บทที่ 112 " ฝันของไอ้มุก...กับแขกแปลกหน้า "

บทที่ 112 “ฝันของไอ้มุก...กับแขกแปลกหน้า”

ไอ้มุกจัดการเล็มเลียท่อนลำของผม เหมือนคนหิวกระหาย มันลากปลายลิ้นขึ้นๆลงๆ สักพักมันก็โก่งคอ โยกขึ้นโยกลงอย่างคนรู้งาน

“อืม อ้ำๆ อืม อือ อาาาา” ไอ้มุกส่งเสียงครวญครางด้วยความกระสันต์ คงสมใจมันมากละสิน่ะ

ไอ้มุกเริ่ม ใช้ลิ้นดูดดุนกับไข่ทั้งสองใบของผม ก่อนที่จะโจมตีกับท่อนลำของผมอีกครั้ง จากนั้นมันลากปลายลิ้น ขึ้นมาที่ท้องน้อย หัวนมทั้งสองข้าง จนมาจบที่ซอกคอของผม พร้อมกับกระซิบ ด้วยเสียงกระเส่าว่า

“ไอ้แกะ กูรอเวลานี้มานานแล้ว อ่า ไอ้แกะ กูรักมึงว่ะ ได้ยินมั๊ย กูรักมึง อืม...” ไอ้มุกรำพันไป มือข้างขวาของมันก็เลื่อนไปปลดตะขอ และรูดซิบกางเกง ผมลืมตาขึ้นมา มองข้ามไหล่ของมันไป เพื่อนคนนี้นะเหรอ ที่หลงรักผมมานาน และมันอยากจะทำรักกับผม อืม ....

ผมดันตัวมันขึ้น แล้วใช้ปลายเท้า ช่วยมันลากกางเกงออกไป จนร่างกายของมันเปลือยเปล่า ท่อนลำอันแข็งแกร่ง กำลังบดเบียดขยี้ กับแกะน้อย อย่างไม่ลดราวาศอก ผมลูบไล้เรือนร่างทางแผ่นหลัง ซึ่งประกอบด้วยกล้ามเนื้อแน่นๆ แมนๆ ของมัน ไปมาอย่างแผ่วเบา ทำให้มันยิ่งซุกไซ้ซอกคอของผมหนักยิ่งขึ้น ผมหลับตาแน่น ปล่อยให้มันกระทำรัก ให้สมอยาก...

อยู่ๆ มันก็หยุดเอาดื้อๆ ผมลืมตาขึ้น จึงเห็นมันจ้องหน้าผมอยู่ด้วยสายตาเชื่อม

“ไอ้แกะ กูฝันว่า จะมีวันนี้สักวัน และแล้ววันนี้ก็มาถึงจนได้ อืม...” มันก้มลงจูบที่เปลือกตาของผม แล้วเงยหน้าขึ้น จ้องตาผมอีกครั้ง

“ไอ้มุก อ่ะ เอ่อ มึงรักกูมากหรือว่ะ” ผมกดหัวมันลงมาที่ไหล่ด้านซ้าย พร้อมกับใช้มือขวา ลูบท้ายทอยของมันเบาๆ

“มึงจะให้กูบอกมั๊ย ว่ากูรักมึงมากแค่ไหน ฮึ” ตอนนี้ผมกับไม่มีอารมย์เซ็กเอาดื้อๆ ทั้งๆที่แกะน้อยยังคงแข็งตัวอยู่ อาจจะเป็นได้ที่วันนี้ ปลดปล่อยพลังไปซะเยอะ (ไม่รู้ว่าทำไมถึงเกิดอาการคึกขนาดนั้น...อาจจะเป็นเพราะฤทธิืกัญชาในแกงไก่รึเปล่า อันนี้ผมไม่แน่ใจ) แต่ทว่าความคิดของผมในตอนนี้ ผมไม่อยากเห็นคนที่เขารักผมอย่างจริงใจ ต้องเดินทางสายนี้อย่างเต็มตัว

“ไอ้มุก มึงเคยชอบผู้หญิงบ้างมั๊ยว่ะ” ผมอยากจะลองเชิงถามมันดู เพราะทั้งบุคลิกและท่าทางของมัน ผมไม่เชื่อว่ามันจะชอบผู้ชายได้ และคนๆนั้นดันเป็นผมสะฉิบ

“อืม มึงถามทำไม” ไอ้มุกชะโงกหน้าขึ้นมามอง

“ปะ ปล่าว คะ คือ” ผมกลืนน้ำลายลงคอ

“มึงกำลังจะบอกกูว่า กูควรที่จะมีแฟนเป็นผู้หญิง เหมือนที่มึงมีกรกนกน่ะรึ”

“อ่ะ เอ่อ มะ มึงต้องเข้าใจน่ะ คะ คือ อนาคต มันไม่แน่ไม่นอน วันข้างหน้า กูอาจจะแต่งงาน มีครอบครัวก็ได้”

“มึงไม่ต้องคิดมากหรอก กูเข้าใจ แค่มึงมามีอะไรกับกูแค่นี้กูก็ดีใจแล้ว” ผมยิ้มกว้าง หอมแก้มมันฟอดใหญ่อีกครั้ง

“กูดีใจที่มึงเข้าใจ ถ้าวันใดวันหนึ่ง มึงเจอผู้หญิงที่ถูกใจ ขอให้มึงลืมเรื่องพวกนี้สะน่ะ”

“มึงอย่าเพิ่งพูดถึงเรื่องนั้นเลยว่ะ ตอนนี้กูกำลังมีความสุข ขอให้กูได้ทำรักกับมึงให้สมอยากเถอะว่ะ” ว่าแล้วไอ้มุกก็เริ่มเกมส์ของมันใหม่ ส่วนผมน่ะหรือ ดูเหมือนว่าเจ้าแกะน้อยคงต้องการพักผ่อน หลังจากที่กรำศึกมาทั้งวัน แต่ผมก็ตามใจมัน ปล่อยให้มันซุกไซ้ต่อไป...

“ก๊อก ก๊อก พี่มุก พี่แกะ อยู่ข้างในรึเปล่าค่ะ” เสียงเจ้ามินท์ ส่งเสียงเจื้อยแจ้วอยู่ที่หน้าประตู

เราสองคนถึงกับชงัก ไอ้มุกมองตาผมครู่หนึ่ง ก่อนที่จะตะโกนออกไปว่า

“มินท์ เดี๋ยวพี่ กับพี่แกะ ลงไปน่ะ แป๊ปหนึ่ง”

“เร็วๆน่ะค่ะ แม่กับพี่มายน์ เตรียมมะพร้าวอ่อนไว้ข้างล่างแล้วค่ะ”

“ครับๆ เดี๋ยวพี่แกะลงไปน่ะครับ ” ผมตะโกนออกไปบ้าง พร้อมกับดันตัวไอ้มุกออกจากร่างผมเบาๆ

ผมกลับมาใส่เสื้อผ้าเหมือนเดิม ส่วนไอ้มุกนุ่งผ้าขนหนูลงไปอาบน้ำ จากนั้นเราก็แยกกัน โดยผมลงมานั่งที่โต๊ะข้างล่าง สมทบกับน้องมินท์ และน้องมายน์

“หวัดดีค่ะ พี่แกะ” เจ้ามายน์ยกมือไหว้ผมอย่างนอบน้อม อืม โตขึ้นสวยเป็นกอง ใบหน้าละม้ายคล้ายไอ้มุกเลย

“หวัดดีจ๊ะ โตเป็นสาวแล้วนี่เรา สวยด้วย” ผมเอ่ยปากชม ก็น้องมายน์สวยจริงนี่ครับ

“พี่แกะ เชิญทานมะพร้าวค่ะ” น้องมายน์เขินอายเล็กน้อย พร้อมกับยื่นจานมะพร้าว และแก้วน้ำที่บรรจุน้ำมะพร้าวน้ำหอม มาวางไว้ตรงหน้า

“หอม อร่อยจัง เนื้อก็นุ่มดีด้วย” ผมลองทานดูแล้ว อร่อยสมราคาคุยจริงๆ

“ถ้าชอบ ก็มาทานบ่อยๆสิจ๊ะ” แม่ไอ้มุกเดินมา พร้อมกับเตรียมพวกผักเพื่อประกอบอาหาร

“เย็นนี้ทานข้าวด้วยกันน่ะ เดี๋ยวเจ้ามายน์จะโชว์ฝีมือเอง ตอนนี้เขาเก่งด้านการบ้านการเรือนแล้วน่ะ เบาแรงแม่ไปเยอะเลย” แม่ไอ้มุกถือโอกาสยอลูกสาวตัวเองเสร็จสรรพ

“ไว้โอกาสหน้าได้มั๊ยครับ แม่ พอดีผมต้องรีบไปสมทบกับเพื่อนๆที่บ้านจุ๊ น่ะครับ” ผมไม่อยากปฏิเสธเลย กลัวน้องมาย์จะเสียใจ

“อ้าว เหรอๆ เสียดายจัง งั้นไว้โอกาสหน้า อย่าลืมมาล่ะ เออ อีกสองอาทิตย์ จะมีงานบวช แกะอย่าลืมมาน่ะลูก”

“อ๋อ แน่นอนครับ ผมรับปากมุก มันไว้แล้วอ่ะครับ” พอดีผมเหลือบไปเห็นพ่อไอ้มุกกำลังแบกมะพร้าวมาเป็นทะลายเลย ผมจึงขอตัวไปช่วยพ่อไอ้มุกขนขึ้นรถ

ไอ้มุกอาบน้ำเสร็จ เปลี่ยนเสื้อผ้าใหม่ คราวนี้มันนุ่งกางเกงขาสั้น เสื้อยืดสีเขียวอ่อน เลยทำให้มันดูน่ารักใสๆ สมวัยมากขึ้น แต่ผมก็ยังคิดว่ามันหล่อกว่าผมอยู่ดี 55555+

หลังจากที่ขออนุญาต พ่อกับแม่ไอ้มุกเสร็จ เราก็เตรียมตัวขึ้นรถ งานนี้ต้องผ่านด่านเจ้ามินท์อีกคน ผมเลยให้เศษตังค์ ไว้ซื้อขนม และรับปากเป็นมั่นเป็นเหมาะว่าจะกลับมาเล่านิทานให้ฟัง ในวันใดวันหนึ่ง....

ผมให้ไอ้มุกขับรถย้อนไปที่บ้านของผม เพราะจะเอามะพร้าวไปเก็บก่อน ก็พ่อไอ้มุก ขนขึ้นรถสะจนแทบจะไม่มีที่นั่งให้ไอ้พวกเพื่อนตัวแสบ....พอมาถึงบ้าน ผมก็แปลกใจเล็กน้อยที่เห็นรถเก๋งยุโรปคันหนึ่งจอดอยู่หน้าบ้าน...

“เอ๊ะ รถใครว่ะ ” ผมบ่นขึ้นมาลอยๆ ดันจอดอยู่หน้าประตูโรงรถอีกต่างหาก ไอ้มุกเลยต้องขับเลยไปข้างหน้าเล็กน้อย

“รึว่า รถเสี่ยศักดิ์ ไม่น่าจะใช่ อืม สงสัยจะเป็นเพื่อนพ่อมั๊ง” ผมคิดเองเออเองเสร็จสรรพ แล้วก็ไม่ได้สนใจอะไรอีก ผมกับไอ้มุกช่วยกันขนมะพร้าว มากองไว้ที่หน้าประตูบ้าน ไอ้มุกกำลังเดินไปขนมะพร้าวอีกรอบ ส่วนผมก็ถือวิสาสะเปิดประตูเข้าไป

ทันใดนั้นผมก็ได้ยิน เสียงพ่อ กับใครคนใดคนหนึ่ง ดังมาจากห้องรับแขก กำลังคุยกันอย่างถูกอกถูกใจ เสียงหัวเราะดังลั่นทีเดียว

“ฮ่ะ ฮ่ะ สารวัตรนี่ เข้าใจยอคนแก่น่ะครับ ฮ่ะ ฮ่ะ”

“ปล่าวครับ ไงล่ะก็ ผมขอฝากตัวเป็นลูกเป็นหลาน ก็แล้วกันน่ะครับ ฮ่ะ ฮ่ะ” สารวัตร ... สารวัตรไหนกัน บุคคลที่ใส่เสื้อเชิ้ตสีขาว ที่นั่งหันหลังให้ผมน่ะหรือ...เสียงคุ้นๆยังไงพิกล

“อ้าว นั้นไง พูดถึงก็มาพอดี แกะ เข้ามานี่หน่อยสิลูก” เสียงพ่อทักทายผมอย่างอารมย์ดี น้อยครั้งนักที่ผมจะเห็นพ่อหัวเราะมีความสุข อย่างวันนี้

“ครับพ่อ...สวัสดีครับ” ผมเดินเข้าไปที่โซฟา พร้อมกับยกมือไหว้แขกของพ่อ ซึ่งผมยังไม่ได้มองหน้าชัดเจนเท่าไหร่นัก

“หวัดดี ไปเที่ยวไหนมาล่ะ ไอ้เสือ” ชายคนนั้นรับมือไหว้ผม พร้อมกับยิ้มๆ ผมเหลือบตามองใบหน้านั้นชัดๆ ...และแล้ว ผมถึงกับตกตลึง หน้าซีดเผือด

“สารวัตรเชษฐ์!!!”