บทที่ 13 " แกะดำ...ประกาศศักดา "

บทที่ 13 “ แกะดำ...ประกาศศักดา ”

รุ่งเช้าพี่ดำรีบมาส่งผมที่บ้านไอ้อ้วน เพื่อเปลี่ยนเป็นชุดนักเรียนและเตรียมตัวไปเรียน ...แกบอกว่าตอนเย็นจะมารับ... ก่อนจากแกมองผมอยู่เนิ่นนาน สายตาของแกดูเศร้าๆพิกล ผมเองก็รู้สึกไม่ค่อยดี อยากเข้าไปบอกแกเหลือเกินว่า
“พี่ดำครับ ผมไม่อยากให้เราสองคนต้องจบกันแบบนี้เลย ผมอยากจะให้ทุกอย่างดำเนินไปตามครรลองของมัน ผมไม่อยากได้พี่เป็นแค่พี่ชายเท่านั้น แต่ผมอยากได้พี่เป็นทุกสิ่งทุกอย่างในชีวิตของผม...”
แต่แล้วผมก็ต้องถอนหายใจ ก็เราตกลงกับแกแล้วนี่ว่า จะเป็นแค่พี่น้องกันเท่านั้น ...ไอ้แกะเอ๊ย มึงจะกลืนน้ำลายตัวเองหรือไงว่ะ สมน้ำหน้ามึง ทีก่อนพูดแล้วทำเข้มแข็ง ทีมาตอนนี้แล้ว ทำเป็นอาลัยอาวรณ์น่ะมึง...
พี่ดำค่อยๆหันหลังกลับก่อนจะบิดมอเตอร์ไซค์ จากไปจนลับตา... ผมรู้สึกใจหาย...เศร้า อ้างว้าง อย่างบอกไม่ถูก.... นี่ผมควรจะทำอย่างไรดี กับสิ่งที่เกิดขึ้นภายในชั่วข้ามคืน...ผมควรจะยอมรับมันหรือควรจะปฏิเสธมัน.....
ระหว่างเดินทางไปโรงเรียน ซึ่งก็ไม่ไกลเท่าไหร่หรอก เดินไม่ถึงกิโลด้วยซ้ำ ไอ้อ้วนเดินคู่กับไอ้อ๊อด ไอ้ซอเดินคู่กับไอ้จุ๊ ดูท่าทางสองคู่นี้มันแปลกๆ อยู่เหมือนกัน ดูมันสนิทสนมกันยังไงก็ไม่รู้ ผมเดินรั้งท้ายคนเดียวอย่างเซ็งๆ นี่ถ้ามีพี่ดำเดินเคียงข้าง คงจะมีความรู้สึกที่ดีกว่านี้ พอถึงประตูทางเข้าโรงเรียน อ้าวนั่นไง คู่หูผม มันมารอดักผมตั้งแต่เช้าเชียว...
“เฮ้ย แกะ กูมารอมึงตั้งนานแล้ว ไอ้ห่ะ กูงดท่องหนังสือเลยน่ะเช้าเนี่ยะ” ไอ้โกก ครับ ไอ้นี่มันขยันเรียน บ้านมันอยู่ไกล มันเลยมาแต่เช้า เลยมีเวลาท่องหนังสือทุกเช้าก่อนเข้าเรียน
“มีไรว่ะ โกก ดูมึงตื่นเต้นพิกล” ผมถามมันเพราะมันดูท่าทางลุกลี้ลุกลน
“มีซิว่ะ มึงมานี่เลย เร็ว ตามกูมา” แล้วมันก็มาลากข้อมือผม กึ่งเดินกึ่งวิ่ง มันคงดูตลก ที่ไอ้คนร่างเล็กสูงราว 160 กำลังลากคนตัวสูงใหญ่ 175 อย่างผม กำลังพากันวิ่งผ่าฝูงชน ไปที่หน้าห้องธุรการ
“มึงจะรีบไปไหน ไอ้เวร เดี๋ยวหนังสือหนังหากูตกเรี่ยราด ใครจะช่วยกูเก็บว่ะ” ผมบ่นไปตามเรื่อง แต่แล้วก็ต้องมาสะดุดกึกอยู่ที่บอร์ดของโรงเรียน
“ประกาศ รายชื่อนักเรียน ที่จะเข้าตอบปัญหาแข่งขันระดับมัธยมศึกษาชั้นปีที่ 4”
“นี่ไงมึงดูซิ ตัวแทนห้องควีน คือกูกับมึงน่ะโว๊ย” ไอ้โกกบอกผมด้วยความตื่นเต้น
“กำหนดการแข่งขันภายในวันจันทร์ที่.......ในช่วงคาบกิจกรรม เวลา บ่ายสองโมงครึ่ง ณ หอประชุมโรงเรียน”
“เฮ้ย นี่มันวันนี้ นี่หว่า แล้วจะเอาเวลาที่ไหนมาเตรียมตัวว่ะ” ผมรำพึงกับไอ้โกก
“เออ สงสัยอาจารย์ จะเซอร์ไพร้ว่ะ กูก็เพิ่งเจอประกาศเช้านี้เอง” ไอ้โกกมันหันหน้ามาอธิบาย
สักพักแก๊งของผมก็เริ่มเข้ามาสมทบ พวกมันก็เริ่มฮือฮากันใหญ่ แต่แล้วไอ้เบนซ์ก็พูดขึ้นมาว่า
“เห็นพี่ชายไอ้วาด บอกว่า ไม่เคยมีห้องไหนเอาชนะห้องคิง ได้เลยว่ะ แม่งมันผูกขาดชนะเลิศ ทุกปี” พี่ชายวาดตอนนี้อยู่ ม.5 ห้องควีน ปีที่แล้วก็แพ้ราบคาบชนิดไม่เห็นฝุ่น
“เอาว่ะ พวกเรางานนี้ เราต้องร่วมกันเอาใจช่วย ไอ้แกะกับไอ้โกก ลองดู...สู้กับพวกมันสักตั้ง” เสียงใครคนใดในกลุ่มส่งเสียงเชียร์ให้กำลังใจ พวกเราก็เลยตกลงกันว่าเที่ยงนี้จะรีบกินข้าว แล้วรีบประชุมเพลิงลองซ้อมดูว่า คำถามมันจะออกแนวไหน ไอ้เบนซ์บอกอีกว่า มันน่าจะไม่เน้นวิชาการเท่าไหร่ เพราะม.4 ทุกชั้นเข้าแข่งขัน นอกจากสายวิทย์แล้วยังรวมสายศิลป์เข้าไปด้วย....
แล้วเวลาบ่ายสองโมงครึ่งก็มาถึง นักเรียนชั้นม.4 ทุกคนต่างก็เข้าห้องประชุมนั่งกันเป็นระเบียบเรียบร้อย อาจารย์ประจำเวทีก็ขึ้นมากล่าวเป็นพิธี
“การแข่งขันในครั้งนี้ มีจุดประสงค์เพื่อกระตุ้นให้นักเรียนมีความตั้งใจศึกษาเล่าเรียน หาความรู้ใส่ตัวให้มาก ไม่จำเป็นที่จะต้องมีความรู้เฉพาะในตำรา.......” อาจารย์พูดไปเรื่อยๆ จนจบ แล้วผมกับไอ้โกกก็ขึ้นไปนั่งประจำที่บนเวที ที่จัดไว้ มีทั้งหมด 12 ห้องเรียน การแข่งขัน มีสิบข้อ ข้อละ สองคะแนน การแข่งขันดำเนินไปเรื่อยๆ จนกระทั่งมาถึงข้อที่สิบสุดท้าย
“อาจารย์ขอนับคะแนนก่อนน่ะค่ะนักเรียน ตอนนี้ห้องที่นำอยู่ได้แก่ ห้องคิงค่ะ นำอยู่สองคะแนน หมายความว่า ถ้าข้อสุดท้ายนี้ตอบถูก จะเป็นผู้ชนะ.....”
“เฮ...เฮ....” เสียงเชียร์จากห้องคิงดังสนั่น....ห้องอื่นๆ จ๋อย ไปตามๆ กัน
“ห้องที่ตามหลังห้องคิงอยู่ ได้แก่ ห้องควีน และห้องแปดค่ะ นอกนั้น......”
“ตายห่า ล่ะ ไอ้แกะ ถ้าห้องคิงมันตอบถูกข้อสุดท้าย หมายความว่ามันชนะไปเลยน่ะมึง ถึงแม้เราจะตอบถูก เราก็ตามไม่ทัน” ไอ้โกกกระซิบข้างหูผมเบาๆ ผมอดชำเลือมองไปที่ห้องคิงไม่ได้ เป็นนักเรียนหญิงสองคนท่าทางทะนงตนน่าดู ตอนนี้ยิ่งยืดเข้าไปใหญ่ เพราะชัยชนะรออยู่แล้ว
อาจารย์หญิงล้วงเข้าไปจับคำถามในโถที่บรรจุคำถามหลากหลายเอาไว้ ก่อนที่จะพูดขึ้นมาว่า
“คำถามข้อที่สิบ คำถามสุดท้ายน่ะค่ะ คำถามมีอยู่ว่า เป็ด ไก่ และแกะ มีขารวมกัน 156 ขา ถ้าหากว่าจำนวนเป็ดและไก่ มีจำนวนเท่ากัน จำนวนไก่เป็นสองเท่าของจำนวนแกะ ถามว่า มีแกะอยู่ทั้งหมดกี่ตัว?” (เพื่อนๆลองช่วยกันคิดดูน่ะครับ)
ผมกับไอ้โกกก็เริ่ม ใช้สมการที่เคยเรียนมา ให้เป็ดเป็น x แกะ เป็น Y อะไรทำนองนี้ คำนวนไปคำนวนมา โอ๊ยออกมาเป็นร้อยกว่า อะไรว่ะจะเยอะขนาดนั้น
“เหลือเวลาอีก 1 นาทีน่ะคะ นักเรียน” อาจารย์ก็เริ่มเตือนแล้ว
“ไอ้โกก มึงคำนวณได้เท่าไหร่ว่ะ “
“ร้อยกว่าว่ะ แล้วมึงอ่ะ”
“เออ กูก็ร้อยกว่าเหมือนกัน เป็นไปได้ไงว่ะ “
“งั้นก็ตอบนี่ไปแล้วกัน คิดไม่ออกแล้ว” ไอ้โกก เริ่มเขียนคำตอบลงไป ทั้งๆที่รู้ว่าผิดแน่นอน แต่ก็ไม่รู้ว่าจะตอบอะไรดี
“เฮ้ย เดี๋ยวก่อน ผมนึกอะไรขึ้นมาได้ ลองเอา 156 หารด้วย 3 มันได้ 52 ผมรีบ จดลงไป 52....52....52 เมื่อรวมกัน ได้ขาทั้งหมด 156 ขา ลองเขียนใหม่เป็นจำนวนตัวได้ 26...26...13 โป๊ะเชะ มีแกะ 13 ตัวชัดชัด” ผมรีบแย่งกระดาษคำตอบจากไอ้โกก มาแก้ใหม่ ซึ่งทันหวุดหวิดกับที่อาจารย์มาเก็บพอดี
“เอาล่ะเราจะมาอ่านคำตอบของแต่ละห้องกันน่ะค่ะ ม.4 ห้องหนึ่งตอบ....ไม่ถูกค่ะ..... มาดูห้องคิงค่ะ จะตอบว่าอะไรดีค่ะ ......ไม่ถูกน่ะค่ะ เสียดายจัง แต่ยังไงก็ยังมีสิทธิลุ้นชนะอยู่ค่ะ เพราะเหลือห้องควีนห้องเดียวที่ยังไม่ได้อ่านคำตอบน่ะคะ” ตอนนี้ผมมองไปที่ เพื่อนๆข้างล่างเวที ทุกคนภายในห้องกำลังลุ้นกันตัวเกร็งอยู่ โดยเฉพาะสมาชิกแก๊งผม ถึงกับพากันนั่งไม่ติดพื้น... อาจารย์หยิบกระดาษคำตอบของผมกับไอ้โกก ขึ้นมาคลี่ดู ถึงกับอุทานออกมาว่า
“โอ...ผิดคาดค่ะ ท่านคณะอาจารย์ค่ะ ห้องควีนตอบว่า 13 ค่ะ ถูกต้องค่ะ ได้สองคะแนนค่ะ”
“เฮ้....เฮ้ ... ”เสียงไอ้ม้วนดังกว่าใครเพื่อน ทุกคนทำเสียงฮือฮา ตามด้วยเสียงปรปมือดังสนั่น...
“ตอนนี้ เราได้ลำดับที่หนึ่งสองทีมน่ะค่ะ คือห้องคิงกับห้องควีนค่ะ ส่วนลำดับที่สาม ได้แก่ ม.4 ห้องแปดค่ะ ท่านคณะอาจารย์จะตัดสินยังไงดีค่ะ” คณะอาจารย์ตัดสินใจกันชั่วครู่ จึงลงมติเอกฉันท์ ให้ห้องคิงกับห้องควีนแข่งกันไปจนกว่าจะหาผู้ชนะได้
“คำถามต่อไปนี้น่ะค่ะ ถ้า่ฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งตอบถูกหรือหรือถูกเพียงครึ่งก็ถือว่าชนะไปเลยน่ะค่ะ เราจะให้โอกาศตัวแทนจากห้องควีนขึ้นมาเลือกคำถามในโถค่ะ เนื่องจากเพิ่งเป็นปีแรกที่ห้องควีนสามารถทำคะแนนมาถึงขั้นนี้ได้น่ะค่ะ เชิญตัวแทนจากห้องควีนมาเลือกคำถามค่ะ” ไอ้โกกลุกไปเลือกคำถามจากโถ ก่อนไปมันยกมือท่วมหัวนิดหนึ่ง ทำให้เกิดเสียงเฮดังลั่นเลย... ไอ้ห่ะ เลือกคำถามดีๆล่ะมึง
“คำถามมาแล้วน่ะค่ะ.....มีกบตัวหนึ่งตกลงไปในบ่อลึก 3 เมตร มันสามารถกระโดดครั้งหนึ่งได้เพียงครึ่ง ถามว่ากบจะต้องกระโดดกี่ครั้งจึงจะพ้นปากบ่อ” (อ้าว....เพื่อนมาช่วยกันคิด...น่ะครับ เจ๊ Cat ตอบว่าอะไรครับ คุณตั๊มด้วย และเพื่อนๆทุกคนที่เข้ามาอ่านน่ะครับ......)
“กูว่า ไม่สองก็สามว่ะ มึงว่าไง ไอ้แกะ” ไอ้โกกออกความเห็น
“แต่กูว่าคำถามมันแปลกๆ ว่ะ กบกระโดดได้เพียงครึ่ง ครึ่งอะไรว่ะ”
“ก็ครึ่งบ่อไง ถ้ากูตอบว่า สอง เกิดกบมันลื่นถอยลงไป จากข้างบ่อ แล้วมันกระโดดอีกครั้ง เอ๊ะหรือว่าเป็นสาม” ไอ้โกก เกาหัวแกรกๆ อย่างใช้ความคิด
“เอางี้ตอบไปเลยว่า ไม่สองก็สาม อย่างน้อยได้หนึ่งคะแนนก็ยังดี มึงว่าไง ไอ้แกะ” ไอ้โกกกำลังเขียนกระดาษคำตอบลงไป
“เดี๋ยว กูว่าถ้ามันจะแพ้ อย่างน้อยเราก็ได้ที่สองล่ะว่ะ กูอยากตอบว่า ขึ้นไม่ได้ว่ะ”
“เฮ้ย มึงจะบ้าเรอะ ! คำถามเขาถามว่า กบจะต้องกระโดดกี่ครั้งถึงจะขึ้นปากบ่อน่ะมึง”
“ก็คำถามมันไม่บอกนี่หว่า ว่ากบกระโดดได้ครึ่งหนึ่งแล้วไปหยุดอยู่ที่ข้างๆบ่อ กูเข้าใจว่า มันกระโดดแล้วตกลงมาที่เดิมว่ะ เพราะฉะนั้นไม่ว่ามันจะกระโดดกี่ครั้งมันก็ขึ้นไม่ได้อยู่ดี”
“หมดเวลาค่ะ นักเรียน ตอบได้เลยค่ะ” อาจารย์เตือนให้ตอบคำถามได้แล้ว ผมเลยตัดสินใจเขียนคำตอบลงไป โดยไอ้โกกไม่ค่อยเต็มใจเท่าไหร่นัก
“เราจะอ่านคำตอบของห้องควีนก่อนน่ะค่ะ ตอบว่า “กระโดดกี่ครั้งก็ขึ้นไม่ได้” ค่ะ ”
โห่......โห่....... เสียงโห่ดังลั่นเลยครับพี่น้อง ไอ้โกกแทบเอาปี๊บคลุมหัวด้วยความอับอาย แต่ผมหน้าด้านครับ ทำหน้าเรียบเฉย
“มาดูคำตอบของห้องคิงค่ะ ตอบว่า ไม่สองก็สาม ค่ะ”
เสียงฮือฮาเหมือนจะเห็นด้วยน่ะครับ จากนักเรียนทั้งหมดในห้องประชุม ยกเว้นห้องควีนห้องเดียว ที่รอปาฎิหาริย์อยู่
“ขอเชิญอาจารย์สากล เจ้าของคำถามขึ้นมาเฉลยค่ะ” อาจารย์สากลเป็นอาจารย์สอนวิชาฟิสิกส์ และเป็นอาจารย์ประจำชั้น ม.4 ห้องคิงซะด้วย
“ตายห่า เป็นคำถามของอาจารย์สากลเหรอ ไอ้แกะเอ๊ย เราแพ้แล้วว่ะ กูบอกแล้วมึงไม่เชื่อกู อย่างน้อยคำตอบมันก็เหมือนกัน จะได้ชิงกันในข้อต่อไป” ไอ้โกกบ่นแล้วบ่นอีก
“ผมขอเฉลยน่ะครับ เนื่องจากกบมีแรงกระโดดได้เพียงครึ่ง หมายถึงกบกระโดดได้ครึ่งหนึ่งของบ่อแล้ว ก็กระโดดต่อไปได้อีกครึ่งหนึ่ง ของครึ่งน่ะครับ และก็เป็นครึ่งหนึ่งของจุด.... ไปเรื่อยๆ ไม่มีที่สิ้นสุด เป็นอินฟินิตี้ครับ คำตอบคือ ขึ้นไม่ได้ครับ”
“ไชโย้.... นักเรียนม.4 ห้องควีน พากันลุกขึ้นยืน ดีใจกันใหญ่ ไอ้โกกหันหน้ามามองผมอ้าปากค้างอย่างไม่น่าเชื่อ ถึงแม้ผมจะยังงงๆกับคำเฉลยของอาจารย์อยู่ แต่คำตอบมันอันเดียวกัน ผมยิ้มด้วยความปิติ พร้อมยกนิ้วโป้งให้พวกแก๊งค์ผมข้างล่าง วันนี้ผมรู้สึกเป็นสุข กับคำว่า “เพื่อน ” เพื่อนในวัยนี้เป็นวัยที่น่าจดจำไม่ใช่หรือ...
“นักเรียนทุกคน กรุณาสำรวมค่ะ นั่งลงให้เรียบร้อยค่ะ” พวกเพื่อนๆจึงพากันนั่งลงอย่างสงบ พร้อมรอฟังผลต่อไป
“ไม่น่าเชื่อน่ะค่ะ ว่าจะมีคนล้มแชมป์เก่าหลายสมัยจากห้องคิงได้ ดังนั้น อันดับหนึ่งได้แก่ ม.4 ห้องควีนค่ะ อันดับสอง ห้องคิง และอันดับสามห้องแปดค่ะ เชิญนักเรียนมารับรางวัลค่ะ” ผมกับไอ้โกกขึ้นไปรับรางวัลด้วยความภาคภูมิใจ อาจาย์ทะนง (สอนวิชาชีววิทยา) เป็นอาจารย์ประจำชั้นของพวกผม ยิ้มหน้าบานแก้มแทบปริ ที่ลูกศิษย์ปีนี้สามารถนำชัยชนะมาให้แกได้
ก่อนโรงเรียนเลิกพวกแก๊งค์ผม ก็มี ผม ไอ้โกก ไอ้ซอ ไอ้จุ๊ ไอ้อ้วน ไอ้อ๊อด ไอ้ม้วน ไอ้เบนซ์ และไอ้เท่ง ตกลงกันว่าจะไปเลี้ยงฉลองกันในตลาด
“พี่เอกจะรู้มั๊ยเนี่ยะ ว่าน้องชายแกตอบปัญหาได้ที่หนึ่ง” ไอ้ซอพูดขึ้นมาลอยๆ
“อ้าว ตกลงพี่เอก เขาเป็นพี่ชายมึงเหรอว่ะ ไอ้แกะ” ตอนนั้นไอ้โกกมันกลับบ้านก่อน มันเลยไม่รู้เรื่อง
“พี่ชายอะไรว่ะถึงจะหล่อ แต่ก็หน้าไทย ไทย ดูมึงซิ ไอ้แกะ มึงมันหน้าจืด กูนึกว่าพวกญวนอพยพซะอีก เอ๊ะ หรือว่าพ่อมึงมีเมียหลายคน” ไปกันใหญ่แล้วไอ้โกกมึง ปากเสีย
“ลูกพี่ลูกน้องน่ะมึง จะเหมือนกันได้ไง” ไอ้อ้วนพูดขึ้นมาบ้าง
“อ้าว เหรอ เออ กูขอโทษมึงว่ะไอ้ แกะเรื่องกูล้อเลียนมึงกับพี่ชายมึงอ่ะ” กูไม่โกรธมึงหรอกไอ้โกก ที่มึงพูดน่ะ มันเป็นจริงไปแล้ว เฮ้อ!!!!!
“เออ ไม่เป็นไร ไม่เห็นต้องคิดมาก เพื่อนกัน” ผมตอบมันไปงั้นแหละ แต่ในใจคิดถึงพี่ดำจัง ไม่รู้ป่านนี้จะเป็นไงบ้าง อยากให้แกกลับคำพูดแล้วมาเป็น....คู่รัก....โอ๊ย ไม่คิดดีกว่า......
“พวกมึงจะคุยกันอีกนานมั๊ย กูเริ่มหิวแล้ว ตกลงจะไปกินอะไรกัน” ไอ้ม้วนสอดขึ้นมา
“กูว่า ไปกินร้านส้มตำไก่ย่าง ร้านไอ้บี แฟนไอ้โกก ดีมั๊ย จะได้อุดหนุนเพื่อนด้วย” ไอ้อ๊อด ออกความเห็น (บี เป็นหัวหน้าห้องฝ่ายหญิง ไอ้โกกเป็นหัวหน้าห้องฝ่ายชาย ทั้งสองคนตกลงเป็นแฟนกันครับ)
“กูว่าไปกินขนมร้านพี่แหม่ม ต่อก็ดีน่ะ ขนมแกอร่อยว่ะ กูชักอยากกินขึ้นมาแล้วซิ เมื่อวันก่อนไอ้ม้วนไปหลอกกินขนมฟรี ได้ตั้งหลายถ้วย” ไอ้เท่งพูดบ้าง(เดี๋ยวไม่มีบทพูดแล้วจะน้อยใจ)
“ก็กูมันหล่อนี่หว่า” ไอ้ม้วนชมตัวเองแล้วทำท่าเสยผม คงหล่อมากๆๆๆ เลยน่ะเพื่อน กวนตีนซะไม่มี

ขณะที่กำลังตกลงกันอยู่นั้น ก็มีรุ่นพี่ผู้หญิง ม.6 ห้องคิง (ห้องเดียวกับพี่ดำ) สี่ห้าคนกำลังเดินมาที่กลุ่มพวกเรา
“พี่ได้ข่าวว่าปีนี้ ม.4 ห้องควีน ชนะเลิศการตอบปัญหาเหรอ เก่งจังเลยน่ะ โดยเฉพาะพระเอกเกาหลี กับ โกก” พี่ผู้หญิงคนนี้สวยมากๆ รูปร่างอรชรอ้อนแอ้น ผิวขาว ออกสไตล์ หมวยหน่อยๆ ทำผมหน้าม้าด้วย น่ารักจังเลย ผมถึงกับนิ่งอึ้งพูดอะไรไม่ออก
“อ้าว หวัดดีครับ พี่พร” ไอ้จุ๊ยกมือไหว้ ท่าทางจะสนิทกันเชียว แล้วมันก็หันหน้ามาหาผม พร้อมกับพูดเสียงอันดังว่า
“ถึงกับตลึงเลยน่ะมึง ไอ้แกะ ....ยกมือไหว้.... พี่สะใภ้....มึงซะซิ พี่พรนี่แหละเป็นแฟนกับพี่เอก พี่ชายมึง”.........