บทที่ 17 " พลพรรค...รักเพื่อน "

บทที่ 17 “ พลพรรค...รักเพื่อน ”

“อื้อหือ ไอ้แกะ คะอวยมึงโคตรสวยเลยว่ะ ทั้งแข็งเป็ก ทั้งท่อนลำมึงยังตั้งตรงอีก หัวมันก็โคตรสวยเชียวน่ะมึง” มันยังคงพรรณาต่อครับ ตอนนี้ผมเริ่มเมาได้ที่แล้ว มันจะทำอะไรก็ทำไป ชักจะไม่ค่อยรู้เรื่องแล้วซิครับ
“ของมึงมันสวยกว่าของกู แถมยังใหญ่ยาวกว่าอีก เดี๋ยวกูเอาของกูมาเทียบดูหน่อยซิว่ะ” ว่าแล้วไอ้ม้วนก็ปลดเข็มขัด ดึงกางเกงนักเรียนขาสั้น พร้อมกางเกงในสีขาวตัวจิ๋ว สลัดออกจากปลายเท้าอย่างรวดเร็ว
มันเอาท่อนลำของมันมาเทียบกับของผม ของมันไม่ใหญ่นัก แต่ก็ไม่เลวร้ายหรอกนา
“ไอ้แกะ เดี๋ยวกูมา” มันวิ่งแก้ผ้าโทงๆไปที่มุมห้อง ลื้อหาอะไรบางอย่างใต้ลิ้นชักตู้หนังสือ มันวิ่งกลับมาพร้อมด้วยตลัปเมตร ท่อนลำมันก็กำลังแข็งโ่ด่อยุ่ ถึงกับกวัดแกว่งไปมา แต่ดูแล้วท่าทางตลก เพราะมันเปลือยท่อนล่างอย่างเดียว มันยังใส่เสื้อนักเรียนอยู่
“ไอ้แกะ ของมึงยาวตั้ง หกนิ้วครึ่ง เชียวน่ะมึง ไหนกูวัดรอบๆ ดูซิ อื้อหือ ห้านิ้วว่ะ ใหญ่ชิบ” ขนาดกูมันไม่ใหญ่หรอกไอ้ม้วนนนนน แค่เกินมาตรฐานชายไทยมาหน่อยเดียว แต่มันก็ใหญ่กว่าของมึงก็แล้วกัน ฮ่า ฮ่า
“ของกูยาว ห้านิ้วว่ะ กว้างแ่ค่ สี่นิ้วครึ่งเอง ทำไมถึงจะใหญ่แบบของมึงว่ะ” แบบนี้มึงต้องไปขอดูของพี่ชายกูดูแล้วว่ะ มึงจะรู้ว่าของกูชิดซ้ายไปเลย ของมึงก็ไม่เลวหรอก เกือบๆจะมาตรฐานอยู่แล้ว (ห้าคูณห้า)
ไอ้ม้วนมันพูดเองเออเองไปเรื่อยๆ ของมันคนเดียวล่ะครับ เพราะไอ้แกะกำลังเมาไงครับ แต่คะอวยยังโด่ชี้หน้ามันอยู่เลย
ไอ้ม้วนมันเดินมาพิจารณาคะอวยผมต่อ จับรูดขึ้นรูดลงอีกสองสามครั้ง แล้วมันก็พูดขึ้นว่า
“หัวมันยังแดงแจ๋อยู่เลย แสดงว่ามึงยังไม่เคยฟันผู้หญิงล่ะซิท่า เฮ้ยไอ้แกะ มึงได้ยินที่กูถามมั๊ย” มันเริ่มเขย่าตัวผมครับ เพราะผมกำลังจะหลับน่ะซิครับ
“เอ่อ ว่าไงว่ะ” ผมสลึมสลือถามมันเพราะไม่ค่อยได้ยินถนัด
“กูถามว่ามึงเคยเยสผู้หญิงรึยัง”
“เอ่อ ยังว่ะ” อายฉิบหาย แสดงว่ามันคงจะเคยแล้ว
“เอางี้กูจะพามึงไปขึ้นครู น้องดาวสวยน่ารักเหมือนในหนังสือเมื่อกี้เลย เรื่องท่านี่กระจุย” ผมเริ่มสนใจขึ้นมาบ้าง ค่อยๆฝืนตัวลืมตาขึ้น
“แสดงว่า มึงเคยฟันน้องเขามาแล้ว”
“แน่นอนซิมึง ก็กูเจ้าถิ่นแถวนี้นี่หว่า หล่อๆอย่างมึง แถมซิงด้วย ขี้คร้านน้องดาวเขาให้มึงเอาฟรีๆ” มันไม่พูดเปล่าน่ะครับ มันก็ยังกำหัวถอกผมรูดไปมาอยู่ดี แถมไม่มองหน้าผมด้วย มัวแต่จ้องคะอวยผมเพลิน
“แล้วน้องดาวนี้อยู่ที่ไหนว่ะ”
“ซ่องเจ๊แดง เป็นเด็กใหม่โว๊ย กำลังดังเชียวน่ะมึง แขกจองเพียบ แต่กูซี้กับเจ๊แดงเดี๋ยวกูจัดให้ แต่มีข้อแม้อย่างหนึ่งว่ะ”
“ข้อแม้อะไรว่ะ”
“ข้อแม้ก็คือ กูต้องเข้าไปอยู่ในห้องน้องดาวพร้อมกับมึง.....”
“ก๊อกๆ ก๊อกๆ......................” “ไอ้ม้วนโว๊ย...ไอ้ม้วน มึงอยุ่ข้างในรึเปล่า”
เสียงไอ้เท่งมาเคาะประตูดังลั่น ตายห่า ไอ้ม้วนรีบนุ่งกางเกงใน พร้อมสวมกางเกงขาสั้นแทบไม่ทัน มันตกใจจนคะอวยแทบหด
“อยู่...อยุ่ แป๊ปหนึ่ง ไอ้เท่ง.....” ไอ้ม้วนรีบหากางเกงในมาสวมให้ผม แล้วตามด้วยกางเกงนักเรียน รูดซิบมาได้นิดเดียวก็ติดที่คะอวยผม เพราะมันยังไม่ยอมอ่อนตัว
“ไอ้แกะ ตัวใครตัวมันน่ะมึง ” ว่าแล้วมันก็ดีดตัวผลึงไปที่ประตู อ้าวไอ้เวรถอดกางเกงกูแล้ว ไม่เก็บน้องชายกูให้เข้าที่ซะนี่ ผมเลยต้องใช้ความพยายามรูดซิบขึ้นมาปิดเองแต่ยังไม่ได้ปิดตะขอกางเกง ไอ้ม้วนก็เสือกเปิดประตูพอดี
ไอ้พวกแก๊งผมมันมากันครบทีมเลย ไอ้เท่งโผล่หน้าเข้ามาก่อน
“อ้าว ไอ้แกะ มันเป็นอะไรว่ะ ถึงนอนไม่ใส่เสื้อ แถมตะขอกางเกงก็ไม่ปิด...มึงทำอะไรไอ้แกะว่ะ” มันหันหน้าไปถามไอ้ม้วน ตอนนี้ผมแกล้งนอนหลับสนิท แต่จริงๆก็ง่วงๆตาแทบปิดอยุ่เหมือนกัน
“มันกินเบียร์ไปสามกระป๋องเลยเมาไม่เป็นท่า” คราวนี้ เพื่อนๆเริ่มเข้ามารุมดูตัวผมกันยกใหญ่
“ไอ้แกะ นี่มันหล่อ หุ่นดีจริงๆว่ะ ขนาดมันเมามันยังเท่ห์เลยน่ะพวกมึง” อ้าวไอ้จุ๊ มึงชมกูเป็นด้วยหรือว่ะ
“ว่าแต่มันเป็นอะไรว่ะ มันถึงกินเบียร์จนเมามายขนาดนี้ มึงมอมมันรึเปล่า” ไอ้อ้วนถามไอ้ม้วนมั่ง
“เห็นมันกลุ้มอกกลุ้มใจ อยากกินอะไรเมาๆ กูก็จัดให้ นึกว่ามันจะกินแค่กระป๋องเดียว นี่มันล่อตั้งสาม เห็นมันบอกว่าไม่เคยกินเหล้ากินเบียร์มาก่อน”
“ก็ เออ ซิว่ะ พวกกูเป็นเด็กเรียนโว๊ย ไม่เคยแตะไอ้พวกแบบนี้หรอก” ไอ้ซอเน้นคำว่าเป็นเด็กเรียนให้ไอ้ม้วนได้ยิน
“ว่าแต่มันกลุ้มใจอะไรว่ะ กูเห็นมันแปลกๆ ตอนอยู่กับพี่เอกเมื่อกี้แล้ว” ไอ้อ๊อดถามมั่ง
“จะมีอะไร้ มันก็อกหัก เพราะหลงรัก ผู้หญิงคนเดียวกับ พี่ชายมันน่ะซิ”
“เฮ้ย มึงหมายถึงพี่พรน่ะเร้อ” ไอ้โกก ตะโกนขึ้นด้วยความงุนงง
“มิน่าล่ะ กูเห็นมันตลึงจ้องพี่พรไม่วางตา ตั้งแต่อยู่ที่โรงเรียนแล้ว” ไอ้จุ๊เสริมขึ้นมาบ้าง
“อ้าวแล้ว พวกเราจะช่วยมันยังไงดีล่ะ ทีนี้” ไอ้เบนซ์ถามความเห็นจากเพื่อนๆ
“กูกะไอ้จุ๊จะไปหาไอ้ก้อยกะไอ้วาด ซะหน่อยเผื่อมันติดต่ออะไรกับ กรกนก แฟนมันได้มั่ง ไอ้นี่ไม่ไหวอยู่ห่างแฟนแล้วชักจะนอกใจ แย่ว่ะ” ไอ้ซอออกความเห็น
“เออ กูว่างานเลี้ยงเย็นนี้ที่ร้าน บี แฟนกู เห็นทีต้องงดไว้ก่อนว่ะ รอให้ไอ้แกะมันดีขึ้นก่อน วันนี้มันคงยังไม่หายเมาง่ายๆ กูจะได้รีบกลับบ้านซะที” ไอ้โกกบอกเพื่อนๆ
“เฮ้ย พวกมึง..พี่เอก.. มา ” ไอ้ม้วนชะโงกตัวลงไปมองข้างล่าง เพิ่งเห็นพี่เอกกำลังจอดรถมอเตอร์ไซค์อยู่หน้าบ้าน
“พี่เอกรู้จักบ้านกูได้ไงว่ะ”
“ก็ไอ้เท่งน่ะซิ บอกแกไปว่ารู้จักบ้านมึงดี” ไอ้เบนซ์ตอบแทน
“เอายังไงดีว่ะ พวกเรา ถ้าพี่เอกรู้ว่า น้องชายแกเมามายขนาดนี้ พวกเราต้องแย่แน่ๆ” ไอ้ม้วนขอความเห็นจากเพื่อนๆ
“กูจะลงไปบอกแกเองว่า ไอ้แกะติดทำรายงานทั้งคืน แล้วค่อยเจอแกพรุ่งนี้ที่โรงเรียนดีมั๊ย พวกเรา” ไอ้โกกบอกเพื่อนๆ
“ดีว่ะ ความคิดมึงใช้ได้ แต่กูกลัวว่าพี่เอกจะไ่ม่ยอมกลับง่ายๆน่ะซิ เห็นแกบอกพวกกูว่าจะให้ไอ้แกะย้ายไปพักอยู่บ้านแกคืนนี้” ไอ้จุ๊พูดขึ้นมาลอยๆ
“เฮ้ย พวกมึงบอกพี่เอกให้กูที กูยังไม่อยากย้ายไปอยู่บ้านแกว่ะ กูไม่อยากเห็นหน้าแกตอนนี้ด้วย” ผมพยายามลุกขึ้นมาบอกเพื่อนๆ
“ไอ้แกะ...” ทุกคนพูดขึ้นมาพร้อมกัน
“มึงเป็นไงว่ะ เพื่อนไหวมั๊ย นี่มึงเมามากล่ะซิ “ ขอบใจว่ะไอ้พวกเพื่อน กูซึ้งน้ำใจพวกมึงก็คราวนี้ ผมคิดในใจ (เมื่อเขียนมาถึงตรงนี้ ความรู้สึกมิตรภาพในช่วงนั้น เป็นช่วงที่มีค่าที่สุดในชีวิตผมทีเดียว)
“เออ มึงนอนต่อไปเถอะ เดี่ยวพวกกูจัดการเอง” เสียงใครคนใดคนหนึ่งดังขึ้น คราวนี้เหมือนมีใครเอาผ้าชุบน้ำอุ่นๆมาเช็ดร่างกายให้ สักพักหนึ่งพวกมันก็ลงไปข้างล่างกัน เงียบหายกันไปชั่วครู่ เหลือแต่ ไอ้ม้วน ไอ้อ้วน ไอ้อ๊อด ที่อยู่เฝ้าเป็นเพื่อน
พวกมันเปิดทีวีกันเบาๆ ผมก็กำลังเคลิ้มหลับ เสียงไอ้เท่งก็เข้ามาที่หน้าประตู
“เฮ้ย พวกมึง ถ้าไอ้แกะตื่นแล้ว บอกมันด้วยว่า พี่ชายมันกลับบ้านไปแล้ว เจอกันที่โรงเรียนพรุ่งนี้” แล้วเสียงก็เงียบหายไป

“พี่ดำครับผมควรที่จะตัดสินใจได้แล้วใช่มั๊ยครับ ว่าควรจะให้พี่...เดินไปในทางที่ถูกที่ควรซะที.......”