บทที่ 6 " ปราถนา...แอบแฝง "

บทที่ 6 “ ปราถนา...แอบแฝง ”

กริ๊ง.......กริ๊ง.........เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น ผมและพี่ดำตื่นจากภวังค์... แทบจะพร้อมๆกัน.... พี่ดำรีบก้มตัวลงไปหยิบผ้าขนหนูขึ้นมาพันกายอย่างลวกๆ พร้อมกับทำหน้าอายๆ แล้วรีบขยับตัวไปรับโทรศัพท์

ส่วนผมหัวใจแทบหล่นลงกับพื้น ความรู้สึกผิดที่คิดไม่ดีกับพี่เขา เริ่มเข้ามาโจมตี มันน่าขายหน้ามากเลยน่ะ ไอ้แกะ...ไอ้แกะดำเอ๊ย... ไอ้พระเอกเกาหลี ที่ทุกคนให้ฉายา แล้วพวกสาวๆ ที่หลงไหลคลั่งไคล้แกล่ะ... ไหนจะแฟนสาว กรกนก...เพื่อนๆ ......พ่อ แม่ สุดท้าย... ปวดใจที่สุด เห็นจะเป็นพี่....พี่กวาง นี่เรากำลังคิดอะไรไม่ดีกับ ว่าที่สามีของพี่สาวตัวเอง และเขาก็เป็นว่าที่พี่เขยของเราด้วย ถ้าทุกคนรู้ว่าจิตใจผมกำลังออกนอกลู่นอกทาง คงไม่มีใครให้อภัยผมเป็นแน่....ผมรู้สึกปวดหัวตึบ มีอาการจุก เจ็บ หายใจขัด มันช่างน่าละอายเหลือเกิน .....หรือว่านี่มันคงเป็นแรงต่อต้าน ที่ส่งผลต่อร่างกายของผมในขณะนี้.... ผมไม่กล้าหันหน้าไปมองพี่เขาอีก รีบเดินเลี่ยงหลบตัวไปสงบสติอารมณ์ในห้องน้ำ...........

สายน้ำอุ่นๆจากฝักบัวคงทำให้ผมรู้สึกดีขึ้น......กลิ่นแชมพูสระผม และกลิ่นสบู่อ่อนๆ ทำให้ผมคลายเครียดลงไปบ้าง ผมลูบไล้เรือนร่างของตัวเองพร้อมก้อนสบู่ ลงไปจนกระทั่งกระทบกับหัวนมที่หน้าอก ทั้งสองจุดเริ่มแข็งชูชันขึ้นมาเป็นไต ความรู้สึกเสียวกระสันต์เมื่อครู่เริ่มเข้าโจมตีอีกครั้ง ผมลูบไล้ผ่านลงไปที่ช่องท้องถึงแม้จะไม่ได้เป็นรูปร่างซิกแพ็กที่สมบูรณ์เหมือนของพี่ดำ แต่มันก็เริ่มมีรูบร่างจางๆ พร้อมที่จะชัดเจนขึ้นในอนาคต ผมสัมผัสแก่นกายของตัวเอง มันตื่นตัวขึ้นมารอท่าอยู่แล้วเพื่อต้องการปลดปล่อย อาวุธขนาดเกินมาตรฐานชายไทย ขนาด 6.5*5 คงไม่น่าจะน้อยไปสำหรับเด็กอายุ 15 อย่างผม จะเทียบอะไรได้กับ ขนาดของพี่ดำที่อายุ 18 ปีแล้ว ผมกะคร่าวๆ ด้วยสายตาคงประมาณ 8*6.5 แต่ก็นั่นแหละแกก็น่าจะเป็นหนุ่มเกือบสมบูรณ์แล้ว....

ร่างกายของผมน่าจะมีเค้าโครงเหมือนพี่ดำในอนาคต เพียงแต่ตอนนี้กล้ามเนื้อน้อยกว่า ผอมบางกว่า และผิวพรรณออกจะขาวๆเหลืองๆ ไปทางเกาหลี หรือจีน อย่างที่คนอื่นเขาให้ฉายา.. ขนาดแก่นกายคงไม่กล้าไปเทียบกับพี่เขาเพราะมันมหึมาจริงๆ ในความคิดผม ภาพที่พี่ดำยืนเปลือยกายพร้อมท่อนลำที่ชูชัน มันติดตราตรึงใจผมอย่างประหลาด มันไม่สามารถลบออกไปจากความทรงจำได้เลย... ทำไมน่ะ ทำไมผมถึงมีอาการอย่างที่เป็นอยู่ขณะนี้น่ะ มันเกิดอาการนี้ขึ้นมาได้ยังไงกัน..... พลันภาพเหตุการณ์ในอดีตก็กลับเข้าในภวังคฺ์อีกครั้ง....

************

คืนนั้นเด็กน้อยเล่นสนุกสนานกับพี่ดำในห้องจนเพลิดเพลิน ทำให้ลืม ลืมที่จะกลับไปนอนที่บ้าน ด้วยความอ่อนเพลีย ประกอบกับ วันนั้นอากาศค่อนข้างหนาว เด็กน้อยจึงถือโอกาสนอนซุกตัวลงข้างๆพี่ดำ เตียงนั้นมันเป็นเตียงเดี่ยว แต่มันก็น่าจะกว้างพอสำหรับเด็กตัวเล็กๆสองคน แต่ร่างกายของเด็กทั้งสองกับกอดกันกลมดิกอยู่ตรงกลางของเตียงนั่น ภาพที่เห็นเมื่อดูเผินๆ อาจจะเป็นที่น่าเอ็นดูสำหรับผู้ใหญ่บางท่าน แต่สำหรับพ่อของเด็กน้อยกับคิดไปเป็นอื่น......เด็กน้อยคล้ายกับสลึมสลือได้ยินเสียงเหมือนมีผู้ใหญ่สองสามท่านคุยกัน แว่วมาจากที่ไกลแสนไกล....

“มาหลับอยู่ห้องพี่ดำอีกแล้ว ดูดู๋ กอดพี่เขากลมเชียว น่ารักน่าเอ็นดูซะจริง สงสัยจะรักกันมากน่ะ พี่น้องคู่นี้” เสียงแม่ของพี่ดำกระทบมาให้ได้ยินแว่วๆ

“เจ้าแกะ มันคงมากวนพี่บ่อยๆ ฉันเกรงใจพี่จัง ดูซิมาชวนพี่เขาเล่นซนแล้วยังมาแย่งที่นอนพี่เขาอีก” เสียงแม่ของเด็กน้อยพูดขึ้นมาบ้าง

“ไม่เป็นไรหรอกค้่า ฮึ ฮึ พี่ก็รักเจ้าแกะเหมือนลูกคนหนึ่ง ดูท่าเจ้าดำจะรักน้องคนนี้มากอยู่เหมือนกัน เ็ด็กๆ รักกันตั้งแต่เล็กแต่น้อย น่าจะเป็นผลดีนะคะ”

“ค่ะ เมื่อโตขึ้นจะได้เป็นพี่น้องพึ่งพาอาศัยกันได้ จริงมั๊ยค่ะ คุณพี่” ดูเหมือนเสียงแม่ของเด็กน้อยกำลังขอความเห็นจากสามี

“แต่ชั้นกลัวว่า มันจะกลายเป็นพวกลักเพศน่ะซิ มีอย่างที่ไหนกอดกันกลมขนาดนี้ ” “ไม่ได้การเดี๋ยวผมจะปลุกเจ้าแกะกลับบ้านเดี๋ยวนี้” “แกะ แกะ ตื่น ตื่น ตื่นลูก” เหมือนมีคนมาจับตัวพร้อมกับเขย่าตัวเด็กน้อยเบาๆ พร้อมกับส่งเสียงปลุกพอให้ได้ยิน

“อย่าเลยค่ะคุณพี่ ดิฉันว่าพี่คิดมากไปหรือเปล่าค่ะ เด็กตัวแค่นี้เองจะมีปัญญาอะไรไปคิดเรื่องวิปริตแบบนั้น” เสียงแม่ของเด็กน้อยห้ามไว้เสียงหนักแน่น

“จริงค่ะ ปล่อยให้แกหลับให้สบายเถอะค่ะ อย่าไปปลุกแกเลย พี่ก็ไม่เห็นว่าเจ้าดำมันจะมีอะไรที่จะพาน้องเขาออกนอกลู่นอกทางนี่ค่ะ เพราะเขาก็มีพ่อเป็นต้นแบบที่ดีอยู่แล้วนี่ค่ะ ส่วนเจ้าแกะนอกจากจะมีคุณเป็นพ่อต้นแบบแล้ว ยังมีพี่ชายอีกคนหนึ่งช่วยกันดูแลอยู่แล้วไม่ใช่หรือค่ะ” เสียงแม่ของพี่ดำคัดค้านขึ้นบ้าง

“ถ้าหากว่าเกิดอะไรขึ้นในอนาคตก็อย่ามาโทษผมก็แล้วกัน” เสียงของพ่อเด็กน้อยต่ำลง พร้อมกับจำนนต่อเสียงคัดค้านทั้งสองท่าน

คราวนี้เหมือนเสียงต่างๆจะเงียบลง เงียบลงเรื่อยๆ พร้อมกับเสียงปิดประตูเบาๆ แล้วความเงียบก็เข้ามาครอบงำ เด็กน้อยกระหยิ่มอยู่ในใจ และดูเหมือนพี่ดำจะลืมตาขึ้นมาจ้องหน้าเด็กน้อย พี่ดำคงจะรู้สึกตัวอยู่ตลอดเวลาที่ผู้ใหญ่สนทนากัน...ท้ายที่สุด เด็กทั้งสองกลับยิ่งกอดกันกระชับแน่นขึ้น แน่นขึ้น..... เหมือนไม่อยากให้พรากจากกันชั่วนิรันดร์....

************

เสียงเปิดประตูทำให้ผมตื่นจากภวังค์อีกครั้ง

“แกะ พี่เอาผ้าขนหนูผืนใหม่พร้อมแปรงสีฟัน มาให้ อุ......” พี่ดำชงักกับภาพเปลือยเปล่าของผมบ้าง ผมรู้สึกร้อนวูบขึ้นมาอีกครั้ง แก่นกายของผมเริ่มทรยศ มันเริ่มขยายตัวเหยียดยาวยื่นไปข้างหน้า ผมเริ่มหน้าแดงร้อนวูบวาบ พี่ดำเองท่อนบนเปลือยโชว์มัดกล้ามที่แข็งแรง แกนุ่งกางเกงบอกเซอร์สีขาวบางๆ เพียงตัวเดียว แสงไฟทีสอดส่องเข้ามาจากข้างนอกประตู เผยให้เห็นท่อนลำสีดำๆชัดเจนชึ่งมันกำลังขยายตัวขึ้นอย่างช้าๆ หัวใจผมเต้นแรงและรัวถี่ๆ ขึ้นเรื่อยๆ เราสองคนชงักงันอยู่ชั่วครู่...อีกครั้งแล้วหรือนี่ ความปราถนาที่ร้อนแรงที่แอบแฝงอยู่ในกายที่ร้อนรุ่ม ดูซิว่าใครจะเป็นฝ่ายกระโจนเข้าหากันก่อน....

ในที่สุดเหมือนพี่ดำจะตัดสินใจอะไรบางอย่างได้ แกเริ่มสาวเท้าเข้ามา เข้ามาหาผมเรื่อยๆ มันใกล้เข้ามาทุกขณะ.....หัวใจผมเต้นโครมคราม ยังกะมีใครตีกลองระรัว อยู่ภายใน คราวนี้ผมไม่หันหน้าหนีไปไหนอีกแล้ว เป็นไงก็เป็นกัน จะเกิดอะไรขึ้นก็ให้มันรู้กันไป ความบริสุทธิ์ที่เก็บไว้ตั้งสิบห้าปี ยังไม่มีหญิงใดมาให้เปื้อนราคี มันคงจะเกิดขึ้นกับพี่ดำ พี่ชายของผมคนนี้ ณ วินาทีนี้กระมัง

พี่ดำก้าวเท้ามาใกล้....จนชิด ร่างกายของผม ความสูง 175 ซม.ของผมดูเตี้ยไปถนัดกับความสุงประมาณ 185 ซม.ของแก จนผมต้องแหงนหน้าขึ้นมองใบหน้าหล่อเหลานั้น... สายตาของพี่ดำเหมือนจะบอกว่าแกไ่ม่สามารถจะระงับสิ่งที่กำลังพลุ่งพล่านในตัวแกไม่ได้อีกต่อไปแล้ว... ใช่ความหฤหรรษ์กำลังบรรเจิด มันคงกำลังจะเกิดจริงๆ

พี่ดำเริ่มก้มหน้าลงมาเรื่อยๆ กลิ่นโคโลนญ์อ่อนๆทำให้อารมณ์ของผมถึงกับกระเจิง คงไม่มีอะไรจะมาขัดจังหวะความรักของเราได้อีกแล้วซิน่ะ เสียงหายใจหนัก ถี่ๆ ของพี่ดำรดใบหน้าของผม มันแผ่วหวิว อย่างบอกไม่ถูก พี่ดำกำลังหลับตาพริ้มพร้อมกับริมฝีปากสีแดงๆ น่าจูบนั้นกำลังเผยอลงมาใกล้ ผมเริ่มหลับตาค่อยๆเปิดริมฝีปากของตัวเองบ้าง ผมพร้อมแล้ว..พร้อมที่จะรับรสสวาทที่กำลังจะเกิดขึ้นในไม่ช้า.......