บทที่ 107 " อุบัติเหตุ...รัก "

บทที่ 107 “อุบัติเหตุ...รัก”

“พะ พี่โจม!”

ผมเองก็ชะงัก ไม่ใช่ตกใจที่เป้ากางเกงเปียกน้ำหรอก แต่ตกใจที่พี่โจม จ้องเอา จ้องเอา เหมือนคนลืมตัว สายยงสายยาง ก็ปล่อยทิ้งไว้กับพื้น ปล่อยให้น้ำไหลนองไปทั่วทางเดิน เอ..รึว่าที่ผมสงสัยในตัวแกตั้งแต่แรก จะเป็นความจริง ผู้ชายเจ้าชู้มากหญิงอะไรว่ะ จะจ้องเป้ากางเกงเด็กหนุ่มรุ่นน้อง...แบบไม่วางตา... แถมเก็บอาการไว้ไม่อยู่สะด้วย

เหมือนแกจะตั้งสติได้ เมื่อแกเงยหน้าจากเป้ากางเกงผมขึ้นมา...สบตากับสายตาที่ผมกำลังจ้องมองแกอยู่ ..และเพียงแค่แว่บเดียว...แว่บเดียวจริงๆ...ที่ผมสังเกตอาการแกได้...แกทำหน้าเขินๆรีบหันหน้าไปทางอื่น...พร้อมกับรีบคว้าสายยางขึ้นมาจากพื้น แล้วทำทีเฉไฉ รดน้ำต้นไม้ บริเวณอื่นต่อไป...ไม่นานแกก็หันกลับมามองผม ทั้งยิ้มทั้งหัวเราะ...น่าจะกลบเกลื่อนอะไรบางอย่างน่ะ ถ้าผมไม่คิดมากไปเอง....

“โทษทีแกะ ฮ่ะ ฮ่ะ..โตจนเป็นหนุ่มแล้ว ยังไม่นุ่งกางเกงในอีกหรือเราอ่ะ ฮ่ะ ฮ่ะ” แกมองที่เป้ากางเกงผมอีกพร้อมหัวเราะ

“ก็พวกผมแวะไปเล่นน้ำที่น้ำผุดมาน่ะพี่ เลยไม่มีกางเกงในเปลี่ยน”

“อ้าว แสดงว่าเพื่อนเราที่เล่นน้ำ...สรุปตอนนี้ไม่ใส่กางเกงในกันสักคนน่ะสิ”

“ทุกคนครับพี่ ยกเว้นพี่ผู้หญิงสองคน ฮ่ะ ฮ่ะ” ผมแกล้งหัวเราะกลบเกลื่อนมั่ง

“ยังมีหน้ามาทะเล้นอีกน่ะเราน่ะ”

“โห เล่นเปียกสะขนาดนี้ ผมว่าผมไปขอกางเกงไอ้จุ๊มาใส่ดีกว่า” ผมกำลังจะหันหลังกลับ ก็พอดีพี่โจมเรียกไว้ก่อน

“ดะ เดี๋ยวแกะ ...อืม เอางี้พี่มีกางเกงในใหม่ๆที่ยังไม่ได้แกะกล่อง อยู่หลายตัว เดี๋ยวพี่ให้แกะตัวหนึ่งเลยล่ะกัน ส่วนกางเกงขาสั้นแบบนี้ พี่มีอยู่ตัวหนึ่ง แต่เป็นลาย Coke น่ะครับ” แกพูดเสร็จก็รีบเดินไปปิดน้ำ โดยไม่รอฟังคำตอบจากผม

ผมยืนมองตามหุ่นของแกทางด้านหลัง ซึ่งตอนนี้แกใส่กางเกงขาสั้นและเสื้อยืดสีออกเทาๆ...อืม ไม่เลว เป็นผู้ชายที่มีเสน่ห์จริงๆ...ผมหันหลังกลับมา ยืนเก้ๆกังๆ มองดูน้ำที่เริ่มเอ่อนองที่ทางเดิน จนมันเริ่มที่จะเป็นโคลนลื่นๆ ผมพยายามเขย่งท้าวก้าวข้าม เพื่อไม่ให้ถูกโคลน จังหวะนั้นเอง

“เฮ้ย! แกะ ระวัง!”

ผมยกเท้าขึ้น กำลังจะหันกลับ ปรากฏว่า ร่างพี่โจมที่กำลังเสียหลัก เซถลา เข้ามาทันที (คงจะลื่นมั๊งครับ)

“อุ๊บ!”

“โครม!”

ร่างพี่โจมปะทะร่างของผมจนเสียหลัก ล้มลงนอนหงายไปที่พื้นทางเดินอย่างจัง แน่นอนทั้งเนื้อทั้งตัวของผม โดนโคลนเข้าไปเต็มๆ แต่นั่นไม่สำคัญเท่า...ก็จะอะไรสะอีกล่ะครับ ตอนนี้ร่างของพี่โจมกำลังนอนทาบทับอยู่บนร่างของผมน่ะสิ...เนื้อแนบเนื้อ ท่อนลำของแก กำลังบดเบียดเจ้าแกะน้อยอย่างจัง!

แถมช่วงที่กำลังเสียหลัก ริมฝีปากหล่อๆน่าจูบของแก ก็ประกบเข้ากับริมฝีปากผมพอดิบพอดี (เฉพาะภายนอกน่ะครับ ยังไม่สอดลิ้นเข้ามา 55555+) แต่จังหวะที่ลงพื้นแล้ว หน้าแกไถลไปซบที่ซอกคอข้างซ้ายของผม ...

“พะ พี่โจม อะ อะไรครับพี่” ผมพยายามดันตัวแกขึ้น

“พี่ ขะ ขอโทษ ครับ” พี่โจมยันแขนขึ้นอยู่ในท่าวิดพื้น แต่ทว่าตั้งแต่ช่วงหน้าอก ลงไปข้างล่าง แกพยายามให้มันแนบสนิทบดเบียดกับร่างของผมให้มากที่สุด...เอ...จะเผอิญหรือจงใจกันแน่ครับ....พี่โจม....และแล้วแกก็จ้องมาที่สายตาของผม มันเป็นสายตาแปลกๆ ดูหวาบหวิว อย่างประหลาด และดูเหมือนว่า แกจะไม่อยากลุกขึ้นเลยทีเดียว....

ผมมองตาแกตอบบ้าง จังหวะนั้นไม่รู้อะไร เจ้าแกะน้อยกำลังจะแข็งตัว! เฮ้ย อย่าน่ะ ผิดตัวผิดกลิ่นล่ะเป็นไม่ได้ ใจเย็นไว้ลูกชาย ใจเย็นไว้... แต่ผมกับรู้สึกว่าท่อนลำของแกก็เริ่มที่จะตื่นตัวเช่นกัน

“ทำอะไรกันน่ะ!” เสียงหนึ่งดังขึ้น ทำให้สติสตังค์ผมกลับมา

“ไอ้มุก!”

ผมรีบผลักพี่โจมออกจากตัว แกเองกลับคุมสติได้ดีทีเดียว

“อ้าว มุกเองหรอกหรือ คือว่า พี่หกล้มน่ะ ฮ่ะ ฮ่ะ ดูสิ แกะเขาเปื้อนโคลนหมดเลย” พี่โจมพยายามทำเป็นเรื่องตลก ผมนึกว่าไอ้มุกมันจะโกรธ แต่ที่ไหนได้

“ฮ่ะ ฮ่ะ ดูไอ้แกะสิพี่ โคลนเต็มหลังมันเลย ...เฮ้ยเห็นจู๋เลยนะมึง ฮ่ะ ฮ่ะ” มันเข้ามาด้อมๆมองๆทั่วตัวผม แล้วทำเป็นล้อเลียนจ้องที่เป้ากางเกงผมสะฉิบ

“พี่โจมครับ เดี๋ยวผมพาไอ้แกะไปเล่นน้ำที่ท่าน้ำดีกว่า ไหนๆก็เปียกแล้ว พี่โจมมีชุดให้มันเปลี่ยนมั๊ยครับ”

“อะ เออ มีสิ งั้นพี่ไปเตรียมเสื้อผ้าก่อนน่ะ แล้วมุกจะเอากางเกงขาสั้นไปเล่นน้ำด้วยมั๊ยล่ะ”

“ก็ดีครับ งั้นแกะมึงไปกับกู” ไอ้มุกตอบเสร็จก็ถือโอกาสดันตัวผมไปที่ท่าน้ำ โดยมีพี่โจมมองตามหลัง สักพักแกก็เดินย้อนกลับเข้าไปข้างในบ้าน

“เฮ้ย ไอ้แกะ กูรู้น่ะ พี่โจมต้องปิ๊งมึงแน่ๆ” ไอ้มุกพูดขึ้น ในระหว่างเดินทางมาที่ท่าน้ำ

“ไรว่ะ แกเจ้าชู้จะตาย จะมาสนใจอะไรกับเด็กผู้ชายอย่างกู”

“กูว่าต้องใช่แน่ๆเลย มีอย่างที่ไหนตอนที่เจอกันหน้าบ้าน กูเห็นแกจ้องมึงอยู่ตลอดเวลา ไหนจะตอนเมื่อกี้อีก แทบจะกอดกันกลมเลยนี่” งอนอีกแล้วเพื่อนผม แต่ยังไงมันก็น่ารักอยู่ดี ถ้าจะเอาเข้าจริงๆ มองอย่างกลางๆ ผมว่าไอ้มุกดูดีกว่าด้วยซ้ำ หล่อมันก็หล่อกว่า แถมมีกล้าม มาดแมนตามแบบฉบับที่ผมชอบด้วย ส่วนพี่โจมไม่รู้สิ แกคงมีเสน่ห์มั๊ง แต่ก็งั้นแหละ ผมเองก็ไม่ได้ปล่อยตัวปล่อยใจอะไรกับใครง่ายๆนักหรอก....(จริงป่าวหว่า 5555+)

“เฮ้ย มึงเป็นคนขี้คิดมากตั้งแต่เมื่อไหร่กันไอ้มุก” ผมถอดเสื้อให้ไอ้มุกถือไว้ มันนั่งลงที่ท่าน้ำแล้วถือโอกาสซักล้างด้วยมือในลำห้วยนั้น ผมล่ะอดยิ้มไม่ได้ ดูไปดูมามันก็น่ารักดีน่ะ

“ไอ้มุก มึงไม่ต้องห่วงหรอก ตอนนี้กูมีมึงคนเดียว อืม..” ผมหอมแก้มข้างหนึ่งของมันแล้วสูดเข้าเต็มปอด

“ไอ้บ้า! อายเขา” ไอ้มุกหน้าแดงขึ้นมาทันที ผมจึงแกล้งแหย่มันจะหอมแก้มอีกข้าง

“เรามาเล่นอะไรๆสนุกกันในน้ำอีกมั๊ย ฮ่ะ ฮ่ะ” ผมยักคิ้วข้างหนึ่ง ทำหน้าทะเล้น

“ไอ้บ้า ไอ้หื่นกาม”

“โครม!” มันผลักผมตกน้ำครับ...ผมดำผุดดำว่ายอยู่พักหนึ่ง เห็นไอ้มุกมันบิดเสื้อยืดของผมเสร็จ แล้ววางไว้ข้างๆ ผมเลยกะจะดึงตัวมันลงมาเล่นน้ำด้วย ทั้งที่มันนุ่งกางเกงขายาวอยู่

“มา ไอ้มุก มึงมาเล่นน้ำกับกู” ผมดึงแขนมันลงมา

“เฮ้ย รอพี่โจมก่อน เดี๋ยวกูเล่นน้ำกับมึงแน่” มันดึงแขนมันกลับ

“มาเถอะน่ะ กางเกงขายาวก็ช่างมันเถอะ” เราสองคนยื้อยุดชุดกระชากกันอยู่ ทันใดนั้น...

“เล่นน้ำกับพวกพี่ก็ได้น่ะ...รูปหล่อ”