู่ขึ้นรถด้วย แต่จังหวะนั้น เจ๊จอยก็ขับมอเตอร์ไซค์สวนมาทางด้านขวามือพอดี เจ๊แกเลยเลี้ยวรถมาจอดข้างๆเรา
    “หวัดดีค๊า หมวด มีอะไรรึเปล่าค่ะ” เจ๊จอยยกมือไหว้พี่หมวดนอบน้อม สายตานี่แพรวพราวเชียว...จริงๆแล้วอายุน่าจะเท่ากันน่ะเนี่ยะ แต่อย่างว่าแหละแกคงจะอยากประจ๋อประแจ๋กับผู้หมวดหนุ่มรูปหล่อตามสไตล์ของแกแหละ
    “อืม เห็นเด็กๆเขาเดินอยู่ ผมเลยจะรับขึ้นรถน่ะครับ” พี่หมวดพูดยิ้มๆและดูขันๆกับอาการของเจ๊จอย ที่ตั้งใจขายขนมจีบเต็มที่
    “วุ๊ย งั้นรับหนูไปแทนดีมั๊ยค่า อิอิ แบบว่าให้น้องๆเขาขี่มอเตอร์ไซค์ไปกันเอง คิก คิก” เจ๊จอยจะเอาจริงแฮะ แกเล่นดับเครื่องมอเตอร์ไซค์เตรียมลงจากรถแหละ ถ้าชมภู่ไม่ีรีบห้ามไว้ก่อน
    “เจ๊อ่ะ..อายเขา” ชมภู่รีบดันแกกลับไปประจำหน้าที่คนขับ และถือโอกาสล่ำลาพี่หมวดไปด้วย
    “หนูไปก่อนน่ะค่ะ หวัดดีค่ะ” ชมภู่นั่งซ้อนท้ายมอตอร์ไซค์แล้ว รีบบอกเจ๊จอยให้สตาร์ทรถ
    “แหมๆ ไปก่อนน่ะผู้หมวดสุดหล่อ บายค๊าพระเอกของเจ๊ คิกๆ” เจ๊จอยล่ำลาเราทั้งคู่เสร็จก็ขับรถออกไปด้วยความเสียดาย...
    ผมกับพี่หมวดได้แต่อมยิ้ม จากนั้นเราก็ขึ้นรถ ...น่าแปลก ผมกับพี่หมวดไม่มีใครปริปากเลย ต่างคนต่างเงียบ ผมไม่รู้จะเริ่มต้นยังไง...ได้แต่หันหน้าออกนอกหน้าต่าง ส่วนนี้พี่หมวดดูขรึมมาก ตั้งอกตั้งใจขับรถ เลยไม่รู้ว่าแกคิดอะไรอยู่
    “ไง เจ้าชู้จังน่ะเรา เล่นกอดสาวสุ่มสี่สุ่มห้า ระวังจะเจอดีเข้าสักวัน” นั่นคือคำแรกที่พี่หมวดเอ่ยขึ้นเมื่อเราเข้ามาในห้องเรียบร้อยแล้ว
    “ก็ ผะ ผมบอกแล้วไงครับว่า เป็นอุบัติเหตุน่ะครับ” พูดเสร็จผมก็เดินเอากระเป๋าไปเก็บ ไม่อยากเผชิญหน้าพี่หมวด แต่พี่หมวดกลับเดินตามเข้ามาในห้องด้วย
    “อุบัติเหตุ...กอดกันกลมเนี่ยะน่ะ” อ้าวพี่หมวดจะเอายังไงกันแน่ น้ำเสียงดูแปลกๆไงไม่รู้...จะมายุ่งกับเรื่องของผมทำไม ทีตัวเองยังไปเที่ยวผู้หญิงเลยนี่
    “-------------” ผมเงียบครับ อารมณ์ตอนนี้ไม่อยากอธิบายอะไรมาก ผมเตรียมตัวไปอาบน้ำดีกว่า
    “แกะ ฟังพี่ก่อนสิครับ” พี่หมวดเห็นผมเงียบ คงเข้าใจว่าผมไม่พอใจ แกเลยเข้ามาใกล้ๆมองหน้าผม
    “ครับ พี่หมวด ผมขอตัวอาบน้ำก่อนน่ะครับ” ผมเดินหนีทันที หมู่ี้นี้เราสองคนดูห่างเหินกันมาก ไม่เหมือนเมื่อก่อน จะว่าไปผมเป็นคนพยายามห่างๆแกออกมาเอง
    ผมอาบน้ำออกมา เห็นพี่หมวดนั่งอยู่ที่โซฟากำลังมองมาที่ผม เหมือนอยากจะคุยด้วย ตอนนี้แกยังอยู่ในชุดตำรวจเหมือนเดิม ยกเว้นหมวกที่ถอดวางไว้ที่โต๊ะกลางโซฟา
    ผมนุ่งกางเกงยีนส์เสื้อยืดชุดเก่ง เดินออกมาและกำลังเอาผ้าขนหนูไปตากที่ระเบียง
    “แกะ พี่ว่าเรามีเรื่องต้องคุยกันน่ะครับ” พี่หมวดเดินมาแย่งผ้าขนหนู จากมือผมไปตากให้แทน
    “คุยอะไรกันครับ” ผมจ้องหน้าแกไม่นาน ก็ต้องหลบหน้าไปทางอื่น มันคงเป็นเวลาที่สั้นมาก จนพี่หมวดรู้สึกได้ เพราะเมื่อก่อนผมจะจ้องมองลึกเข้าไปในดวงตาของแก เป็นนานแสนนาน
    “แกะ อ่ะ เ่อ่อ โกรธพี่หรือครับ”
    “ผมจะโกรธพี่เรื่องอะไรครับ” พูดเสร็จผมก็เดินหนีมาที่ห้องรับแขก เดินไปเปิดตู้เย็น...พี่หมวดรีบเดินมาหยิบโค๊กกระป๋องแล้วเปิดให้
    “ก็ อ่ะ เอ่อ เรื่องเมื่อกี้...” พี่หมวดหยุดพูด กลืนน้ำลายลงคอ
    “โธ่ พี่หมวดครับ ผมบอกแล้วไงครับ ว่ามันเป็นอุบัติเหตุ...อึก ๆ” ผมกระดกน้ำอัดลมสีดำลงคอ
    “แต่ถึงจะไม่ใช่ มันก็ไม่แปลกไม่ใช่หรือครับ” ผมยักไหล่ข้างหนึ่ง ด้วยความทรนง (ตอนนี้อยากย้อนเวลา กลับไปตบกระโหลกไอ้แกะสักป๊าป อิอิ)...คราวนี้เล่นเอาพี่หมวดสะอึก หน้าแดงระเรื่อ
    “ใช่ มันไม่แปลกหรอก ถ้าหากว่ามันเป็นไปตามธรรมชาติ” พี่หมวดพูดกระชาก แล้วเดินไปนั่งกระแทกแรงๆที่เก้าอี้ ตรงโต๊ะกินข้าว
    “พี่หมวดหมายความว่ายังไงครับ” ผมเดินไปนั่งที่เก้าอี้อีกตัว รู้สึกฉุนขึ้นมาเล็กน้อย
    “แกะ จะจีบสาวกี่คน พี่ไม่ว่า อย่าเดินกลับไปเส้นทางเดิมก็แล้วกัน”
    “พี่หมวด!” ผมกระแทกกระป๋องโค้กลงที่โต๊ะ ด้วยความโกรธ
    “ไม่ต้องมาขึ้นเสียง อย่าลืมว่าตอนนี้พี่เป็นผู้ปกครองของแกะ”
    “พี่ดูถูกผม” ตอนนี้ผมลุกขึ้นจะเดินหนีเข้าไปในห้องนอน
    “แกะ แกะ เดี๋ยวๆ” พี่หมวดวิ่งตามมาดึงแขนผมเอาไว้ ที่หน้าประตู
    “ใจเย็นๆครับ อ่ะ เ่อ่อ พะ พี่ ไม่ได้ตั้งใจ” ผมไม่สนใจคำแก้ตัวของพี่หมวด อยากจะเดินหนี...พี่หมวดน่ะพี่หมวด ผมอุตส่าห์รัก และนับถือ ทำไมมาหักหาญน้ำใจกันได้...ตอนนี้มันทั้งเจ็บ ทั้งแค้น แค้นจนน้ำตาแทบไหล
    “อืม แกะครับ พี่รักแกะน่ะครับ” ตอนนี้แหละที่ผมเริ่มมีสติ ถ้าพี่หมวดไม่รักเรา และไม่ปราถนาดีต่อเรา แกจะเสียเวลามาฝึกฝนเราทำไมกัน...พี่หมวดดึงแขนผมกลับไปนั่งที่โซฟา
    “แกะครับ พี่ดีใจที่แกะเปลี่ยนแปลง อ่ะ เ่อ่อ ไม่ยึดติดกับเรื่องเจ้าดำ ....แกะคงลืมเรื่องเหล่านั้นไปแล้วใช่มั๊ยครับ” พี่หมวดหยุดถอนลมหายใจเฮือกใหญ่ก่อนจะพูดต่อว่า
    “ตอนนี้แกะอายุยังน้อย เรื่องสาวๆน่ะจะมีสักกี่คนก็ได้น่ะ...แต่ให้คิดถึงอนาคต ตั้งใจศึกษาเล่าเรียนน่ะครับ” ผมนั่งก้มหน้าตั้งใจฟัง อย่างสงบ
    “ต่อไปแกะต้องแต่งงาน มีครอบครัว ต้องมีความรับผิดชอบ อืม แล้วเรื่องที่สัญญากับ กรกนกล่ะครับ จะว่ายังไง หือ” จริงสิน่ะ กรกนกคงจะได้รับการ์ดวาเลนไทน์จากผมแล้ว...ป่านนี้จะเป็นยังไงบ้างน่ะ.... นี่พี่หมวดกำลังเตือนสติผมอยู่ใช่มั๊ยครับ
    “พี่หมวดครับ แล้วพี่หมวดจะแต่งงานเมื่อไหร่ครับ” อยู่ๆผมก็ถามโพล่งขึ้นมาเฉยๆ...ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไม อาจเป็นไปได้ว่า อยากเห็นพี่หมวดเป็นต้นแบบกระมัง...เพราะความรู้สึกแบบนั้นกับพี่หมวด อาจจะเลือนลางไปแล้วจริงๆ
    “โอ๊ย เจ้าสาวพี่ยังไม่เกิดเลยครับ ฮึ ฮึ” พี่หมวดหัวเราะกลบเกลื่อน
    “อ้าว แล้วนางพยาบาล ที่ชื่อพี่ทรายล่ะครับ” ผมจ้องหน้าพี่หมวดเขม็ง
    “แกะ ไปฟังข่าวลือมาจากไหนฮึ” พี่หมวดขยี้ศีรษะผมเบาๆ ความรู้สึกคุ้นเคยเริ่มกลับมา แต่อย่างว่าแหละมันน่าจะเป็นแบบพี่ชายน้องชายมากกว่า
    “ไหนจะพี่โรสอีกล่ะ” ผมแกล้งกระเซ้าต่อ ตอนนี้แปลกใจตัวเองเหมือนกัน ว่าทำไมถึงไม่คิดอะไรกับพี่หมวดอีก
    “เรื่องโรสน่ะ ตัดไปเลย ฮ่ะ ฮ่ะ ก็ไอ้จักรมันจีบอยู่ไง ฮึ ฮึ”
    “งั้น พี่ทรายนี่ตัวจริง ใช่มั๊ยครับ” บอกมาเถอะพี่หมวด ตอนนี้ผมทำใจได้แล้ว
    “เฮ้อ! แป๊บหนึ่ง” พี่หมวดเดินเข้าห้องนอน ผมสงสัยจึงเดินตามพี่หมวดไป
    พี่หมวดกำลังไขกุญแจที่ตู้เอกสาร อ๋อ ตู้นี่เองที่ผมพยายามเปิดแล้ว เปิดไม่ได้เมื่อคราวก่อน
    “เอ้า ดูนี่ แล้วจะเข้าใจ” พี่หมวดยื่นอัลบั้มเก่าๆอัลบั้มนั้น อัลบั้มที่มีรูปพี่เก้งอยู่ข้างใน
    “ผมเคยดูแล้วนี่ครับ รูปพี่เก้งพี่หมวดตอนหนุ่มๆ อิอิ” ผมพลิกไปเรื่อยๆ จนกระทั่งเกือบๆหน้าสุดท้าย...พี่เก้งถ่ายภาพคู่กับพยาบาลสาวคนหนึ่ง หน้าใสๆ สวยทีเดียว ถึงแม้ว่าใบหน้านั้นจะดูเหมือนสาวแรกรุ่น แต่ช่างละม้ายคล้ายคลึงกับพี่พยาบาลคนนั้น คนที่ผมเจอที่โรงบาลเมื่อวันก่อน
    “พี่พยาบาลคนนี้นี่ครับ ผมเคยเจออ่ะครับ” ผมหันไปมองหน้าพี่หมวด
    “นั่นล่ะ ทราย แฟนไอ้เก้งมัน”

    Friday, October 8, 2010

    บทที่ 152 " อดีตรัก...และนักร้องสาว "


    บทที่ 152 “ อดีตรัก และนักร้องสาว ”

    หลังจากเหตุการณ์ในคืนนั้น ความสัมพันธ์ระหว่างผมกับพี่หมวด แทบจะไม่เหลือเค้าของคนที่มีใจให้กันและกันอีกเลย...การแสดงออกระหว่างเรา กลับกลายเป็นเพียงพี่ชายกับน้องชายธรรมดาๆเท่านั้น...ผมยังคงฝึกฝนตามตารางที่พี่หมวดให้มา บางครั้งที่พี่หมวดไม่ว่าง แกก็ให้พี่เข้มมาฝึกให้ บางครั้งผมยังได้ฝึกกับจ่ามิตร พ่อของไอ้โชค อีกด้วย
    เหตุการณ์ภายในโรงเรียนปรกติ พี่ดำยังคงยุ่งในการเตรียมทีมฟุตบอลให้โรงเรียน ผมจะเห็นแกบ้างในตอนเย็นที่สนามฟุตบอล งานนี้ไอ้จุ๊และไอ้ม้วนเตรียมตัวคัดเลือกเข้าทีมกับเขาด้วย พี่โก้เองก็ยุ่งเรื่องทีมนักมวยเหมือนกัน เพราะขาดแกไปแล้วคงไม่มีใครเป็นตัวหลักของทีมได้ เห็นอาจารย์วิชาญบ่นๆเรื่องนี้อยู่ ส่วนน้องข้าวฟ่างยังไม่ได้รับอนุญาตอย่างเป็นทางการเรื่องที่จะเข้ามาฝึกมวย เพราะทางโรงเรียนจะจัดการตั้งมวยสากลเป็นชมรมขึ้น แบบเป็นเรื่องเป็นราว ในเทอมต่อไป
    และสิ่งที่พิเศษในวันสุดท้ายของสัปดาห์นี้ก็คือ ทางโรงเรียนเตรียมจัดงานแสดงเพื่อเลี้ยงอำลา ผ.อ. และถือโอกาสให้รุ่นพี่ม.6 ได้แสดงกิจกรรมบนเวทีก่อนจบการศึกษาด้วย งานนี้ผมโดนเรียกตัวไปเทสเสียง 55555+ เพื่อร้องเพลงคู่กับชมภู่ ตอนแรกว่าจะไม่ไป แต่อาจารย์วิรัช (อาจารย์ประจำห้องโสต และสอนดนตรี) มาตามถึงห้องเรียน ก็เลยขัดไม่ได้
    ผมซ้อมร้องเพลงกับชมภู่ ในตอนเลิกเรียนประมาณเกือบๆสี่โมงเย็น โดยอาจารย์วิรัชเล่นอิเลคโทนเป็นเสียงดนตรีประกอบ ก็เป็นเพลงคู่รวมดาวน่ะแหละ
    “เห็นได้ข่าวว่าเสียงดี ครูเลยอยากเทสเสียงเธอดูหน่อย อ้าวเริ่มเลย” อาจารย์วิรัชให้ผมเริ่มร้องเพลง นกเขาคู่รัก
    “โน่นแนะนกเขาคู จุ๊ก จุ๊กกรู นกมันเฝ้าคู หาชู้มัน” ผมเริ่มร้องก่อน เอาล่ะคราวนี้เป็นคราวของชมภู่ล่ะ
    “โถ โก่งคอทำเสียงหวาน หวาน...”
    “พอๆ เสียงเข้ากันไม่ได้ เสียงนายแกะต่ำไป ชมภู่สูงไป เอาใหม่ๆ” อาจารย์ดุเชียว คงคาดหวังอะไรในตัวผมสูงเกินไปรึเปล่า อิอิอิ
    เราซ้อมร้องเพลงไปเรื่อยๆ ตอนแรกว่าจะซ้อมแค่สามสิบนาที แต่อาจารย์วิรัชกลับให้เราร้องเพลงกลับไปกลับมา หลายต่อหลายรอบ จนกว่าอาจารย์จะพอใจ
    “อืมๆ เสียงเข้ากันได้ดีแล้ว” อาจารย์วิรัชอมยิ้ม พยักหน้าด้วยความพอใจในระดับหนึ่ง
    “เออ ชมภู่ ผู้ปกครองมารับกี่โมงล่ะ” อาจารย์หันไปถามชมภู่ เพราะตอนนี้ในห้องโสตมีเราแค่สามคนเท่านั้น และเวลาผ่านไปห้าโมงเย็นแล้ว
    “อ๋อ วันนี้หนูบอกทางบ้านให้มารับเวลานี้แหละค่ะ ป่านนี้คงมารอแล้วค่ะ”
    “อืม ครูขออีกเพลงน่ะ อยากลองเสียงนายแกะอีกสักครั้ง” แกหันหน้ามาทางผม แล้วพูดต่อว่า
    “นายแกะคงไม่มีปัญหาตอนกลับน่ะ บ้านอยู่แค่นี่เอง ฮึ ฮึ” จริงๆแล้วบ้านอาจารย์วิรัชก็อยู่ในตัวตลาดนั่นแหละ และแกรู้ดีว่า ตอนนี้ผมพักอยู่กับพี่หมวด
    “ครับ ไม่มีปัญหาครับ”
    “อ้าว งั้นเริ่มเลย เอาเพลงนี่น่ะ” พออาจารย์เอาเนื้อเพลงมาให้ ผมถึงกับตกตลึงไปชั่วขณะ เพราะเพลงนั้นก็คือ...
    อาจารย์เริ่มบรรเลงอิเลคโทนเสียงเจื้อยแจ้ว ชมภู่ตั้งใจร้องด้วยเสียงหวาน ไพเราะจับใจ
    “โอ...มลุลี ร่มนี้มืดมน...ช้ำเหลือทน อับจนหัวใจ ต้องพรากรักไป ภายใต้ร่มไม้ของเจ้านี้”
    “--------------” ผมเงียบ เพราะว่าเพลงนี้...มันเป็นเพลง...เพลงที่มันช่างมีเนื้อร้องและทำนองใกล้เคียงกับวันนั้น... วันที่ผมกับพี่ดำ พี่ชายที่รัก ตกลงใจที่จะลืมทุกสิ่งทุกอย่าง...ในคืนแรกที่เรามีอะไรกัน....
    “อ้าว นายแกะ เป็นไรไปล่ะ ทำไมไม่ร้อง” อาจารย์วิรัชหยุดเล่นดนตรี เงยหน้าขึ้นมามองด้วยความสงสัย
    “แกะ ภู่ว่าแกะร้องได้น่ะ เพลงอื่นๆยังร้องได้เลย เป็นอะไรรึเปล่าจ๊ะ” ชมภู่เองก็สงสัยอยู่ไม่ใช่น้อย...
    “เอ๊า เร็วนายแกะ เดี๋ยวชมภู่ต้องรีบกลับบ้าน” ตอนนี้แหละสติผมถึงกลับคืน
    “ขอโทษครับอาจารย์ ลองใหม่น่ะครับ” อาจารย์ส่ายหน้าเล็กน้อย แต่ก็ไม่ว่าอะไร แกเริ่มบรรเลงดนตรีต่อ ชมภู่ก็เริ่มขยับเสียง
    “โอ...มลุลี ร่มนี้มืดมน......” คราวนี้ผมคงต้องตัดสิ่งที่รบกวนออกไปแล้วสิน่ะ
    “ลืม...รักที่หลั่งลงฝังกับใจ ฝังฝากให้ใต้ร่มมลุลี จงลืมรักพี่ อย่ามีฤดีอาลัยต่อกัน” ในขณะที่ร้องไป ภาพของพี่ชายที่รักก็กลับมา ปรากฏหลอกหลอนอยู่เรื่อยๆ จนทำให้ผมมีอารมณ์คล้อยตาม ทำให้อินในการร้องเพลง...เพลงนี้เหลือเกิน...น้ำตาจะไหลให้ได้...
    “โอ...รักที่ผ่านดังฝันชั่วคืน”
    “ครั้น...พอตื่นกลับคืนหายไป”
    “โธ่ อย่าร้องไห้ พลอยให้ดวงใจพี่ร้าวระทม” พี่ดำครับ ผมคิดถึงพี่ครับ ฮือ ฮือ ทำไมเราต้องพรากจากกันด้วย...ผมได้แต่คิดอยู่ในใจ ไม่สามารถพูดสิ่งที่ตัวเองคิดออกมาได้...และแล้ววรรคสุดท้ายที่เราสองคนต้องร้องพร้อมกันก็มาถึง
    “ร่ม...มลุลีเป็นที่สุดท้าย แห่งจุดหมายน้องพี่ มลุลีเห็นใจน้องพี่ ว่าสิ้นคืนนี้ น้องพี่สิ้นกัน” พี่ดำครับ และเราสองคนก็สิ้นสุดความรักของกันและกันจริงๆแล้วใช่มั๊ยครับ...เศร้า
    “แป๊ะๆ...เก่งมาก มันต้องอย่างนี้สิ อืมเพลงนี้ร้องได้ดีจริงๆ ครูขอชม” อาจารย์วิรัชปรบมือให้ด้วยความชื่นชม
    “ขอบคุณค่ะ ต้องยกความดีให้แกะน่ะค่ะ เพลงนี้ร้องได้เยี่ยมจริงๆค่ะ” จังหวะที่ชมภู่หันหน้าไปขอบคุณอาจารย์ ...ผมหันหลังแอบใช้ฝ่ามือปาดน้ำตาที่กำลังเอ่อล้นออกมาเล็กน้อย...
    “อ้าว นายแกะ เป็นอะไรอีกล่ะ” อาจารย์เห็นผมเงียบๆ ผมเลยต้องรีบตอบ
    “ปะ เปล่าครับ รู้สึกจะหิวๆน่ะครับ”
    “อ๋อ งั้นก็กลับบ้านกันได้ ขอบใจน่ะทั้งสองคน” ผมและชมภู่ล่ำลาอาจารย์แล้วเดินออกมานอกห้อง....ทราบมั๊ยครับพี่น้องว่าผมเจอใครอยู่ที่ประตู
    “พะ พี่ดำ” พี่ดำั่นั่นเอง แกคงเลิกจากซ้อมบอลล์ และคงทราบเรื่องที่ผมมาซ้อมร้องเพลง เลยมาดักรอผม เห็นหน้าแดงๆ น้ำตาซึมเชียว
    “หวัดดีค่ะ พี่เอก มารอแกะหรือค่ะ” ชมภู่ยกมือไหว้ คงจะงงเล็กน้อยที่เห็นอาการของพี่ดำ
    “หวัดดีจ๊ะ อ่ะ เ่อ่อ เมื่อกี้ผงมันเข้าตาน่ะ แย่จัง” พี่ดำกลบเกลื่อน ล้วงเอาผ้าเช็ดหน้าขึ้นมาขยี้ตาเบาๆ
    “ภู่ไปก่อนน่ะค่ะ ป่านนี้รถรอแย่แล้ว” ชมภู่เดินลงบันไดไปก่อนและวิ่งจ้ำอ้าวไปทางประตูโรงเรียน
    เหมือนภาพสโลว์โมชั่น ผมกับพี่ดำจ้องหน้ากันและกัน ...น้ำตาซึมทั้งคู่...ไม่น่ะพี่ดำ พี่กับพี่กวางเป็นคู่รักกันน่ะดีแล้ว อย่ามาทำผมหวั่นไหวอีกเลยครับ ฮือ ฮือ
    พี่ดำเหมือนจะพูดอะไรบางอย่าง ก็พอดีอาจารย์วิรัชเดินออกมา
    “อ้าว นายเอก มารอน้องชายเหรอ” อาจารย์ทักพี่ดำ แล้วปิดประตูห้องโสตใส่กุญแจ
    “เ่อ่อ ครับๆ” พี่ดำรับคำอาจารย์ไปตามเรื่อง และเราสามคนเดินลงบันไดมาด้วยกัน พี่ดำคุยกับอาจารย์เรื่องสัพเพเหระ จนมาถึงหน้าอาคาร บริเวณที่จอดรถน่ะแหละ อาจารย์ถึงแยกไปเอารถมอเตอร์ไซค์ขับออกไป พี่ดำถึงเริ่มเปิดปากคุยกับผม
    “ร้องเพลง อ่ะ เอ่อ เพราะจังเลยน่ะครับ” พี่ดำเสียงสั่นๆเล็กน้อย แกหยุดอยู่ที่รถมอเตอร์ไซค์ของแกที่จอดอยู่
    “ก็งั้นๆแหละครับ” ผมจะก้าวท้าวเดินหนี ไม่อยากให้แกเห็นน้ำตาที่กำลังจะไหล เอาอีกแล้วกูเฮ้อ...ตัดใจจากพี่ดำไปแล้วน่ะเนี่ยะ เวรกรรม
    “ดะ เดี๋ยวก่อนแกะ” พี่ดำดึงแขนผมไว้ ผมหันหน้าไปทางอื่น อย่าน่ะ เจ้าน้ำตา อย่าไหลออกมาเด็ดขาด
    “เพลงนี้ พี่ชอบจังเลยครับ ความหมายดีด้วย” พี่ดำเดินตามมาประกบ เสียงนุ่มๆ อ้อนๆ และแฝงไปด้วยความรู้สึก...รู้สึกเหมือนกับว่า เสียงของคนที่กำลังถวิลหาคนรัก
    “ครับ ผมก็ชอบ” ไม่รู้จะตอบอะไรดี พี่ดำขยับเข้ามาใกล้ยิ่งขึ้น เหมือนกับจะเข้ามาโอบเอว ตอนนี้แหละที่ความรู้สึกรับผิดชอบชั่วดีเริ่มกลับมา ผมหายใจลึกๆเข้าปอด เบี่ยงกายหลบ
    “อ่ะ เ่อ่อ พี่ดำครับ ไม่รีบกลับบ้านล่ะครับ ป่านนี้พี่กวางเป็นห่วงแย่” ได้ผล พี่ดำ ชงักกึก ยืนตัวแข็งทื่อ สักพักหนึ่งแกเหมือนจะตั้งสติได้ จึงพูดขึ้นว่า
    “แกะจะกลับบ้านพร้อมพี่ รึเปล่าครับ” ก็น่าแปลกที่เสียงแกกลับมาเป็นปรกติ คงเป็นเพราะผมเอ่ยชื่อพี่กวางออกมาล่ะสิ
    “อืม อย่าดีกว่าครับ พอดี พี่หมวดคงไปส่งน่ะครับ” ผมพยายามปฏิเสธ ไม่อยากใกล้ชิดพี่ดำอีก แค่ร้องเพลงเมื่อกี้ ก็แทบแย่แล้ว
    “งั้น ให้พี่ไปส่งที่แฟลตน่ะครับ”
    ผมยังไม่ทันตอบ พอดีอาจารย์นิตยาเดินมาที่เราสองคน
    “นี่นายเอก ครูรบกวนไปตามอาจารย์บุปผา (สอนภาษาอังกฤษ) ที่บ้านพักครูให้หน่อยสิจ๊ะ บอกว่าครูรออยู่น่ะจ๊ะ"
    “อ่ะ ได้ครับ” พี่ดำมองหน้าผมนิดหนึ่ง แต่ขัดอาจารย์ไม่ได้ก็เลยจัดการไปทำธุระให้ ผมกับอาจารย์นิตยาเดินคุยกันมาที่หน้าประตูทางออกของโรงเรียน
    “นี่นายแกะ ผู้ปกครองของเธออ่ะ เขามีแฟนแล้วนี่” อาจารย์บ่นกระเง้ากระงอด เพราะปรกติผมจะแซวแกเล่นบ่อยๆ เรื่องพี่หมวดกับแก
    “อ้าว ใครล่ะครับ ผมไม่ยักกะทราบ” ตอนนี้ผมไม่ค่อยสนใจแล้วว่าพี่หมวดจะมีแฟนเป็นพี่โรส พี่ทราย หรือ หลายๆคน
    “ต๊าย มานี่เลย มาให้ครูหยิกสักที นี่แนะ” แกหยิกผมเล่นๆ ด้วยความหมั่นไส้แล้วพูดต่อว่า
    “ก็นางพยาบาลที่อยู่ตรงข้ามโรงเรียนเรานั่นไง หนอยอย่ามาแก้ตัวให้กันนะ พวกจอมกะล่อน” อาจารย์ทำท่าจะหยิกผมอีก จนผมต้องรีบถอยออกห่าง
    “อาจารย์ ใจเย็นๆครับ ผมไม่ทราบจริงๆครับ”
    “ย่ะ เชื่อตายล่ะ ใครๆเขาก็รู้ทั้งนั้นแหละ อย่ามาอำครูเลย” แล้วอาจารย์ก็เล่าให้ฟังว่า เห็นพี่หมวดไปป้วนเปี้ยนอยู่ในโรงบาลบ่อยๆ และแกเคยเห็นพี่ทรายแล้วด้วย ผมก็ได้แต่รับฟังและปลงๆ อืม พี่หมวดคงตกลงปลงใจกับพี่ทรายคนนี้แน่แล้ว มีหลายคนพูดมาแบบนี้ คงจะเป็นเรื่องจริงแล้วล่ะ
    พี่ดำกลับมาบอกว่าอาจารย์บุปผาขับมอเตอร์ไซค์ออกไปที่ตลาดแล้ว น่าจะมีนัดกันที่นั่น อาจารย์นิตยาบ่นเล็กน้อยและในที่สุดพี่ดำก็เลยขับรถไปส่งแก ส่วนผมเดินกลับได้อยู่แล้ว ไม่มีปัญหา
    ผมเดินเล่นไปเรื่อยๆตามถนน มองเห็นพี่ดำกับอาจารย์นิตยาจอดรถแวะทักทายนักเรียนหญิงคนหนึ่งอยู่ไกลๆ บนถนนที่เป็นสะพานข้ามแม่น้ำ (เป็นบริเวณจุดสิ้นสุดของแม่น้ำก่อนไหลลงไปรวมกันที่อ่างเก็บน้ำอีกที) เห็นพวกเขาหันมามองทางผม แล้วพี่ดำก็ขับรถจากไป แต่นักเรียนหญิงคนนั้นกับหยุดรอผม เมื่อเดินไปถึงกลับกลายเป็นชมภู่ไปสะฉิบ
    “อ้าว ชมภู่ ยังไม่กลับบ้านอีกเหรอ” ผมเอ่ยถามทันทีด้วยความประหลาดใจ เพราะเห็นว่าชมภู่ออกมาก่อนหน้าผมสักครู่ใหญ่ๆ บ้านชมภู่อยู่ห่างออกไปห้ากิโล ปรกติทางบ้านจะขับรถมารับ
    “ภู่โทรกลับบ้านแล้ว เห็นบอกรถเสีย ภู่เลยจะไปรอที่บ้านเจ๊จอยน่ะจ๊ะ”
    “อ๋อ งั้นเหรอ เดี๋ยวเราเดินไปเป็นเพื่อนน่ะ”
    “ขอบใจจ๊ะ” ชมภู่กับผมเดินไปด้วยกัน และคุยกันถูกคอเป็นอย่างมาก ชมภู่ชอบที่ผมร้องเพลงคู่กับเธอได้ดี
    “แกะ ดูนั่นสิ นกนั่นน่ะ สวยจัง” ผมมองไปใต้สะพาน ใกล้ๆกับกอผักตบชวา มีนกสีขาวตัวใหญ่ๆ (น่าจะเป็นนกกระยาง) กำลังเดินไปเดินมาหาอาหารอยู่
    “อืม ปรกติก็ไม่ค่อยเห็นน่ะ แปลกดี”
    “อ้าว หายไปแล้วอ่ะ หายไปทางไหน แกะเห็นมั๊ยจ๊ะ...ว๊าย!” ชมภู่มัวแต่ตามหานกตัวนั้นเพลิน จนเหยียบเปลือกกล้วยลื่นถลาจะล้ม ผมรีบรับร่างของเธอไว้...เลยทำให้เราสองคนกอดกันโดยบังเอิญ
    “อุ๊บ!” ผมตกใจประคองกอดเธอ ทำให้หน้าอกหน้าใจของเธอบดเบียดกับหน้าอกของผมเต็มๆ แถมกระเป๋าสะพายของผมดันไพล่ไปอยู่ข้างหลังอย่างเป็นใจ อิอิ
    “อุ๊ย! ชมภู่ทำกระเป๋านักเรียนหลุดมือเช่นกัน ดังนั้นตอนนี้มือทั้งสองข้างของเธอก็กำลังกอดด้านหลังของผมแนบแน่น
    มันมีแรงดึงดูดบางอย่างที่ทำให้ผมและชมภู่ อยู่ในสภาพตระคองกอดกันค้างอยู่
    “ปิ๊บ ปิ๊บ” เสียงแตรรถที่ดังอยู่ข้างๆทำให้เราสองคนผละออกจากกันอย่างรวดเร็ว
    ผมหันไปดูด้านขวามือ ถึงรู้ว่าเป็นรถของ...
    “พี่หมวด!”

    Monday, October 4, 2010

    บทที่ 151 " จำต้องตัดใจ...จากพี่หมวด "


    บทที่ 151 “ จำต้องตัดใจ...จากพี่หมวด ”

    “ตกใจ อารายกัน เอือก” อ้าวพี่หมวดกำลังเมานี่ ตาแกจะหลับมิหลับแหล่ ร่างกายยืนโอนเอนไปมา กลิ่นเหล้านี่หึ่งออกมาเชียว
    “อ้าว พี่หมวดมาตั้งแต่เมื่อไหร่ครับ” ผมทำใจดีสู้เสือ หวังว่าแกคงเมาจัด แล้วไม่คิดว่าผมกับไอ้โจจะมีอะไรกัน
    “เือือก อืม แกะ พี่ขอโทษ พี่เมาครับ อะ เอือก” พี่หมวดทำท่าจะอ๊วก แกเลยเดินสโลสเล ออกไป ผมทำท่าจะลุกตาม แต่ไอ้โจดึงข้อมือไว้
    “เฮ้ยๆ เรากำลังโป๊กันอยู่น่ะ” จริงสิ ไอ้โจพูดถูก ขืนลุกออกไปตอนนี้มีหวังจบเห่ ผมเลยปล่อยให้พี่หมวดเดินออกนอกประตูไป
    “อ้าวๆ ไอ้ยุทธ มึงจะอ๊วกเรอะ ไปๆ ไปที่ห้องน้ำ” คงจะเป็นเสียงพี่จักรแหละ ก็ดีที่แกพาพี่หมวดไปห้องน้ำ ผมกับไอ้โจเลยรีบเผ่นลงมาเปลี่ยนเสื้อผ้า
    ไอ้โจกลับไปใส่กางเกงยีนส์เสื้อยืดแขนยาว ของมันที่แขวนไว้ ส่วนผมใส่กางเกงขาสั้น และเสื้อยืดอย่างลวกๆ
    “ตายล่ะ พี่ยุทธจะเข้าใจว่ายังไงเนี่ยะ...ทำไมกลับเร็วจัง” เสียงไอ้โจบ่นพึมพำ
    “อุตส่าห์เคลียร์ทุกอย่างแล้วน่ะ ดันลืมนุ่งกางเกงก่อน.. ชิบ... แถมเรายังกอดกันอีก เฮ้อ!” ไอ้โจบ่นต่อ ไอ้โจนี่มันก็รอบคอบในระดับหนึ่งเพราะมันเก็บหลักฐาน เช่นผ้าขนหนู เสื้อผ้าที่ใส่เมื่อตอนหัวค่ำ เรียบร้อยแล้ว แต่มันดันลืมไปอย่างคือ ไม่นุ่งกางเกงให้เรียบร้อยก่อนนอน คงจะกอดผมเพลินจัดจนหลับไปน่ะสิ อิอิ
    ผมเหลือบไปดูนาฬิกาที่โต๊ะหัวเตียง ตีสองพอดี ใช่สิมาเร็วอย่างที่ไอ้โจว่าจริงๆ ไหนบอกว่าจะกลับใกล้สว่างไง อีกอย่างผมลืมตั้งนาฬิกาปลุก เพื่อไปวิ่งตอนตีห้าครึ่งอีกด้วย แต่เรื่องนั้นเอาไว้ก่อนเถอะ ตอนนี้ออกไปเผชิญหน้ากับพี่หมวดข้างนอกก่อน
    “ใจเย็นๆน่า พี่หมวดแกเมา แกคงไม่คิดอะไรหรอก” ผมปลอบใจไอ้โจ แต่ดูเหมือนไอ้โจจะตื่นเต้นอยู่ไม่น้อย
    ผมและไอ้โจค่อยๆเดินออกไป ดูไอ้โจสั่นๆ ส่วนผมเฉยๆ ลองพี่หมวดเมาแบบนี้ มีข้อแก้ตัวได้สบายอยู่แล้ว 555555+
    “อ้าวๆ นี่น่ะเรอะ พระเอก เฮ้ย ใช้ได้นี่นา” หนุ่มหล่อคนหนึ่งสูงประมาณ 180 อยู่ในชุดกางเกงยีนส์เสื้อเชิ้ตแขนยาว ผิวขาวแต่ไม่ขาวซีด อายุราวๆพี่หมวด หน้าตาคล้ายๆไอ้โจ แต่หล่อคมเข้มกว่า กล้ามเนื้อไม่เยอะเหมือนพี่หมวด แต่ดูแมนๆทะมัดทะแมง ...ตอนนี้แกกำลังพยุงพี่หมวดออกมาจากห้องน้ำ แต่มีกะใจยิ้มทักทายผม
    “แกะ นี่พี่จักร พี่ชายเรา” ไอ้โจแนะนำทันที
    “สวัสดีครับ มาครับเดี๋ยวผมพยุงพี่หมวดเองครับ” ผมรีบเอาแขนข้างหนึ่งของพี่หมวดมาพาดบ่าของผม แล้วใช้มือขวากอดเอวพยุงแกเข้าห้องนอน ตัวหนักชิบ แต่ผมก็พาแกมานอนที่เตียงได้ก็แล้วกัน
    “แกะ พี่เมาครับ เือือก” พี่หมวดมีกะใจบอกผมอีกแน่ะ ...หมดสภาพจริงๆพี่หมวดสุดเท่ห์ของผม ทั้งกลิ่นเหล้า กลิ่นน้ำหอมผู้หญิง และนั่นรอยลิปสติกสีแดงที่ติดตามเสื้อ อีกสองสามที่ เฮ้อ พี่หมวดน่ะพี่หมวด...
    “เมาก็นอนน่ะครับพี่หมวด” ผมจัดการห่มผ้าให้พี่หมวดเสร็จ ก็หันมาเจอพี่จักรยืนส่ายหน้าอยู่ด้านหลัง ด้วยความระอา ส่วนไอ้โจยืนอยู่ห่างๆ
    “ดูแลมันหน่อยน่ะ ไม่รู้มันเป็นอะไร กินเหล้ายังกะกินน้ำ ทำยังกะคนอกหักไปได้” ผมสะดุ้ง...อกหัก พี่หมวดอกหักงั้นหรือ... นี่พี่จักรหมายความว่ายังไงอ่ะครับ
    “ขอบคุณน่ะครับ พี่หมวด อ่ะ เ่อ่อ หมวดจักร” ผมไม่รู้จะเรียกแกยังไงดี จะเรียกตามยศหรือจะเรียกชื่อเฉยๆดีหว่า
    “เรียกพี่ว่า พี่จักรก็ได้ ฮ่ะ ฮ่ะ กันเอง ไอ้น้อง กันเอง ฮ่ะ ฮ่ะ” พี่จักรตบหัวผมเบาๆ แหมกันเองจริงๆน่ะครับ เพ่....ผมปิดไฟห้องพี่หมวดแล้วเราสามคนก็เดินออกมาข้างนอกที่ห้องรับแขก พี่จักรกับไอ้โจนั่งลงที่โซฟาตัวหนึ่ง พี่จักรหิวน้ำผมเลยลุกไปเอาแก้วน้ำมาให้
    “ไปเที่ยวมาสนุกมั๊ยครับพี่ ฮึ ฮึ” ผมยื่นแก้วน้ำให้พี่จักรแล้วก็นั่งลงฝั่งตรงข้าม อยากจะถามพี่จักรเหลือเกินว่า ทำไมพี่หมวดถึงเมามากมายขนาดนี้ แล้วเรื่องที่ว่าอกหัก มันหมายถึงอะไรกัน
    “ฮ่ะ ฮ่ะ สุดยอดเลยไอ้น้อง เด็กใหม่ๆสดๆทั้งนั้น นี่ถ้าพวกน้องจบม.6 แล้วพี่จะพาไปเที่ยว ฮ่ะ ฮ่ะ” แกดื่มน้ำรวดเดียวทั้งแก้ว
    “ครับผม ฮ่ะ ฮ่ะ” ผมพลอยหัวเราะตาม แต่ไอ้โจนั่งเงียบกริบ
    “เห็นไอ้ยุทธ มันพูดถึงเราไม่ขาดปาก อยากเป็นตำรวจหรือเราอ่ะ”
    “ครับ”
    “ฮ่ะ ฮ่ะ รักจะเป็นตำรวจมันต้องลุย ไอ้น้อง เรื่องผู้หญิงผู้หยัง อย่าให้พลาด ฮึ ฮึ” พี่จักรนี่แกก็อารมณ์ดี ท่าทางสนุกสนานดี ไม่ขี้เก๊ก เหมือนพี่หมวด เลยรู้สึกว่าเวลาคุยกับแกแล้วสบายใจอย่างบอกไม่ถูก
    “ไอ้โจนี่พี่ก็อยากให้มันเป็นตำรวจ แต่ท่าทางจะเข็นไม่ขึ้นแล้ว” พี่จักรหันไปทางไอ้โจ
    “ไม่เอาล่ะ ผมไม่อยากเป็นครับ” ไอ้โจสอดขึ้นมาบ้าง
    “อ้าว ดูอย่างแกะสิ ยังอยากเป็นตำรวจเลย ดีออกจะได้เป็นคู่หูกันต่อไป”
    “ผมอยากเป็นแพทย์ครับ เป็นตำรวจแล้วเจ้าชู้เหมือนพี่ ผมไม่เป็นดีกว่า”
    “ฮ่ะ ฮ่ะ ดูมัน เอาๆ อยากเป็นอะไรก็ตามใจ ตั้งใจเรียนก็แล้วกัน” พี่จักรยืนขึ้น และไอ้โจก็ลุกขึ้นบ้าง คงจะกลับกันแล้ว
    “พี่จักรครับ พี่หมวดไปเที่ยว อ่ะ เ่อ่อ แบบนี้บ่อยมั๊ยครับ” เอาเข้าไปกู ไหนว่าทำใจแล้วไง ยังจะมีหน้าอยากรู้เรื่องพี่หมวดอีก
    “ปรกติ มันก็ไม่ค่อยไปน่ะ นานๆที แต่วันนี้ไม่รู้มันครื้มอกครื้มใจอะไร ชวนพี่เหย็งๆตั้งแต่หัวค่ำ”
    “อ่ะครับ” ผมกลืนน้ำลายลงคอ ในที่สุดพี่หมวดก็เหมือนตำรวจทั่วๆไปน่ะแหละ เป็นผู้ชายธรรมดาๆคนหนึ่ง ไม่มีอะไรพิเศษที่ผมจะปักใจหลงรักได้อีกแล้ว
    “วันนี้มันคงเป็นบ้าไปแล้ว ทั้งสุรานารี พี่แกมั่วไปหมด” นั่นน่ะสิ ดูๆพี่จักรเองก็ไม่เห็นจะมีอาการมึนเมาเลยแม้แต่นิดเดียว แสดงว่าแกคงดื่มเหล้าไม่มาก..พี่จักรหยุดพูดนิดหนึ่งก่อนที่แกจะพูดต่อว่า
    “เหมือนกับว่ามันประชดอะไรสักอย่าง จะว่าอกหักจากหญิงก็ไม่น่าจะใช่”
    “ทำไมล่ะครับ” โอยตอนนี้ผมอยากรู้ใจจะขาดแล้ว
    “ถ้าจะคิดว่ามันหวงก้างที่พี่จะมาจีบน้องสาวสารวัตรรุจน์ ก็ไม่รู้จะหวงไปทำไม ในเมื่อมันมีแฟนเป็นนางพยาบาลอยู่ทั้งคน” คราวนี้ผมขนลุกซู่เลย แต่ไม่ทันได้ซักไซ้อะไรต่อ เพราะพี่จักรตัดบทขึ้นมาก่อน
    “พี่กลับก่อนดีกว่า ดึกแล้ว แกะจะได้นอนต่อ บอกลาไอ้ยุทธมันด้วยน่ะ”
    “ครับ หวัดดีครับ ” พี่จักรใส่รองเท้าแล้วเดินออกไป แต่ไอ้โจแกล้งใส่รองเท้าช้าๆ เพราะว่า
    “จุ๊บ!” มันหอมแก้มผมครับ อิอิ
    “แล้วเราจะมาหาเรื่อยๆน่ะ บาย”
    “บายโจ” ผมส่งจูบให้มันทีหนึ่ง
    หลังจากที่พี่จักรและไอ้โจกลับไปแล้ว ผมเดินเข้าไปดูพี่หมวด เห็นนอนหลับกรนครอกฟี้ๆเสียงดังเชียว คงจะมีความสุขมากล่ะสิน่ะ ไปเริงร่ากับหญิงบริการมา เฮ้อ ! ตกลงพี่หมวดเป็นอะไรกันแน่ หึงหวงพี่โรสงั้นเหรอ พอกันทีน่ะพี่หมวด
    ในความรู้สึกตอนนี้ผมกลับคิดว่า พี่หมวดเป็นเพียงพี่ชายคนหนึ่งเท่านั้น น่าแปลกที่ความรู้สึกที่อยากได้แกมาเป็นเจ้าเข้าเจ้าของกลับเลือนหายไปอย่างประหลาด ต่อไปนี้ผมคงไม่คิดอะไรเลยเถิดกับพี่หมวดอีกแล้ว...ซึ่งมันก็น่าจะเป็นแบบนี้มาตั้งแต่ต้นไม่ใช่หรือ

    Thursday, September 16, 2010

    บทที่ 150 " รำลึกสวาท...ไอ้ตี๋หน้าหล่อ "



    บทที่ 150 “ รำลึกสวาท...ไอ้ตี๋หน้าหล่อ ”

    “ไป อาบ...อบ...นวด ชัดรึยัง ฮ่ะ ฮ่ะ” ไอ้โจพูดเน้นๆ ย้ำคำหนักแน่น พร้อมกับทำหน้ากรุ้มกริ่ม ยิ้มๆ โดยมันไม่สังเกตว่ามีอะไรผิดปกติที่ใบหน้าของผม ...ซึ่งตอนนี้ผมรู้ดีว่า ใบหน้าของผมร้อนผ่าวๆ แต่ก็บังคับตัวเองให้เผยอยิ้มออกมา
    “อืม คงฉลองวาเลนไทน์ กันสนุกไปเลยสิ” พูดเสร็จผมเข้าห้องน้ำและปิดประตูทันที
    “แกะ แกะ ว้า เป็นไรอ่ะ” เสียงไอ้โจบ่นดังๆ จากนั้นเสียงก็เงียบไป มันคงเดินไปดูทีวีรอกระมัง...
    ผมยืนนิ่งระงับสติอารมณ์เต็มที่ ...ทำไมพี่หมวดถึงไปเที่ยวผู้หญิงน่ะ...พี่หมวดน่ะพี่หมวดเมื่อกี้ตอนพี่โรสเข้ามา ก็ทำหัวใจผมแทบสลายแล้ว...และนี่ยังจะไปเที่ยวผู้หญิงอีก เฮ้อ... ตกลงพี่หมวดคิดแบบนั้นกับผมรึเปล่า รึว่าผมคิดไปเอง ...เรื่องทั้งหมดมันเป็นแค่ความฝันใช่มั๊ยครับ....
    ผมเดินไปจัดการแปรงฟัน ตามด้วยใช้น้ำยาบ้วนปากตามปรกติ แขวนผ้าขนหนูไว้ที่ตะขอ แล้วเข้าไปเปิดน้ำจากฝักบัว ให้กระแสน้ำพุ่งใส่ร่างกาย เพื่อหวังว่าสิ่งที่ผมกำลังเครียดๆอยู่ในขณะนี้มันจะเบาบางลงบ้าง อาบน้ำไปก็คิดไป ป่านนี้พี่หมวดคงมีความสุขกับพนักสาวสวยคนใดคนหนึ่งเป็นแน่ และทุกส่วนในร่างกายของพี่หมวดผู้หญิงคนนั้นคงได้เชยชมไปแล้วสิน่ะ....เศร้า
    ผมคิดไปคิดมาหลายตลบ พยายามหาเหตุและผลมาหักล้าง...จนกระทั่ง...ทิฐิ ความอวดดี และดื้อรั้น ก็เข้ามารบกวนในหัวสมอง...ฮึ ดีล่ะ เมื่อพี่หมวดทำแบบนี้ได้ ผมก็จะทำตามอำเภอใจผมเหมือนกัน...ฉลองวาเลนไทน์ที่อาบ-อบ-นวด งั้นหรือ งั้นผมก็ฉลองที่ห้องนี่สะเลยจะเป็นไง...
    ผมนุ่งผ้าขนหนูผืนเดียว ออกจากห้องน้ำ จัดการเอากางเกงในที่ซักเสร็จแล้ว ตากไว้ที่ราวตากผ้า จากนั้นก็เดินตรงรี่ไปหาไอ้โจที่ห้องรับแขก นั่งลงข้างๆมัน
    “โจ นายอยากรำลึกถึงความหลังมั๊ย ฮึ ฮึ”
    “บ้า ลามก” ไอ้โจหน้าแดง แต่ก็สบตาผมอย่างมีความหมาย ก็เข้ามาจูบเลยสิ ตอนนี้แปรงฟันสะอาดแล้ว อิอิ
    “โจ เคยมีคนบอกมั๊ย เวลานายหน้าแดงอ่ะ นายน่ารักมาก ฮึ ฮึ” ผมส่งสายตาเจ้าชู้ใส่มัน พร้อมยักคิ้วข้างหนึ่ง
    “แกะ แกะ อ่ะ เ่อ่อ” ไอ้โจจ้องหน้าผมพร้อมสายตาที่เป็นประกาย นายพร้อมแล้วใช่มั๊ยโจ หุ หุ
    ไอ้โจเอื้อมมือเข้ามาโน้มคอผม ประกบปากสอดลิ้นเข้ามาทันที ท่าทางสั่นๆ คงจะไม่เคยจูบใครมาก่อน มามะไอ้แกะจะสอนให้ กึ๋ยๆ
    ผมจัดการดูดลิ้นของมัน จากนั้นก็พริ้วลิ้นไปมารอบๆ จนไอ้โจเริ่มเป็นงาน คราวนี้มันดูดลิ้นผมเป็นการใหญ่
    สักพักไอ้โจเลื่อนปากออกไซ้ที่ซอกคอของผม จากนั้นเลื่อนหน้าลงไปที่หัวนมข้างซ้าย มันกระดกลิ้นเลียตามด้วยดูดเร้นอย่างเมามันส์....เอ้าไฟเริ่มติดแล้วสิมึงไอ้โจ ฮึ ฮึ
    ไอ้โจดันให้ผมยืนขึ้น ไซ้ลงมาที่หัวนมข้างขวา แล้วเลื่อนลิ้นลงมาที่หน้าท้อง
    และก่อนที่มันจะล่วงล้ำเจ้าแกะน้อย มันกับหยุดเอาดื้อๆ
    “ไปต่อที่ห้องดีกว่าน่ะ อืม อือ” มันลากปลายลิ้นขึ้นมาจูบปากผมอีกครั้ง แล้วมันก็ดันผมให้เดินออกมาจากโต๊ะ...เราสองคนรีบจัดการปิดทีวี ปิดไฟห้องรับแขก แล้วกอดคอกันเดินเข้าห้องนอนของผม
    ผมเปิดไฟสว่างจ้า ก่อนที่จะปิดประตูห้อง ยังไม่เดินไปถึงไหนเลย ไอ้โจก็พูดขึ้นว่า
    “แกะ เราขอดูหุ่นนายเต็มๆตาสักครั้งหน่อยน่ะ” ไอ้โจกระชากผ้าขนหนูของผมออกไปกองอยู่ที่พื้น แกะน้อยเลยโชว์ตัวยิ้มร่าแข็งโด่หงึกๆ
    “โห นี่นายหรือแกะ นายโคตรเท่ห์เลยอ่ะ” มันสำรวจตัวผมตั้งแต่หัวจรดเท้า ก่อนที่จะหยุดจ้องมองที่ส่วนกึ่งกลางร่างกาย ซึ่งตอนนี้เจ้าแกะน้อยตัวดี แข็งตัวเต็มที่ ปลายหัวถอกร่นลงไปถึงคอหยัก น้ำหล่อลื่นทำให้ส่วนหัวสีแดง ฉ่ำเยิ้ม ทำให้ไอ้โจถึงกับเลียริมฝีปาก...
    “ทั้งแข็ง ทั้งตรง หัวแดงๆ น่าดูด น่าเลียจัง แกะ” ว่าแล้ว ไอ้โจย่อตัวนั่งคุกเข่า เอามือข้างหนึ่งจับท่อนลำของผมให้ตั้งตรง พร้อมกับแลบลิ้นออกมาเลียที่ส่วนปลายแผล่บๆ
    “อื้อหือ อืม” ไอ้โจคงชื่นชมมาก มันเลียทั้งหัวและรอบๆคอหยัก จากนั้นมันก็ลากปลายลิ้นเลียตั้งแต่ส่วนโคนขึ้นๆลง จนผมเริ่มเสียวถึงกับเกร็งหน้าท้อง
    “อ่า จะ โจ ดะ ดูดให้เราหน่อยน่ะ น่ะ โจ เสียวจัง” ผมกดหัวมันเข้ามา ไอ้โจก็ได้ใจจริงๆ ตอนนี้มันครอบปากลงไปดูด...ยังกะดูดแท่งไอติม
    “โอว์ นั่นแหละ โจ อมลึกๆ อืม” ผมพยายามแอ่นสะโพก ดันแกะน้อยเข้าไปในคอหอยของไอ้โจ...แต่ทว่ามันเบี่ยงออก เลยกระเด้าได้แค่กระพุ้งแก้ม
    “ชอบล่ะสิ ฮึ ฮึ” มันถอนปากออก แล้วอมดูด...อมดูด อุบะ มันจะทำให้ผมขาดใจตายรึไงนี่ เสียวน่ะมึง กูอยากกระแทกโว๊ย อยากกระแทกให้สุดคอหอยมึงเลย ไอ้โจ ไอ้ตี๋หล่อ อิอิ
    ไอ้โจเหมือนจะรู้ เลยแกล้งยั่วผม ถอนปากออกสะงั้น แล้วลากปลายลิ้นลงมาจากส่วนหัว กดลิ้นเน้นๆ จนมาเลียที่พวงไข่ทั้งสองข้าง
    “เสียว อ่ะ โจ ซีดส์ๆ กลับมาดูดต่อเหอะ” ผมพยายามบอกให้มันมาดูดต่อ เพราะกำลังเสียวสบาย แต่ไอ้โจเล่นดูดไข่ข้างหนึ่งของผมสะฉิบ...มันก็เสียวอีกแบบล่ะว่ะ 555555+
    ไอ้โจเล่นดูดไข่ทั้งสองข้าง สลับไปไปมาจนหนำใจแล้วนั่นแหละ มันถึงลากปลายลิ้นมาดูดท่อนลำของผมต่อ...คราวนี้มันจงใจโก่งคอ อมท่อนลำของผมจนมิด ลากขึ้นๆลงๆช้าๆ
    “อืม ดีว่ะโจ เสียว ๆ เร็วๆหน่อยได้เป่า” ผมกระแทกคอมันทันที ไม่ต้องรอคำตอบ จนไอ้โจแทบสำลัก...แต่มันก็ตั้งใจทำให้ โก่งคอขึ้นๆลง อย่างเร็ว ...เสียว..จนน้ำผมแทบแตก
    “โอย ไม่ไหวอ่ะโจ น้ำจะแตกแล้ว ซีดส์ๆๆๆๆ” ผมดึงหัวมันออก แต่มันกับพยายามทำให้น้ำผมแตกให้ได้ พยายามแลบลิ้นเลียรอบๆหัว ดูดเร้น แถมแหย่ปลายลิ้นที่รูเยี่ยวอีก...ไอ้เวรรรร น้ำกูจะแตกแล้วๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
    “พะ พอก่อนโจ” ผมดึงผมมันออกจนหน้าหงาย
    “ทำไมล่ะ ก็เราอยากชิมน้ำรักของนายอ่ะ” อ้าว ได้กันแค่ครั้งเดียว ไอ้โจเปลี่ยนไป๋ สะแล่ว อิอิอิ
    “อืม นายอยากชิมหรือ เอาไว้ก่อนเหอะ ตอนนี้เราอยากทำให้นายเสียวก่อน ฮึ ฮึ” ว่าแล้วผมก็ดึงตัวมันขึ้นมาจูบ กลิ่นน้ำเงี่ยน คาวๆของผมที่หลงปนมากับน้ำหล่อลื่น กระตุกให้อารมณ์ผมกระเจิดกระเจิง ตอนนี้ช้างก็ฉุดไม่อยู่ เอิ๊กๆ
    ผมจัดการถอดเสื้อมันทิ้งไป ตกเรี่ยราดที่ไหนก็ช่างหัวมัน ผมไซ้ซอกคอ เลียติ่งหู แหย่ลิ้นเข้าไปเล่นในรูหู มือไม้ผมก็ไม่อยู่สุข ล้วงท่อนลำขนาดไล่เลี่ยกับผม (6.5*5)ออกมากระถอกเล่นคราวนี้มันเสียวถึงกับครางซีดส์ซ๊าด เร้าอารมณ์ดีจริงๆ...จังหวะที่ผมไซ้มัน ผมก็ดันมันมาเรื่อยๆ จนถึงขอบเตียง คราวนี้ผมผลักมันลงไปนอนหงายบนเตียงนอน ไอ้ตี๋หน้าหล่อผิวขาวจั๊วน่าเจี๊ยะ หลับตาพริ้ม เหมือนโดนมนต์สะกด รอรับว่าผมจะทำอะไรต่อ อิอิ
    ผมกระชากกางเกงขาสั้นและกางเกงในของมันออกมาที่ปลายเท้า ท่อนลำมันอวดศักดาชูคอเริงร่า หัวหูมันแดงก่ำ เหมือนไม่เคยผ่านศึกใดๆมาก่อน (เออ ลืมไป มันเคยบอกว่ายังบริสุทธิผุดผ่องนี่นา ยังไม่เคยมุดถ้ำที่ไหน ฮ่า ฮ่า แต่ทว่ายกเว้นรูสวาทที่ถูกผมเปิดบริสุทธิมาแล้ว ก๊ากๆ)
    ผมถาโถมเข้าไปเกลือกกลิ้ง ทาบทับตัวของมัน ท่อนลำของเราต่างบดเบียดต่อสู้กันอยู่ ใครจะเหนือกว่าใคร อิอิ ผมประกบปากดูดลิ้น ใช้ลิ้นเลียที่ซอกคอทั้งสองข้าง จนมันเกร็งตัวอย่างเห็นได้ชัด ยังหรอกไอ้โจ ยังมีทีเด็ดที่มึงยังไม่เคยลิ้มลอง เดียวมึงจะติดจาย...ไอ้โจนี่มันยั่วยวนดีเหมือนกันน่ะ มือไม้ของมันนี่ลูบไล้ไปทั่วหลังไหล่ของผม และไม่ว่าผมจะสอนกระบวนท่าไหน มันก็เรียนรู้ได้รวดเร็ว ทำให้ลีลาเซ็กส์ราบลื่น ไม่ติดขัด แบบนี้กูชอบ 5555555+
    ผมลากปลายลิ้นไปทั่วตัวมันก็ว่าได้ ไม่ว่าจะเป็นหัวนมทั้งสองข้าง หน้าท้อง จนกระทั่งมาถึงท่อนลำสีขาวๆแดงๆของมัน...ผมจัดการทั้งดูดทั้งเลีย และแน่นอนตามแบบฉบับของมันเป๊ะ คือดูดไข่ให้มันด้วย อิอิ เล่นเอามันตัวงอ เกร็งหน้าท้องทีเดียว จากนั้นก็ผมก็โก่งคอโยกให้มันสะหน่อย เอาใจน่ะเนี่ยะก่อนที่มันจะถูกเสียบ เอิ๊กๆ
    ไอ้โจทนไม่ไหว มันกลับตัวมา เราเลยอยู่ในท่าหกเก้า ต่างฝ่ายต่างดูดให้กันและกัน มันส์สุดๆ...เล่นท่านี้พักใหญ่ ไอ้โจบ่นว่าใกล้จะแตก ผมเลยเปลี่ยนท่าให้มันนอนโก้งโค้ง ก้นขาวๆลอยเด่น รูสวาทสีแดงระเรื่อมีขนรำไร เผยอรอรับการทะลวงแทง อิอิ แต่ผมไม่ผลีผลาม ใช้นิ้วเขี่ยๆที่ปากรูก่อน จากนั้นใช้นิ้วชี้ทิ่มลงไป...อู้ แน่นชิบ แสดงว่าตั้งแต่ครั้งนั้นยังไม่เคยมีใครเจาะอีกเป็นแน่ (อ้าว ก็มันบอกอยู่แหม่บๆ ว่ามันไม่เคยลองกับใคร อิอิ ยกเว้นผมคนเดียว ฮ่า ฮ่า)
    “โจ แน่นจัง เราขอน่ะ อืม” ผมทิ่มนิ้วเข้าไปจนสุด
    “โอย อูย เบาๆหน่อยก็แล้วกัน คราวก่อนระบมไปหลายวัน” เสียงไอ้โจบ่นขึ้นมาลอยๆ แต่มันไม่ยักกะหันหน้ามา คงอายมั๊ง 555555+
    คราวนี้ผมถ่มน้ำลายลงไปโปะ ก้นมันขาวดี รูก็ดูสะอาดสะอ้าน อีกอย่างมันเองก็เพิ่งอาบน้ำมา ก่อนหน้าไม่นานผมนี่เอง งั้นผมจะลงลิ้นให้มันติดใจสะหน่อย กึ๋ยๆ
    “อึบ แกะ ๆ นายทำอะไร อูย เสียวอ่ะ” ไอ้โจสะดุ้งคงไม่นึกว่าผมจะลงลิ้นให้ แต่พอลิ้นผมชอนไช รอบๆ ทั้งห่อลิ้นแหลมๆลงไปแหย่ที่ปากรูเข้า คราวนี้มันถึงกับส่ายก้นไปมาด้วยความพึงพอใจ
    ผมถอนปากออก ดึงเอวไอ้โจ ลากมาที่ปลายเตียง มันยังอยู่ในท่าคลานก้นนี่โก้งโค้งเชียวอิอิ จากนั้นผมก็เดินไปหยิบโลชั่นมาชะโลมที่เจ้าแกะน้อย และบางส่วนก็โปะที่รูสวาทของมัน จนรูมันฉ่ำเยิ้ม พร้อมที่จะรับการบุกรุกแล้ว (ตอนนี้ไม่อยากให้มันเจ็บ เหมือนคราวที่แล้ว ค่อยเป็นค่อยไป อยากให้มันสนุกให้เต็มที่ อิอิ)
    “โจ พร้อมน่ะ เราเอาเข้าแล้วน่ะ อึบ” ผมเสยหัวถอกเข้าปากรู ถูไถไปมาก่อน ค่อยๆฝังหัวลงไป
    “โอ๊ย เจ็บ พอก่อนเหอะ” ไอ้โจแหกปาก ผมเลยต้องเอื้อมมือไปจับท่อนลำของมันชักว่าว...สักพักหนึ่งรูของมันเริ่มชิน ผมจึงเสือกเจ้าแกะน้อยเข้าไปจนสุด
    “อ๊ากส์ เบาๆสิ แกะ บอกให้เบาๆไง” ผมเลยแช่ท่อนลำเอาไว้ รูมันฟิตบีบรัด ตอดตุ๊บๆ จนผมแทบจะทนไม่ไหวอยากกระเด้าเต็มทน ผมช่วยไซ้กลางหลังและชักว่าวให้มันไปด้วย...จนกระทั่งทุกอย่างเข้าที่ คราวนี้พายุสวาทก็ซัดกระหน่ำ
    “ตั๊บๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ” เสียงเนื้อกระทบเนื้อ ...เสียงเตียงดังเอี๊ยดอ๊าดๆ ประกอบกับเสียงครวญครางของเราทั้งสอง ดังลั่นไปทั่วห้อง นี่มันวิมานชัดๆ มันส์อย่าบอกใครเชียว....อิอิอิ
    ผมกระเด้งกระเด้าสักพัก ก่อนน้ำจะแตก เลยเปลี่ยนท่า ให้มันนอนหงาย ช้อนขามันไว้ที่แขน ดึงก้นมาที่ปลายเตียง ไอ้โจเองก็รู้งาน แอ่นรูสวาท ให้ผมเสียบอย่างไม่ลดล่ะ
    “พั่บๆๆๆๆๆๆๆๆๆ อาส์ โจ นายมันส์มั๊ย เราเอานายมันส์มั๊ย ซีดส์ๆๆๆๆ”
    “อืม มันเสียวๆ มันส์ๆยังไงก็ไม่รู้อ่ะ ซีดส์ๆๆๆๆๆๆๆๆ” ไอ้โจจับท่อนลำตัวเองชักว่าวไปด้วย มองตาผมด้วยสายตาเซ็กส์ซี่ยั่วยวน
    ผมเห็นหน้าตี๋ๆหล่อๆ ทำหน้าเหยเกด้วยความสุข ส่ายหัวไปมา ส่วนท่อนล่างก็รับแรงกระเด้าของผมยังกับสปริงชั้นดี อืม มึงนี่ก็เร่าร้อนเหมือนกันน่ะไอ้โจ 55555+ ผมเลยอดไม่ได้ที่จะก้มลงไปดูดลิ้นกับมัน ในขณะที่ยังกระเด้าไม่หยุด
    ผมอยู่ในท่านี้นานมากจนไอ้โจทนไม่ไหว ถึงสวรรค์ก่อน
    “แกะ โอย ระเรา แตกแล้ว อ๊ากส์สสสสสสสสสสส” น้ำรักไอ้โจพุ่งออกมาเลอะหน้าอก บางส่วนยังกระเด็นไปถึงหน้ามันด้วย รูที่มันบีบรัดถี่ๆตอนที่มันถึงจุด ส่งผลให้ผมถึงสวรรค์เช่นกัน
    “โจ จะแตกแล้ว อา อึ๊บ อึ๊บ” ผมเร่งจังหวะกระเด้าเต็มที่
    “แกะ เอาออกมาใส่ปากเรา” ไอ้โจร้องลั่น ได้เลยไอ้ตี๋หล่อ เดี๋ยวกูจัดให้...ว่าแล้วผมก็ถอนท่อนลำออกมา แล้วไปจ่อที่ปากของไอ้โจ ที่กำลังอ้ารอรับอยู่ เหมือนลูกนกที่รอรับอาหาร อิอิ
    “อ๊ากส์ๆๆๆๆๆๆๆ อึ๊ก อ่าส์ ซีดส์สสสสสสสส” ผมกระตุกฉีดน้ำรักเข้าปากไอ้โจเป็นสาย บางส่วนเปรอะเลอะเทอะตามใบหน้าของมัน และบางส่วน หยดแหมะที่หน้าอกของมัน
    “แผล่บๆ” ไอ้โจเลียน้ำรักของผม ตามขอบปากด้วยความเสียดาย แล้วรีบคว้าท่อนลำของผมไปดูดเร้นรีดน้ำรักออกมาจนหมด
    “แฮ่กๆ มันส์ชิบหาย นายล่ะโจ” ผมลงไปนอนหายใจรวยริน ไอ้โจก็ขึ้นมานอนหนุนแขน พร้อมกับลูบไล้หน้าอกผมไปมา
    “อืม มันส์ สมกับที่รอคอยเลยอ่ะ สุดยอดเลยแกะ ฮึ ฮึ”
    “จริงเหรอ งั้นเรามาต่อกันอีกเกมส์น่ะ” ผมลุกขึ้นหอมแก้มมัน
    “ไหวเหรอ เพิ่งแตกไปเมื่อกี้ อิอิ”
    “ไหวดิ๊ เอาทั้งคืนยังไหวเลย อย่าท้าน่ะ” ว่าแล้วผมก็พลิกตัวเข้าไปไซ้มันใหม่
    “โจ เราอยากให้นายลองอีกท่าน่ะ ลองดู” ผมสอนไอ้โจให้มันนั่งเทียนให้ ตอนแรกดูมันขัดเขิน แต่ท้ายสุดก็ยอมอยู่ดี อิอิ
    ตอนนี้ไอ้โจมันร่านมาก โยกผมสะหัวสั่นหัวคลอน ยิ่งท่านั่งเทียนมันหันหน้ามาทางผม ยิ่งเร่าร้อนมากๆ โดยเฉพาะรูสวาทที่บีดรัดท่อนลำของผมติ้วๆ พร้อมกับที่มันแหงนหน้าชักว่าวให้ตัวเองไปด้วย...โอ๊ย เอ็กส์โคตรๆ มันส์สุดๆ...เราทั้งคู่จบเกมส์รอบสองด้วยท่านี่ จากนั้นผมรู้สึกเพลียมาก หัวถึงหมอนก็หลับเอาดื้อๆ รู้สึกว่าไอ้โจลุกไปปิดไฟ ห่มผ้าให้เราทั้งสองคน...และผมก็ไม่รับรู้เรื่องอะไรอีก...จนกระทั่ง
    “โจ ตื่นๆ ได้เวลากลับบ้านแล้ว” เสียงพี่หมวดนี่ ผมลืมตาตื่น ไฟในห้องสว่างจ้า พี่หมวดยืนทำหน้าเครียดๆอยู่ข้างๆไอ้โจ ผมสลึมสลือ จนกระทั่งนึกขึ้นได้ว่า ผมกับไอ้โจมีอะไรกัน ผ้าขนหนู เสื้อผ้าไอ้โจ คงกระจัดกระจายอยู่ตามพื้นห้อง และที่ร้ายที่สุด ผมและไอ้โจกำลังกอดกันกลมดิก...ยังๆไม่พอ ถึงแม้จะมีผ้าห่มคลุมร่างของเราอยู่ แต่ทว่าผมและไอ้โจ...เปลือยเปล่าทั้งคู่!!!!!!
    ผมและไอ้โจสะดุ้ง ผละจากอ้อมกอดของกันและกันทันที พร้อมกับลุกขึ้นนั่งแทบจะพร้อมๆกัน
    “พี่หมวด!” ผมเรียกชื่อพี่หมวดด้วยความตกใจ
    “พี่ยุทธ!” ไอ้โจเองก็ตกใจไม่แพ้กัน